Σαν σήμερα, το 1982, «έφυγε» από τη ζωή ο Μάνος Λοΐζος. Η πικρή είδηση του θανάτου του, ενώ νοσηλευόταν στη Μόσχα, ανακοινώθηκε στο 8ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Από τα μεγάφωνα ακουγόταν η ανακοίνωση του ΚΣ της ΚΝΕ, που ανέφερε: «Μόλις πριν από λίγο μάθαμε για τον πρόωρο χαμό του γνωστού κι αγαπητού μας συνθέτη Μάνου Λοΐζου. Το ΚΣ της ΚΝΕ εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για το θάνατό του. Ο Μάνος Λοΐζος στάθηκε πάντα στο πλευρό του λαϊκού κινήματος. Τα τραγούδια του έχουν βαθιές ρίζες στη λαϊκή μας παράδοση κι εκφράζουν τον καημό, την ελπίδα, την αγάπη, την αποφασιστικότητα του λαού μας για μια καλύτερη ζωή». Τις επόμενες μέρες, συναυλίες και τραγούδια από τις σκηνές και τους χώρους του Φεστιβάλ αφιερώνονταν στη μνήμη του.
Ο Μ. Λοΐζος γεννήθηκε το 1937 στην Αλεξάνδρεια. Η αγάπη του για τη μουσική φανερώνεται από πολύ μικρή ηλικία. Ο ερχομός του για σπουδές στην Αθήνα το 1955 συμπίπτει με την καταλυτική εμφάνιση του Μάνου Χατζιδάκι στο μουσικό στερέωμα. Παράλληλα, ο νεαρός Μάνος ανακαλύπτει το λαϊκό τραγούδι και τον Μίκη Θεοδωράκη.
Το πρώτο τραγούδι που μελοποίησε είναι το «Τραγούδι του Δρόμου» του Λόρκα, που το βρήκε στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης». Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 συμμετέχει ενεργά στο «Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής» (ΣΦΕΜ). Το 1962 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της χορωδίας στην παράσταση «Όμορφη Πόλη» του Θεοδωράκη και ένα χρόνο μετά διευθύνει τη χορωδία στη θρυλική παράσταση των Χατζιδάκι – Θεοδωράκη «Μια πόλη μαγική». Το 1964, ο ΣΦΕΜ οργανώνει την πρώτη κοινή συναυλία των Μ. Λοΐζου – Χρ. Λεοντή, στο «Ακροπόλ». Στις πρώτες θέσεις βρίσκονται οι Γιάννης Ρίτσος, Νικηφόρος Βρεττάκος και Μίκης Θεοδωράκης.
Ο Μ. Λοΐζος συμμετέχει στο κίνημα που αναπτύσσεται. Οι αγώνες για το «1-1-4», οι συναυλίες που δίνονταν σε εργοστάσια και λαϊκές γειτονιές, οι μπουάτ που γίνονται τόπος συνάντησης των νέων. Το 1965 συναντιέται με τον Γιάννη Νεγρεπόντη. Με την επιβολή της δικτατορίας ο Μ. Λοΐζος φεύγει στην Αγγλία, αλλά επιστρέφει στις αρχές του 1968. Μέσα στη χούντα γράφει τραγούδια που γίνονται επιτυχίες, με ερμηνευτές κυρίως τους Γιώργο Νταλάρα και Γιάννη Καλατζή. Με την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας καταφέρνει να ηχογραφήσει παλιότερη δουλειά του, τα «Τραγούδια του Δρόμου» και τα «Νέγρικα». Ακολουθούν οι κύκλοι «Καλημέρα Ήλιε», «Τα τραγούδια μας», «Τα τραγούδια της Χαρούλας» και μετά το θάνατό του τα «Γράμματα στην αγαπημένη», σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ και απόδοση Γιάννη Ρίτσου.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί αποσπάσματα από το αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο, που παρουσιάστηκε στο περσινό, 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στο Πάρκο «Αντ. Τρίτσης» στο Ίλιον.
