Αγαπητοί μου νέοι,

 Μ’ ερωτάτε να σας πω κ’ εγώ ποιοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά σας και φυσικά ποιόν απ’ όλους θα σας συμβούλευα ν’ ακολουθήσετε. Ισως αρμοδιότεροι απ’ όλους εμάς της ώριμης γενιάς, είσαστε σεις οι ίδιοι, για ν’ απαντήσετε σ’ αυτό το ερώτημα. Γιατί το αντίκρυσμα της ζωής, που ζείτε τόρα σεις στα είκοσι χρόνια σας και στη σημερινή κρίσιμη θέση του κόσμου, εμείς δεν το ζήσαμε κι ούτε μπορούσαμε να το ζήσουμε, όταν είμαστε στη δική σας θέση στα πανεπιστημιακά θρανία. Γι’ αυτό μπορείτε βέβαια ν’ ακούσετε τι θα σας πούμε εμείς οι άλλοι, να τραβήξετε όμως το δρόμο, που θα νοιώσετε μέσα σας να σας δείχνει με εσωτερική αναγκαιότητα ο ίδιος ο εαυτός σας. Ν’ ακολουθήσετε τη φωνή της συνείδησής σας, γιατί μέσα σ’ αυτή θα μιλάει και κάτι πλατύτερο από το άτομό σας, η κοινωνική και ταξική συνείδηση, που ζει χωρίς άλλο μέσα σας. Διαβάστε το άρθρο »