Το δρόμο να απολύουν οι επιχειρήσεις ακόμα και έγκυες εργαζόμενες γυναίκες ανοίγει απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ). Πρόκειται για ευθεία επίθεση στο δικαίωμα της μητρότητας και γενικά στα εργατικά δικαιώματα και αναδεικνύει το μαύρο αποκρουστικό πρόσωπο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη μέγιστη υποκρισία των οργάνων της, που εμφανίζονται ως δήθεν προστάτες των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και μάλιστα των πιο «ευάλωτων». Μάλιστα, σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας, το ΔΕΕ ισχυρίζεται πως οι επιχειρήσεις μπορούν να απολύουν έγκυες εργαζόμενες ή λεχώνες που βρίσκονται σε άδεια μητρότητας, αρκεί αυτές να γίνονται στα πλαίσια ομαδικών απολύσεων!

Η απόφαση του ΔΕΕ αφορά απόλυση εργαζόμενης εγκύου από την ισπανική επιχείρηση «Bankia» το 2013. Η έγκυος απολυμένη προσέφυγε στο δικαστήριο, το οποίο όμως δικαίωσε την επιχείρηση. Η εργαζόμενη άσκησε έφεση κατά της απόφασης στο ανώτερο δικαστήριο της Καταλωνίας, το οποίο με τη σειρά του ζήτησε από το ΔΕΕ «να ερμηνεύσει την απαγόρευση απόλυσης εγκύων εργαζομένων, που προβλέπεται στην οδηγία 92/85  για την υγεία και την ασφάλεια των εγκύων εργαζομένων, στο πλαίσιο διαδικασίας ομαδικών απολύσεων κατά την έννοια της οδηγίας 98/59 για τις ομαδικές απολύσεις».

Απαντώντας στο προδικαστικό ερώτημα του ισπανικού δικαστηρίου, το ΔΕΕ με την απόφασή του, που γνωστοποιήθηκε την Πέμπτη 22 Φλεβάρη,  θεωρεί ότι «η οδηγία 92/85 δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει την απόλυση εγκύου εργαζόμενης στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων». Διευκρινίζει πως «απόφαση περί απολύσεως που λαμβάνεται κατά την περίοδο από την έναρξη της εγκυμοσύνης, μέχρι τη λήξη της άδειας μητρότητας για λόγους που δεν συνδέονται με την κατάσταση εγκυμοσύνης της εργαζόμενης, δεν αντιβαίνει στην οδηγία 92/85 εφόσον ο εργοδότης δικαιολογεί δεόντως την απόλυση γραπτώς και η απόλυση της οικείας εργαζόμενης γίνεται δεκτή από τη νομοθεσία και/ή πρακτική του συγκεκριμένου κράτους μέλους».Και το σκεπτικό του ΔΕΕ καταλήγει: «Κατά συνέπεια, οι λόγοι που δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο των εργαζομένων και των οποίων μπορεί να γίνει επίκληση στο πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων, κατά την έννοια της οδηγίας 98/59, εμπίπτουν στις εξαιρετικές περιπτώσεις που δεν συνδέονται με την κατάσταση των εργαζομένων γυναικών κατά την έννοια της οδηγίας 92/85».

Πηγή: 902.gr