Posts tagged Β’ Διεθνούς

Σαν σήμερα… 17 Αυγούστου



Σαν σημερα1601 Γεννιέται ο Γάλλος μαθηματικός Πιέρ Ντε Φερμά, δημιουργός του ομωνύμου θεωρήματος.

1798 Γεννιέται ο Βρετανός γιατρός Τόμας Χότζκιν, πρωτοπόρος στον τομέα της προληπτικής ιατρικής.

1907 Ξεκινά της εργασίες του το συνέδριο της Β’ Διεθνούς στη Στουτγκάρδη (17/8-24/8/1907), που ασχολήθηκε κυρίως με τα θέματα της αποικιοκρατίας και του πολέμου. Στο δεύτερο ζήτημα, υιοθετήθηκαν οι προτάσεις των Μπέμπελ και Γκεντ (ηγετών της Γερμανικής και Γαλλικής Σοσιαλδημοκρατίας αντίστοιχα), που έθεταν μεν ορθά τη σύνδεση του πολέμου με την γενεσιουργό του αιτία, τον καπιταλισμό, ωστόσο ήταν πολύ ασαφής ως προς τα συγκεκριμένα καθήκοντα του προλεταριάτου στο ενδεχόμενο πολεμικής σύγκρουσης.

Οι Λένιν και Λούξεμπουργκ υποστήριξαν κριτικά την πρόταση του Μπέμπελ, προτείνοντας ορισμένες τροποποιήσεις, οι οποίες και έγιναν δεκτές. Η πιο σημαντική –που «άλλαξε θεμελιακά το σχέδιο απόφασης»- ήταν εκείνη που όριζε πως «σε περίπτωση πολέμου η εργατική τάξη και οι κοινοβουλευτικοί αντιπρόσωποί της στις ενδιαφερόμενες χώρες είναι υποχρεωμένοι, χρησιμοποιώντας την υποστήριξη του Διεθνούς Γραφείου, να κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν την κήρυξη πολέμου με όλα τα μέσα που θεωρούν σκόπιμα, και που το είδος τους εξαρτάται από το βαθμό όξυνσης της ταξικής πάλης και της γενικής πολιτικής κατάστασης». Όμως, «σε περίπτωση που παρ’ όλα αυτά ο πόλεμος εκραγεί, αυτοί πρέπει…να επιδιώξουν μ’ όλα τα μέσα να χρησιμοποιήσουν την οικονομική και πολιτική κρίση που θα προκαλέσει ο πόλεμος, για να εξεγείρουν τις λαϊκές μάζες και να επιταχύνουν την πτώση της καπιταλιστικής ταξικής κυριαρχίας».

Η τροποποίησή τους έγινε δεκτή με επευφημίες. Στην πράξη ωστόσο η διεθνής σοσιαλδημοκρατία θα έπραττε το εντελώς αντίθετο όταν ερχόταν η κρίσιμη ώρα (Α’ Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος).

1916 Εκδηλώνεται στη Θεσσαλονίκη το κίνημα της «Εθνικής Άμυνας», με ιθύνοντα νου τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Το κίνημα της «Εθνικής Άμυνας» ήταν το αποτέλεσμα των ενδοαστικών συγκρούσεων μεταξύ των τμημάτων της αστικής τάξης που προσανατολίζονταν προς το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο της Αντάντ (με επικεφαλής το Βενιζέλο) και εκείνων που προσανατολίζονταν προς τη λεγόμενη ουδετερότητα στον πόλεμο, γεγονός που ευνοούσε τη Γερμανία και τους συμμάχους της (με επικεφαλής το Βασιλιά Κωνσταντίνο).

1919 Στις βουλευτικές εκλογές της Βουλγαρίας το Κομμουνιστικό Κόμμα συγκεντρώνει σχεδόν 120.000 ψήφους και αναδεικνύεται δεύτερο κόμμα. Η Αγροτική Λαϊκή Ένωση υπό τον Σταμπολίϊνσκι σχηματίζει κυβέρνηση.

1924 Η κυβέρνηση απαγορεύει αντιπολεμική συγκέντρωση του ΣΕΚΕ (Κ), κινητοποιεί αστυνομία και στρατό στην Αθήνα και τον Πειραιά, ενώ διενεργεί και αθρόες προληπτικές συλλήψεις.

1932 Στις 17/8, η φασιστική οργάνωση Εθνική Ένωσις Ελλάς (Ε.Ε.Ε.) πραγματοποιεί ένοπλη επιδρομή στο σωματείο οικοδόμων Θεσσαλονίκης, τραυματίζοντας βαριά τον γραμματέα του Χρ. Παπαδόπουλο, καθώς και τον οικοδόμο Χ. Σταμπουλίδη, ο οποίος ξεψύχησε την επόμενη μέρα.

Σε ανακοίνωσή της, η Ενωτική ΓΣΕΕ τόνισε: «Η εργατιά της Θεσσαλονίκης από μέρες τώρα αντιμετωπίζει αλλεπάλληλες ένοπλες επιδρομές, σκοτωμούς και τραυματισμούς από τις εξοπλισμένες φασιστικές ορδές που εμπνέονται και καθοδηγούνται από τη Γενική Διοίκηση Μακεδονίας και την κυβέρνηση Βενιζέλου. Ο εργάτης οικοδόμος σ. Σταμπουλίδης έπεσε νεκρός. Μια δεκάδα εργάτες είναι τραυματισμένοι. Για την κυρίαρχη τάξη δεν είναι αρκετές οι συλλήψεις, οι δαρμοί, οι εξορίες, οι διαλύσεις των ταξικών οργανώσεων, η απαγόρευση του Ενωτικού συνεδρίου Θεσσαλονίκης, η αφαίρεση και των τελευταίων υπολειμμάτων των συνδικαλιστικών και πολιτικών ελευθεριών της εργατικής τάξης. Περνάει στις χωρίς προσχήματα δολοφονίες, στην εξόντωση του επαναστατικού συνδικαλιστικού κινήματος, ενώ τα σοσιαλφασιστικά συνδικάτα απολαμβάνουν την αμέριστη υποστήριξή της. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στη Θεσσαλονίκη, έχουν μεγάλη πολιτική σημασία για το επαναστατικό συνδικαλιστικό κίνημα, βρίσκονται σε αδιάσπαστη συνοχή με την επίθεση του κεφαλαίου και την αντίσταση των εργατών».

1934 Το Κομμουνιστικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ιταλίας υπογράφουν συμφωνία για ενότητα δράσης στον αγώνα κατά της φασιστικής δικτατορίας.

1934 Στις Σέρρες κηρύσσεται 24ωρη πανεργατική απεργία διαμαρτυρίας για την παύση του κομμουνιστή δημάρχου της πόλης Διονύση Μενύχτα.

1943 Οι συμμαχικές δυνάμεις (κυρίως των ΗΠΑ και της Βρετανίας) κυριεύουν τη Μεσίνα, ολοκληρώνοντας την κατάληψη της Σικελίας.

1944 Το μπλόκο της Κοκκινιάς. Ήταν χαράματα Παρασκευής. Πριν ακόμα διαλυθεί το σκοτάδι η Κοκκινιά βρέθηκε κυκλωμένη απ’ όλες τις μεριές. Γερμανοί, χωροφύλακες και γερμανοτσολιάδες ρίχνονται με λύσσα να εκδικηθούν την προλεταριακή συνοικία που στάθηκε πρωτοπόρα στον αγώνα για τη ματαίωση της επιστράτευσης και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων.

Μέσα σε μια ατμόσφαιρα τρόμου που επιτείνονταν από τους αναρίθμητους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις χειροβομβίδων και την απειλή της «επιτόπου επέλασης» μάζεψαν όλους τους άνδρες δεκατεσσάρων ως εξήντα ετών. Σύνολο 20 χιλιάδες περίπου στην Πλατεία Οσίας Ξένης. Κι ύστερα άρχισαν τα ομαδικά βασανιστήρια, οι ταπεινώσεις και οι εκτελέσεις. Από τους συγκεντρωμένους στην Πλατεία οι μασκοφόροι διάλεξαν πολλές δεκάδες παλικάρια που εκτελέστηκαν από τους ταγματασφαλίτες στη ματωμένη μάντρα, μπροστά στα μάτια των δικών τους.

Με ξυλοδαρμούς, κλοτσιές, χτυπήματα με τους υποκόπανους των όπλων, με πρωταγωνιστή τον περιβόητο Πλυτζανόπουλο, οδηγήθηκαν 76 πατριώτες μαζί και η ηρωίδα Διαμάντω Κουμπάκη και εκτελέστηκαν στη «Μάντρα», 50 άλλοι εκτελέστηκαν σε μια άλλη «μάντρα» στα Αρμένικα, 40 κάηκαν στο «Σχιστό» και άλλοι δολοφονήθηκαν στους δρόμους και στα σπίτια τους.

Οκτώ χιλιάδες έκλεισαν στο Χαϊδάρι και απ’ αυτούς 1.000 σύρθηκαν στα κάτεργα της Γερμανίας όμηροι, απ’ όπου πολλοί δε γύρισαν ποτέ. Συνολικά 315 ήταν τα θύματα της θηριωδίας του Μπλόκου της Κοκκινιάς.

Όμως οι ηρωικοί νεκροί της Κοκκινιάς έμελλε να σταθούν για άλλη μια φορά μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, όταν το Μάρτη του 1947 το Γ` Δικαστήριο δοσίλογων αθώωσε τους προδότες εγκληματίες Πλυτζανόπουλο και Σγούρο (πρωταγωνιστές της σφαγής)! Ο Πλυτζανόπουλος έγινε υποστράτηγος του κυβερνητικού στρατού και ο ανιψιός του έγινε δήμαρχος Κοκκινιάς απ’ τη Χούντα.

Στην απολογία του στο Β` Δικαστήριο δοσίλογων ο Ν. Μπουραντάς είπε κυνικά: «Εγώ τρώγω ένα ξεροκόμματο βουτηγμένο στο αίμα! Αλλά ρέει στις φλέβες μου άφθονο ελληνικό αίμα». Αναφερόμενος στο Μπλόκο της Κοκκινιάς ο ίδιος είπε ότι πήγε με το μηχανοκίνητο και την ξεκαθάρισε και «διευκόλυνε το έργο της Ειδικής και των Ταγμάτων που πήγαν την άλλη μέρα»…

1945 Η Ινδονησία ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της από τους Ολλανδούς.

1946 Η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης συλλαμβάνει όλο το προσωπικό της εφημερίδας «Λαϊκή Φωνή».

1947 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπαίνουν στη Νάουσα.

1950 Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Δημοκρατικός».

1956 Το δικαστήριο της Καρλσρούης κηρύσσει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και αποφασίζει τη διάλυσή του.

1977 Πεθαίνει ο ζωγράφος Γιώργος Γουναρόπουλος.

1987 Βρίσκεται νεκρός στο κελί του, στις φυλακές Σπαντάου, το δεξί χέρι του Αδόλφου Χίτλερ Ρούντολφ Ες. Κρεμάστηκε με ηλεκτρικό καλώδιο.

1996 Η Κλοντίν Αντρέ Ντεσέι, η πρώτη γυναίκα από τη Γαλλία που ταξίδεψε στο διάστημα, εκτοξεύεται από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν.

Διαβάστε το άρθρο »

Σαν σήμερα… 14 Ιούλη



Σαν σημερα1789 Πλήθη λαού ορμάνε προς τα τείχη της Βαστίλης. Οι πυροβολητές περνάνε με το μέρος του λαού και χτυπάνε το φρούριο. Ο λαός κυριεύει το φρούριο της Βαστίλης. Η νικηφόρα εξέγερση στις 14 Ιούλη 1789 είναι η απαρχή της Γαλλικής αστικής Επανάστασης.

1795 Η Μασσαλιώτιδα υιοθετείται επίσημα ως γαλλικός εθνικός ύμνος. Γράφτηκε το 1792 από τον Ρουζέ ντε Λιλ.

1867 Ο Σουηδός βιομήχανος Άλφρεντ Νόμπελ επιδεικνύει για πρώτη φορά στο λατομείο Μέρστχαμ (Βρετανία) τη νέα του ανακάλυψη, τη δυναμίτιδα.

1889 Συνέρχεται το ιδρυτικό Συνέδριο της Β’ Διεθνούς στο Παρίσι (14-20/7/1889), με τη συμμετοχή 400 αντιπροσώπων από 22 χώρες. Το Συνέδριο υιοθέτησε τους επαναστατικούς σκοπούς της Α’ Διεθνούς, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη συγκρότηση παντού πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων της εργατικής τάξης, ενώ έθεσε και μια σειρά άμεσους στόχους πάλης, όπως η κατάκτηση του 8ωρου, η καθιέρωση του καθολικού δικαιώματος της ψήφου, η θέσπιση εργατικής νομοθεσίας κ.ά. Στο θέμα του μιλιταρισμού και του πολέμου, το Συνέδριο του Παρισιού διακήρυξε την κατάργηση των τακτικών στρατών και το γενικό αφοπλισμό των κρατών.

Ωστόσο, παρά την κυριαρχία των μαρξιστικών ιδεών και αρχών, που αποτυπώθηκε τόσο στις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων όσο και στις αποφάσεις του συνεδρίου, η έμφαση στις άμεσες διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και η ταυτόχρονη υποτίμηση του «τελικού σκοπού» (δηλαδή της σοσιαλιστικής επανάστασης), άφησε τη σφραγίδα της στη ληξιαρχική πράξη γέννησης της νέας Διεθνούς.

1918 Δημιουργείται η Εθνική Επιτροπή των Τσέχων, που θα οδηγήσει στην ανεξαρτησία της Τσεχοσλοβακίας στις 28 του επόμενου Οκτώβρη.

1918 Γεννιέται ο Σουηδός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου Ίνγκμαρ Μπέργκμαν.

1921 Οι Ιταλοί μετανάστες εργάτες Νίκολα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι, που είχαν κατηγορηθεί ότι σκότωσαν δύο υπαλλήλους, κατά τη διάρκεια ληστείας ενός καταστήματος υποδημάτων στη Μασαχουσέτη, καταδικάζονται σε θάνατο. Η κατηγορία ήταν σκηνοθετημένη και στόχο είχε να πλήξει το εργατικό κίνημα των ΗΠΑ, στο οποίο οι δύο πρωτοστατούσαν. Όταν στις 22/8/1927 οι Σάκο και Βαντσέτι θα εκτελούνταν, το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» έγραφε: «ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΘΗ – Ο ΣΑΚΚΟ ΚΑΙ Ο ΒΑΝΖΕΤΤΙ ΕΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΣΑΝ ΧΘΕΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ – ΑΝΤΙΚΡΥΣΑΝ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΣΣΟΥΣΑΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ – ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ ΕΙΣ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ – ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ».

1941 Η εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση «Ελευθερία» βγάζει στο βουνό Κερδύλια Νιγρίτας την πρώτη ένοπλη ανταρτοομάδα, που την αποτελούσαν 60 ένοπλοι με επικεφαλής τον έφεδρο ανθυπολοχαγό του πυροβολικού Μένιο Θανάση (Λασάνη). Η ομάδα αυτή  είχε την ονομασία «Οδυσσέας Ανδρούτσος», ενώ εξέδωσε και πολυγραφημένη εφημερίδα με τον ίδιο τίτλο.

1943 Τμήματα του ΕΛΑΣ συγκρούονται με ιταλικό τάγμα στο Λεόντειο Πελοποννήσου. Η μάχη του ΕΛΑΣ με το ΙΙΙ Τάγμα του 3ου Συντάγματος της ιταλικής μεραρχίας «Πινερόλο» κράτησε 16 ώρες και κατέληξε με ολοκληρωτική συντριβή του εχθρού.

1947 Στην Αθήνα συλλαμβάνονται 2.500 περίπου άτομα, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των συλληφθέντων σε 5 μέρες σε 7.000 στην Αθήνα και τον Πειραιά και σε 8.000 στην επαρχία.

1958 Στρατιωτικό κίνημα στο Ιράκ με επικεφαλής τον στρατηγό Καρίμ Ελ Κάσεμ ανατρέπει τον βασιλιά Φεϊζάλ και την κυβέρνησή του. Το Ιράκ ανακηρύσσεται Δημοκρατία.

1962 Εγκαθίστανται στον Άραξο από τις ΗΠΑ οι πρώτες ατομικές βόμβες.

1963 Η ΚΕ του ΚΚΣΕ στέλνει επιστολή προς την ΚΕ του ΚΚ Κίνας σχετικά με τις διαφορές ανάμεσα στα δύο κόμματα. Η ρήξη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα επισημοποιείται.

Τελευταία άρθρα

                          
  Π.Ε.Ι. Λεωφορείου              Π.Ε.Ι. Φορτηγού                                    Kαταστατικό                          ΚΟΚ     Συνδικάτου ΟΑΣΑ
      
        Συνοπτικός
   Εργασιακός Οδηγός