Στη μνήμη του Βιττόριο Ταβιάνι, στο «Αλκυονίς new star art cinema» (Ιουλιανού 42-46, Πλατεία Βικτωρίας) προγραμματίζεται η προβολή δύο από τις καλύτερες ταινίες των Ταβιάνι: Το «Χάος» (Κυριακή 22/4 στις 12 μ.) και «Αλονζανφάν» (Δευτέρα και Τρίτη 23 – 24/4 στις 18.30).
Οι ταινίες:
Το «Χάος», η αριστουργηματική ταινία των αδελφών Ταβιάνι με την ονειρική μουσική του Νικόλα Πιοβάνι, γυρίστηκε το 1984 και το σενάριό της είναι βασισμένο σε νουβέλες του Λουίτζι Πιραντέλο.
Το «Χάος» των αδελφών Ταβιάνι, είναι μια ταινία γεμάτη συμβολισμούς. Ο ίδιος ο τίτλος της ταινίας μας παραπέμπει στην Κοσμογονία του Ησίοδου. Σε ένα χάος, όχι με τη σύγχρονη έννοια της λέξης, αλλά σε ένα «δημιουργικό» χάος που κυοφορεί την αρχή των πάντων. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία το Χάος είναι ένα από τα τρία στοιχεία που προϋπάρχουν της Κοσμογονίας. Τα άλλα δύο είναι η Γαία και ο Έρως. Αυτές οι τρεις μορφές δεν έχουν γεννηθεί η μια από την άλλη. Είναι αυτογέννητες κι απέχουν μόνο χρονικά στη σειρά της γέννησής τους. Από τους τρεις αυτούς πρώτους θεούς μόνο ο Έρως δε γεννά απογόνους, αυτός ενώνει και ωθεί τις άλλες δυνάμεις σε δημιουργία. Από το Χάος γεννήθηκαν το Έρεβος και η Νύχτα. Κι από την ένωση των δυο τους γεννήθηκαν ο Αιθέρας και η Ημέρα.
Ο Πιραντέλο, ο συγγραφέας των ιστοριών πάνω στις οποίες βασίστηκε το Χάος των αδελφών Ταβιάνι, είναι βαθιά επηρεασμένος από την αρχαία ελληνική μυθολογία και φιλοσοφία. Στο Χάος, πέρα από τον τίτλο της ταινίας, και πολλά άλλα στοιχεία παραπέμπουν στην αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Η δομή της ταινίας, με την εισαγωγή, και τις επιμέρους ιστορίες, μας παραπέμπουν σε αρχαία τραγωδία με τις επιμέρους πράξεις της. Το κοράκι που συνδέει μεταξύ τους τις ιστορίες, με την ιδιότυπη μουσική του (το καμπανάκι στο λαιμό του), αντικαθιστά, θα λέγαμε, το ρόλο του χορού που παρεμβάλλεται σηματοδοτώντας τη μετάβαση από τη μια πράξη της τραγωδίας στην επόμενη.
«Αλονζανφάν», μια από τις σημαντικότερες ταινίες του πολιτικού κινηματογράφου και σίγουρα ένα έργο – σταθμός για την δεκαετία του ΄70, με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, Μίμσι Φάρμερ, Λάουρα Μπέτι και την αξεπέραστη μουσική του Έννιο Μορρικόνε.
Σε ρεσιτάλ ερμηνείας ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι σε ένα φιλμ – σταθμό του πολιτικού σινεμά. Ο επαναστάτης είναι ένας ονειροπόλος, αυτό που θέλει να φέρει σε πέρας με τις πράξεις του, είναι η εγκατάσταση του ονείρου στη γη. Ακόμα και η αποτυχία δεν τον πτοεί αφού αυτό που έχει σημασία για τους Ταβιάνι είναι το όραμα. Ένα όραμα που παραμένει -και πρέπει να παραμείνει- ανέγγιχτο ακόμα και μετά τη συντριβή του.
Η ταινία διαδραματίζεται στην Ιταλία του 1816, στην εποχή της εξέγερσης του Γαριβάλδη. Ο κεντρικός ήρωας, ο Φλούβιο, αριστοκρατικής καταγωγής, είχε πάει στη Γαλλία για να βοηθήσει στη Γαλλική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια της Παλινόρθωσης θα φυλακιστεί από τους Αυστριακούς, οι οποίοι όμως στη συνέχεια για να τον εκθέσουν ηθικά στους συντρόφους του, θα τον αφήσουν ελεύθερο. Μετά την απελευθέρωσή του θα προσχωρήσει σε μια ομάδα επαναστατών και θα συνεχίσουν τον αγώνα τους στην Ιταλία. Θα επιχειρήσουν να ξεσηκώσουν τους χωρικούς. Στην πορεία αυτή θα προδώσει πραγματικά τους συντρόφους του, αφού θέλει ν’ αλλάξει τρόπο ζωής και να ζήσει συνηθισμένα. Τους ακολουθεί σε μια παράλογη εκστρατεία με προκαθορισμένη έκβαση. Όμως δεν θα του το επιτρέψουν η επαναστάτρια κοπέλα του και οι σύντροφοί της και θα τον οδηγήσουν σε μια αποστολή στη Νότια Ιταλία. Το τέλος για την ομάδα των επαναστατών είναι αναπόφευκτο. Ο Φλούβιο θα σκοτωθεί από τους στρατιώτες και οι υπόλοιποι από τους χωρικούς. Μέσα όμως από το σωρό των πτωμάτων θα σηκωθεί ο νέος αρχηγός, ο Αλονζανφάν.
