Πρόκληση χαρακτηρίζουν σε ανακοινώσεις τους Ομοσπονδίες και Συνδικάτα εργαζομένων την αποφυλάκιση του δολοφόνου στελέχους της Χρυσής Αυγής Γιώργου Ρουπακιά. Διαβάστε το άρθρο »
Posts tagged ΚΑΤΑΔΙΚΗ
ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ : Καταγγελία του ΠΑΜΕ για την αποφυλάκιση του χρυσαυγίτη δολοφόνου Ρουπακιά
Την αποφυλάκιση του χρυσαυγίτη δολοφόνου Ρουπακιά κατήγγειλαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ Διαβάστε το άρθρο »
Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο Καταγγέλλει Την Καταδίκη Του Συνδικάτου ΙΓΜΕ
Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο καταγγέλλει την καταδίκη σε 6μήνες φυλάκιση του Προεδρείου του Συνδικάτου ΙΓΜΕ.
Το προεδρείο του ΙΓΜΕ καταδικάστηκε γιατί το Συνδικάτο είχε προχωρήσει σε κατάληψη των εγκαταστάσεων του ΙΓΜΕ στο Ολυμπιακό Χωριό, μετά από απόφαση της ΓΣ των εργαζομένων, καθώς η Διοίκηση του ΙΓΜΕ το 2009 καθυστερούσε μισθοδοσία και δώρα. Χαρακτηριστικό της Συνδικαλιστικής Δίωξης είναι ότι αυτή ήταν η 4η δίκη, μετά από 3 δίκες, με το ίδιο κατηγορητήριο, που είχαν αθωώσει το Συνδικάτο. Διαβάστε το άρθρο »
Σωματεία καταδικάζουν την ναζιστική Χρυσή Αυγή καλώντας σε κινητοποίηση σήμερα, συμπληρώνονται δυο χρόνια απο την δολοφονία του Παύλου Φύσσα
Συγκέντρωση καταδίκης της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, σήμερα Παρασκευή 18 Σεπτέμβρη, στις 19.00, διοργανώνουν στην πλατεία Ζαρντέν στην Παναγή Τσαλδάρη, στην Αμφιάλη, σωματεία του Πειραιά, καθώς την ίδια μέρα συμπληρώνονται δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Διαβάστε το άρθρο »
ΕΚ Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου: ΕΕ και κυβέρνηση έχουν ευθύνη για τα επεισόδα στην Κω
Η αυξημένη εισροή μεταναστών – προσφύγων σε συνδυασμό με την απραξία της κυβέρνησης και την απαράδεκτη στάση του Δήμου οξύνει περισσότερο το πρόβλημα σημειώνει σε ανακοίνωσή του Εργατικό Κέντρο Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου.
Σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι «Τα προβλήματα που δημιουργούνται από την παραμονή των μεταναστών σε ανοιχτούς χώρους, χωρίς τις στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής προκαλεί δικαιολογημένα την ανησυχία των κατοίκων.
Δίπλα σε αυτή τη δυστυχία δεν λείπουν και αυτοί που βρίσκουν ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν!
Οι τελευταίες μέρες έδωσαν την αφορμή στην Δημοτική Αρχή να εκφράζει μέσω του Δημάρχου Κω τις πιο επικίνδυνες και απάνθρωπες απόψεις για ανακατάληψη των χώρων, ότι θα “χυθεί αίμα” κ.α
Καθόλου τυχαία η εμφάνιση και της φασιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, να σιγοντάρει με ανακοινώσεις και ανώνυμα σχόλια.
Οι εργαζόμενοι της περιοχής, αλλά και όλοι οι βιοπαλαιστές του τόπου δεν μπορούν να ταυτιστούν και να στοιχηθούν πίσω από αυτά τα σκόπιμα πολιτικά παιχνίδια που υπερτονίζουν το αποτέλεσμα, δεν κάνουν όμως τίποτα για την αιτία του.
Δεν γίνεται να τα βάζεις με τους μετανάστες που «ξεριζώνονται» από τις χώρες και τα σπίτια τους για να σωθούν και να γυρέψουν το αύριο τους σε μια άλλη πατρίδα και να μη τα βάζεις με αυτόν που οπλίζει τα χέρια των ιμπεριαλιστών που στήνουν πολέμους και συρράξεις στον κόσμο, που σπέρνουν την φτώχεια και την εξαθλίωση ,που τους εμποδίζουν τελικά να φτάσουν στον προορισμό τους.
Για τα τελευταία επεισόδια στο νησί όσο και για τις επόμενες αποφάσεις και εξελίξεις, ακέραια την ευθύνη φέρνουν η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να την στηρίξει, με εργαλεία τις Περιφέρειες και Δήμους όπως ο Δήμος της Κω.
Το Εργατικό Κέντρο καταδικάζει τις απαράδεκτες ξενοφοβικές δηλώσεις και ενέργειες του Δήμου.
Απαιτεί από την κυβέρνηση να πάρει τώρα όλα τα μέτρα για την γρήγορη αντιμετώπιση του ζητήματος, τη στελέχωση των σχετικών υπηρεσιών όσο και την εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών για τη μεταφορά και μετεγκατάσταση των μεταναστών και των προσφύγων.
Επίσης καταδικάζει τα φαινόμενα αισχροκέρδειας που εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο και δυστυχία με θύματα τους μετανάστες και τις οικογένειές τους».
ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΗΛΠΑΠ: KATAΓΓΕΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
Η Ένωση Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ καταγγέλλει την καταδίκη 4 συνδικαλιστών με βαριές ποινές φυλάκισης από το τριμελές εφετείο Λάρισας. Καταδικάστηκαν, ουσιαστικά γιατί προσπάθησαν να υπερασπιστούν ταξικά τους εργαζόμενους , να οργανώσουν την απεργία και τις απεργιακή συγκέντρωση στη Γαλακτοβιομηχανία «ΟΛΥΜΠΟΣ», στις 4 και 5/2/2012, ενάντια στην επιβολή μείωσης από 16,2% έως 53% των μισθών των εργαζομένων.
Ο στόχος της εργοδοσίας ήταν να ποινικοποιήσει τους αγώνες των εργαζομένων και την συνδικαλιστική δράση. Η εργοδοσία είχε στόχο να εκδικηθεί τους συνδικαλιστές για την απεργία και να εκφοβίσει τους εργαζόμενους, προκειμένου να μην αντιδρά κανείς σε κάθε αντεργατικό μέτρο που παίρνει»
Η ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΗΛΠΑΠ απαιτούμε τη διαγραφή όλων των ποινών σε εργαζόμενους και συνδικαλιστές που διώχθηκαν για συνδικαλιστική δράση. Να σταματήσει κάθε δίκη, συνδικαλιστική δίωξη και ποινικοποίηση των αγώνων. Να ακυρωθούν απολύσεις εργαζομένων και συνδικαλιστών για συνδικαλιστική δράση.
Απαιτούμε από την κυβέρνηση να καταργήσει άμεσα όλο το νομικό οπλοστάσιο των προηγούμενων κυβερνήσεων. Να σταματήσουν τώρα οι συνδικαλιστικές διώξεις.
Τι συνέβη ακριβώς και καταδικάστηκαν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ;
Στις 9 Ιούνη, το Εφετείο της Λάρισας καταδίκασε τρεις συνδικαλιστές σε οκτώ μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή και έναν ακόμα σε φυλάκιση 12 μηνών με τριετή αναστολή, ύστερα από μήνυση που κατέθεσε η διεύθυνση της γαλακτοβιομηχανίας «Ολυμπος» των αδελφών Σαράντη. Για την καταδικαστική απόφαση μιλάει στον «Ριζοσπάστη» ο Πάρις Λιόλιος, εργαζόμενος στην «Ολυμπος», συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ και γγ του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ο οποίος είναι ανάμεσα στους καταδικασθέντες.
***
— Τι ακριβώς συνέβη έξω από το εργοστάσιο της γαλακτοβιομηχανίας «Ολυμπος», για το οποίο κατηγορηθήκατε από την εργοδοσία και καταδικαστήκατε από το δικαστήριο;
— Με απόφαση της Ομοσπονδίας Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών, πραγματοποιήθηκε στις 4 και 5 Φλεβάρη 2012 απεργία στα εργοστάσια και στις άλλες επιχειρήσεις των αδελφών Σαράντη σε Λάρισα, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ροδόπη, ενάντια στην απόφαση της εργοδοσίας να προχωρήσει σε νέα μείωση των μισθών των εργαζομένων, που έφτανε και στο 53%.
Οι εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι την ψήφιση του νόμου για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , δημιούργησαν με παράνομο τρόπο -εκβιάζοντας εργαζόμενους να υπογράψουν και πλαστογραφώντας έγγραφα- την περιβόητη «Ενωση Προσώπων», μέσω της οποίας επέβαλλαν τη μείωση μισθών και την ανατροπή εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Τις ημέρες της απεργίας, για την οποία είχε πάρει απόφαση και η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων της «Ολυμπος», οι απεργοί και μαζί μας άλλοι συνδικαλιστές που ήρθαν για συμπαράσταση, βρισκόμασταν έξω από την πύλη του εργοστασίου «Ολυμπος», για να περιφρουρήσουμε την κινητοποίησή μας.
Η εργοδοσία, προκειμένου να σπάσει την απεργία, κάλεσε και ήρθαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ενώ μετέφερε εργαζόμενους από τα εργοστάσιά της στα Τρίκαλα και στο Βόλο, για να τους χρησιμοποιήσει ως απεργοσπάστες. Ταυτόχρονα, χρησιμοποίησε μπράβους και τραμπούκους κατά των απεργών. Μάλιστα, με εντολή της, νταλίκα που περίμενε να μπει στο εργοστάσιο για να φορτώσει γάλα, κινήθηκε να πέσει πάνω στους συγκεντρωμένους, δημιουργώντας κινδύνους ακόμα και για ανθρώπινες ζωές.
— Ποιο ήταν, λοιπόν, το «αδίκημα» για το οποίο κατηγορηθήκατε;
— Η εργοδοσία, η οποία από τότε που ανακοινώσαμε ότι θα γίνει απεργία ζητούσε από την αστυνομία και τα αρμόδια υπουργεία να παρέμβουν για το τσάκισμά της, υπέβαλε μήνυση -την κοινοποίησε μάλιστα και στον τότε πρωθυπουργό Α. Σαμαρά-, ζητώντας την τιμωρία των συνδικαλιστών, με την κατηγορία ότι, ασκώντας «παράνομη βία» και «συνέργεια στην παράνομη βία», δεν επέτρεπαν στους εργαζόμενους -δηλαδή στους μεταφερόμενους απεργοσπάστες και στους τραμπούκους- να πάνε για δουλειά.
Με την ίδια μήνυση στρεφόταν κατά και του νομικού συμβούλου του Εργατικού Κέντρου και του τότε βουλευτή Λάρισας του ΚΚΕ , που παρευρίσκονταν στην κινητοποίηση. Ομως, οι συνδικαλιστές δεν επιτεθήκαμε σε κανέναν. Το μόνο που κάναμε ήταν να περιφρουρούμε την απεργία, όπως δικαιούμαστε και είχαμε καθήκον.
— Αυτό δεν το έλαβε υπόψη το δικαστήριο;
— Καθόλου. Το Τριμελές Εφετείο Λάρισας υιοθέτησε το κατηγορητήριο που είχε συντάξει η νομική υπηρεσία της εργοδοσίας και προχώρησε στην επιβολή των βαριών ποινών σε βάρος των τεσσάρων συνδικαλιστών -κατά πλειοψηφία, καθώς, προς τιμήν της, μειοψήφησε η πρόεδρος της έδρας κα Πάπαρη-, χωρίς να μπει στον κόπο να στοιχειοθετήσει τις κατηγορίες.
Για να καταδικάσει τον Κ. Καλέτσιο σε 12μηνη φυλάκιση, επικαλέστηκε κάποιο φραστικό επεισόδιο που, τάχα, είχε με διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας, το οποίο, μάλιστα, δεν εργάζεται στο εργοστάσιο της Λάρισας, αλλά σ’ αυτό του Βόλου! Και για να καταδικάσει εμένα και τους συναδέλφους Τσερβούλη και Βλαχόπουλο σε 8μηνη φυλάκιση, αποφάνθηκε ότι συνεργήσαμε στο ανύπαρκτο «έγκλημα» του Καλέτσιου. Μάλιστα, το δικαστήριο αποφάσισε να επιβάλει μεγαλύτερες ποινές από αυτές που είχε προτείνει η εισαγγελέας της έδρας!
Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι δύο δικαστίνες που ψήφισαν υπέρ της ενοχής μας, δεν μίλησαν καθόλου στη διάρκεια της πολύωρης δίκης, δεν έκαναν ούτε μια ερώτηση. Μάλιστα, η μία εξ αυτών (σ.σ. τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας) μετείχε και στη σύνθεση του δικαστηρίου που με δίκασε μαζί με άλλους συνδικαλιστές το 2000, μετά πάλι από μήνυση του Σαράντη, το οποίο μου επέβαλε τότε 7μηνη φυλάκιση, επειδή συμμετείχα στην οργάνωση της απεργίας στο εργοστάσιο ενάντια σε παράνομες απολύσεις.
— Πού πιστεύετε ότι αποσκοπεί όλη αυτή η μεθόδευση;
— Η συγκεκριμένη καταδικαστική απόφαση δείχνει, κατ’ αρχήν, ότι το συγκεκριμένο δικαστήριο τάχθηκε ανοιχτά, απροκάλυπτα και προκλητικά με το «δίκιο» του εργοδότη. Βεβαίως, αυτό δεν είναι ούτε πρωτοφανές, ούτε πρωτόγνωρο, καθώς ξέρουμε ότι στο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε, η Δικαιοσύνη, όπως και οι άλλοι θεσμοί του κράτους, είναι ταξικά προσανατολισμένη και αναλόγως «δικάζει». Αυτό γίνεται τώρα και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ομως, στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχουν πολλά ζητήματα που γεννούν ερωτηματικά. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τυχαίο το γεγονός ότι οι μηνύσεις που υποβλήθηκαν εναντίον του συγκεκριμένου εργοδότη από την Επιθεώρηση Εργασίας για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας και από το Συνδικάτο Γάλακτος Λάρισας για την παράνομη συγκρότηση της «Ενωσης Προσώπων», δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.
Η μεν πρώτη «πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων», η δε δεύτερη έφερε τη δικαίωση του εργοδότη, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι έδρασε «νόμιμα».
Δεν μπορούμε, επίσης, να μην παρατηρήσουμε ότι οι αδελφοί Σαράντη άρχισαν αμέσως τον «πόλεμο» ενάντια στους συνδικαλιστές από τα ταξικά σωματεία, από τότε που αγόρασαν τον «Ολυμπο» από την Ενωση Συνεταιρισμών Λάρισας.
Το πρώτο που έκαναν ήταν να διώξουν από την παραγωγική διαδικασία -επειδή δεν μπορούσαν να τους απολύσουν- ολόκληρο το ΔΣ του Συνδικάτου Γάλακτος. Αυτή η «τιμωρία» διατηρείται μέχρι σήμερα για τους τρεις που παραμένουμε στο ΔΣ του Συνδικάτου -οι άλλοι τέσσερις συνταξιοδοτήθηκαν- και ενώ πληρωνόμαστε τους μισθούς μας, μας απαγορεύεται να βρισκόμαστε στους χώρους εργασίας μας, για να μην ερχόμαστε σε επαφή με τους άλλους εργαζόμενους!
Μάλιστα, μετά την απεργία του 2012, η εργοδοσία αποφάσισε να μας «εξορίσει» μακριά από το εργοστάσιο και να μας κλείσει σ’ ένα ειδικό χώρο – φυλάκιο, όπου θα πρέπει να δίνουμε καθημερινά το «παρών» και να περνάμε τις ώρες που διαρκεί η βάρδιά μας…
Ο χωροταξικός σχεδιασμός υπηρετεί το κεφάλαιο
Στις 20 Μάη έγινε στην Ελευσίνα εκδήλωση των Οργανώσεων Θριασίου – Μεγαρίδας και Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ με θέμα τα εργατικά «ατυχήματα» και την υγεία και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Ανάμεσα στους ομιλητές της εκδήλωσης ήταν η Εύη Γεωργιάδου, μέλος της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία ανέφερε σχετικά με το χωροταξικό σχεδιασμό και το ρόλο του αστικού κράτους:
«Βασική πλευρά που αναδεικνύει το ρόλο του αστικού κράτους στη διασφάλιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας είναι ο σημερινός χωροταξικός σχεδιασμός. Ο χωροταξικός σχεδιασμός σχετίζεται με το τι, πότε και πού θα οικοδομηθεί. Αν , για παράδειγμα, σε μια περιοχή θα γίνουν σχολεία, μονάδες Υγείας, αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις αναψυχής, δρόμοι και πλατείες, πάρκινγκ κ.λπ., αν θα κατασκευαστούν απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα και έργα αντισεισμικής θωράκισης ή αν, αντίθετα, θα προταχτούν άλλα έργα.
Με το χωροταξικό σχεδιασμό σχετίζεται το πού θα κατασκευαστεί κάθε υποδομή. Σε ποια περιοχή, τι αποστάσεις θα υπάρχουν. Σε τι απόσταση από τα σπίτια θα βρίσκονται μια σειρά δραστηριότητες επικίνδυνες για την υγεία. Τι αποστάσεις ασφαλείας θα υπάρχουν μεταξύ βιομηχανιών – βιοτεχνιών ή άλλων δραστηριοτήτων, όπως τα βενζινάδικα, από τα σπίτια και τα σχολεία, για αποφυγή ατυχήματος με κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια. Θα υπάρχουν ελεύθεροι χώροι, χώροι πράσινου, για άθληση, αναψυχή ή καταφυγή, για παράδειγμα, σε περίπτωση σεισμού; Θα είναι προσβάσιμη κάθε υποδομή για όλους; `Η θα πληρώνει πανάκριβα ο λαός για να αθληθεί, να ψυχαγωγηθεί, να απολαύσει ένα πολιτιστικό έργο; Πόσο πυκνή θα είναι η δόμηση;
Η κατάσταση την οποία βιώνουμε, επιβεβαιώνει ότι ο σημερινός χωροταξικός σχεδιασμός υπηρετεί τα μονοπώλια και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Η υγεία και η ασφάλεια εργαζομένων και λαού, το περιβάλλον, θυσιάζονται στο βωμό της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου».
