Στην τοποθέτησή τους οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση του σωματείου εργαζομένων στην Καρφούρ – Ντία – Μαρινόπουλος επεσήμαναν:
«Τα τελευταία χρόνια οι μισθοί μας δέχτηκαν μεγάλες μειώσεις. Κόπηκαν τα επιδόματα. Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις γενικεύτηκαν εις βάρος της 8ωρης εργάσιμης ημέρας και της σταθερής εργασίας. Εργαζόμαστε με την απειλή της απόλυσης, του κλεισίματος των καταστημάτων, ενώ ζούμε ήδη με τον μεγάλο βραχνά της ανεργίας μέσα στις οικογένειες μας.
Έχουν δρομολογηθεί ήδη με το μνημόνιο 3 το πάγιο αίτημα των μεγαλεμπόρων για τη κατάργηση της Κυριακής αργίας, το άνοιγμα το καταστημάτων 52 Κυριακές το χρόνο, η απελευθέρωση των απολύσεων, τη μείωση παραπέρα των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά μας ταμεία, το χτύπημα των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων, το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία.
Αυτή η επίθεση στο σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων έχει ατία, κάποιοι βγαίνουν κερδισμένοι.
Η εταιρία Kαρφούρ Μαρινόπουλος τη περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης γιγαντώθηκε. Προχώρησε σε εξαγορά των Σούπερ Μάρκετ Αρβανιτίδης στη Β. Ελλάδα, Λάρισα, Θεσσαλία, Αριάδνη στην Κρήτη. Είναι η μεγαλύτερη αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ και απασχολεί 16.000 εργαζομένους πανελλαδικά.
Η »Καρφούρ Μαρινόπουλος» παίζει ρυθμιστικό ρόλο στην αγορά, από τη θέση που κατέχει. Εκείνη κρίνει σε μεγάλο βαθμό τους μισθούς, τα ωράρια, τις τιμές στα ράφια, τους όρους λειτουργίας όλων των επιχειρήσεων στον κλάδο των σούπερ μάρκετ.
Η κερδοφορία της και η ηγεμονική της θέση είναι αποτέλεσμα τις άγριας εκμετάλλευσης των εργαζόμενων, των μικρών παραγωγών και προμηθευτών, των καταναλωτών με τις συνεχείς αυξήσεις των τιμών.
Είναι ένα από τα μονοπώλια στο σοβαρό τομέα του φαρμάκου.
Τη περίοδο της κρίσης δεν της έλειψαν τα κεφάλαια για επενδύσεις, αντίθετα ακολούθησε επιθετική πολιτική για να διατηρήσει τα κέρδη και τα μερίδια της στην αγορά στον ανταγωνισμό της με τις άλλες μεγάλες αλυσίδες Σούπερ Μάρκετ. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια τσάκισε τα δικαιώματα μας, έριξε τους μισθούς μας, εντατικοποίησε την εργασία μας.
Παρ’ όλα αυτά η μεγαλοεργοδοσία »ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ» αρκετές φορές έχει καλέσει τους εργαζόμενους να την εμπιστευτούν και να την « βοηθήσουν για να ξεπεράσει την κρίση».
Επιδιώκει τη συναίνεση, που μεταφράζεται να σκύψουν οι εργαζόμενοι το κεφάλι και να δεχτούν τη σφαγή των δικαιωμάτων τους. Παράλληλα εξαπολύει απειλές και εκβιασμούς.
‘Ότι δεν μπορεί να αποσπάσει με το »καλό» το επιβάλει με το μαστίγιο, αποκαλύπτοντας το πραγματικό της πρόσωπο. Προχωράει σε κλείσιμο καταστημάτων και παράλληλα σε απολύσεις συναδέλφων μας, δυναμώνει την τρομοκρατία.
Πολύτιμος συμπαραστάτης της εταιρίας »Καρφούρ Μαρινόπουλο» έχει αποδειχτεί o εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός που εκφράζεται στην ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ από τους ΣΥΡΙΖΑ- ΑΡΙΣ. ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ και από το ΕΜΕΙΣ πρώην συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου έχουν την αποκλειστική ευθύνη και την υπογραφή τους, στη συλλογική σύμβαση το 2012 με μειώσεις μισθών 6,7%.
Έχουν ευθύνη γιατί μετά τη λήξη της σύμβασης χιλιάδες εμποροϋπάλληλοι «είναι στον αέρα», δίνοντας τη δυνατότητα στον »ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟ» να επιτεθεί ξανά στις έτσι και αλλιώς πενιχρές αποδοχές των εργαζομένων, εφαρμόζοντας τη μονομερή περικοπή των επιδομάτων στους μισθούς των εργαζομένων.
Είναι οι φορείς που δήθεν αντιπροσωπεύουν τον ρεαλισμό, καλλιέργησαν ειδικά τους τελευταίους 7 μήνες τη λογική της ανάθεσης, ότι τάχα μια κυβέρνηση μπορεί να λύσει τα προβλήματα των εργαζομένων. Υπονομεύουν τους αγώνες, τις διεκδικήσεις, τα αιτήματα με βάση τις ανάγκες μας.
Σήμερα συνεχίζουν τον ιδεολογικό και οργανωτικό αφοπλισμό των εργαζόμενων. Παλιός και νέος κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, συνεργάζονται στους τόπους δουλειάς με την εργοδοσία, προσπαθώντας να μετατρέψουν τα σωματεία σε όργανα των επιχειρηματιών.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση, οι πραγματικοί αντίπαλοι των εργαζομένων.
Από τη μία πλευρά είναι η εταιρία, οι καπιταλιστές, η εκάστοτε κυβέρνηση, οι εργατοπατέρες, που πίνουν νερό στο όνομα της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας και από την άλλη είναι οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικροί παραγωγοί που πλήττονται από την αντιλαϊκή λαίλαπα.
Το ερώτημα που τώρα μπαίνει μπροστά μας είναι αν εμείς μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση, να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας, στην ουσία τη ζωή τη δική μας και τον οικογενειών μας.
Οι δυνάμεις που εκπροσωπούν το ΠΑΜΕ στο σωματείο απαντάμε ΝΑΙ!!!
Γιατί έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη του οργανωμένου και ταξικά προσανατολισμένου αγώνα ενάντια στην εργοδοσία και τη κυβέρνηση.
Γιατί γνωρίζουμε ότι οι χιλιάδες εργαζόμενοι του Μαρινόπουλου λειτουργούν τα καταστήματα.
Χωρίς τη δική τους δουλειά η εταιρία δεν μπορεί να πουλήσει ούτε ένα εμπόρευμα.
Η συμμετοχή, η οργάνωση των συναδέλφων στο σωματείο, η δική τους θέληση και δράση είναι που θα μας κάνει πιο ικανούς να αποκρούσουμε την επιθετικότητα της εργοδοσίας, να ασκήσουμε πίεση και να κατακτήσουμε αυτά που δικαιούμαστε.
Οι αγώνες μας μπορούν να είναι αποτελεσματικοί αν κρατάμε ασίγαστο το μέτωπο απέναντι στην εργοδοσία και στα στηρίγματα της, δεν υποχωρούμε από τις δικές μας ανάγκες, δεν συμβιβαζόμαστε και δεν υποτασσόμαστε στις δυσκολίες, τις μεγάλες πιέσεις που σίγουρα θα δεχτούμε.
Ακόμα όμως και αν ένας αγώνας δεν αναγκάσει την εργοδοσία να υποχωρήσει, ασκεί πίεση, κυρίως δυναμώνουμε εμείς, αποκτάμε καλύτερη οργάνωση, εμπιστοσύνη στον αγώνα, θέληση, γινόμαστε ακόμα πιο μαχητικοί, αποφασιστικοί για να αντεπιτεθούμε στη συνέχεια.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι δυνάμεις που εκπροσωπούν το ΠΑΜΕ δεν συμφωνούν με τον τρόπο που το προεδρείο λειτουργεί το σωματείο τα τελευταία 3 χρόνια, γιατί:
-
Με τον τρόπο που η πλειοψηφία της κεντρικής διοίκησης του σωματείου αντιμετωπίζει την επίθεση της εργοδοσίας. Δεν αρκούν οι γενικές καταγγελίες. Απαιτείται σχέδιο δράσης, αποφασιστικότητα, θέληση, οργάνωση.
-
Σήμερα δεν νοείται η κεντρική διοίκηση να μην έχει στόχο την οργάνωση των εργαζομένων στο σωματείο, τη δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε κατάστημα, αποθήκη με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η λειτουργία και η δράση του σωματείου.
-
Το διοικητικό συμβούλιο να συνεδριάζει αραιά και που, να έχει φτωχό ή τυπικό περιεχόμενο, οι γενικές συνελεύσεις να γίνονται με λίγα μέλη το σωματείο να μην έχει παρουσία στους χώρους δουλειάς ώστε να ενημερώνει και να κινητοποιεί τα μέλη του.
-
Δεν οργάνωσε ούτε μια κινητοποίηση, ούτε έναν αγώνα μπροστά στα χιλιάδες προβλήματα που έχουμε στα μαγαζιά, στις αποθήκες στα κεντρικά γραφεία. Υπήρχαν συνάδελφοι εκλεγμένοι στην Κεντρική Διοίκηση και στα παραρτήματα που στις συνεδριάσεις του ΔΣ και στις Γενικές Συνελεύσεις καταθέσαμε και απαιτήσαμε το σωματείο να πάρει αγωνιστικές πρωτοβουλίες εναντία στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε.
-
Όταν οι Παμίτες στην κεντρική διοίκηση και στα παραρτήματα επιμέναμε ότι πρέπει να οργανωθούν κινητοποιήσεις η πλειοψηφία της διοίκησης μας παρέπεμπε στα κλαδικά σωματεία και ότι δεν γίνετε να έχουμε απαιτήσεις από ένα επιχειρησιακό σωματείο να σηκώσει όλο το βάρος όλου του κλάδου. Μήπως έτσι αποποιείται τις ευθύνες της η πλειοψηφία της διοίκησης;
-
Το προεδρείο του σωματείου στα λόγια στηρίζει τις αποφάσεις που το ΠΑΜΕ έπαιρνε κεντρικά. Το θέμα είναι ότι τις υιοθετούσε μόνο στα λόγια αλλά αυτές οι αποφάσεις αποτελούσαν στόχους πάλης, ήταν καλέσματα δράσης για τη διοίκηση και τους εργαζομένους του Μαρινόπουλου πανελλαδικά.
-
Ακόμα και σε αυτές τις κινητοποιήσεις, τις απεργίες που έπαιρνε μέρος υπάρχει μεγάλο ερωτηματικό πως ενημέρωνε τους εργαζόμενους, πως τους προετοίμαζε για να έχουν μαζική συμμέτοχη. Θυμηθείτε όλοι το εξής συνάδελφοι ότι το σωματείο τα τελευταία 3 χρόνια ούτε πανό του σωματείου δεν κατεβάζει στις απεργίες το πιο απλό δηλαδή.
-
Τονίσαμε την ανάγκη να γίνουν Γ.Σ σε κάθε παράρτημα και να πάρουμε αποφάσεις για κινητοποιήσεις (στάσεις εργασίας, παρεμβάσεις στην εργοδοσία, απεργία) με συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων που απαντάει στις δικές μας ανάγκες.
-
Η πλειοψηφία τις διοίκησης του σωματείου δεν μπορεί να λειτουργεί πυροσβεστικά στις όποιες αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Το αντίθετο πρέπει να τις ενθαρρύνει, να τις συντονίζει, να τις γενικεύει. Δεν πρέπει την ώρα που η εργοδοσία χτυπάει τους εργαζόμενους η διοίκηση του σωματείου να έχει στραμμένο το μέτωπο της σε κάποιους εργαζόμενους, σε κάποια παραρτήματα που τις ασκούν κριτική.
-
Να λειτουργεί με τη λογική της αναμονής, χωρίς καμιά απάντηση. Χρειάζεται απάντηση οργανωμένη και συλλογική. Όσο δίνουμε περιθώριο στην εργοδοσία του Μαρινόπουλου χάνουμε χρόνο για να σπάσει η τρομοκρατία και ο φόβος. Η τακτική της απραξίας δίνει χρόνο στην εργοδοσία.
-
Ο »ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ» πρέπει να πάρει απάντηση για τις μειώσεις κόψιμο των επιδομάτων, τις απολύσεις, την εντατικοποίηση, την τρομοκρατία, τις δυσμενείς μεταθέσεις.
-
Όταν για αυτά τα ζητήματα κάναμε κριτική στην πλειοψηφία τις διοίκησης του σωματείου ή κάποιος εργαζόμενος προσπερνούσε τα όρια που το προεδρείο έχει επιβάλει στην αντιπαράθεση με την εργοδοσία, τότε πολύ εύκολα χαρακτηριζόταν χαφιές, προβοκάτορας ακόμα και ρουφιάνος του Μαρινόπουλου. Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.
-
Η ενότητα των εργαζόμενων προϋποθέτει ενιαία θέληση. Να κατακτούμε κοινή συνείδηση των αιτιών, του αντιπάλου, της διαπάλης που πρέπει να διεξάγουμε. Η ενότητα των εργαζομένων προϋποθέτει ενιαία δράση. Να κατοχυρώνουμε στη πράξη τον πρωτοπόρο ρόλο μας, να κάνουμε εμείς πρώτοι τη προσπάθεια για την ανάπτυξη αγώνων των ίδιων των εργαζομένων, μακριά από τη λογική της ανάθεσης, χωρίς να επικαλούμαστε πρώτοι εμείς τους αρνητικούς συσχετισμούς και τελικά και εμείς οι ίδιοι να υποχωρούμε.
Τα τελευταία 3 χρόνια το προεδρείο του σωματείου απομακρύνεται από τις αρχές και το περιεχόμενο πάλης που το ΠΑΜΕ έχει κατακτημένο μέσα από τη πολύχρονη πείρα αγώνων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Αντίπαλος μας είναι η εργοδοσία και εκεί πρέπει να στραφούν τα πυρά όλων μας και πρώτα και κύρια του σωματείου. Αυτές άλλωστε είναι οι κατευθύνσεις του ΠΑΜΕ που μας ξεχωρίζουν από τα σωματεία που υπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, δίνουν ελπίδα και προοπτική στους εργαζόμενους για να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά και να απαιτήσουν όλα όσα τους ανήκουν.
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι
Είμαστε μια ομάδα από νέους συναδέλφους που έχουν όρεξη να μπούμε μπροστά μαζί με όλους τους εργαζόμενους για να οργανώσουμε τη πάλη, τον αγώνα. Να δυναμώσουμε την οργάνωση μας παντού, να δυναμώσουμε τη φωνή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ στο σωματείο.
Να συγκρουστούμε με την εργοδοσία, την κυβέρνηση.
Σας καλούμε να στηρίξετε αυτή την πρωτοβουλία, να παλέψουμε με όλους τους εργαζομένους στη »Καρφούρ Μαρινόπουλος» για το σωματείο που θέλουμε:
-
Συνδικάτο μαζικό με εργαζόμενους από όλα τα καταστήματα και τις αποθήκες που θα φροντίζει για την ενημέρωση τους, τα δικαιώματα τους. Συνδικάτο με προσανατολισμό και περιεχόμενο για καθημερινή δράση, για να κατανοείται η ανάγκη ενότητας στη δράση της εργατικής τάξης στον τόπο δουλειάς, στον κλάδο συνολικά.
-
Συνδικάτο που θα έχει ως κύριο το μέτωπο απέναντι στα μονοπώλια και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους στο κλάδο συνολικά.
-
Σωματείο που θα είναι μαζικό, γερό, με γερά παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα που θα έχουν παρουσία σε κάθε χώρο δουλειάς, που θα συσπειρώνει και θα οργανώνει τους εργαζόμενους, με ενιαίο μέτωπο αντίστασης παντού, απέναντι στην μεγαλοεργοδοσία, τα μονοπώλια του κλάδου, την κυβέρνηση.
-
Η αδύνατη λειτουργία και δράση του σωματείου, η καθυστέρηση στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων δίνει χρόνο και χώρο στην εργοδοσία να σχεδιάζει καλά πως θα επιτεθεί ξανά, είναι ασυμβίβαστη με την ιστορία και τις αξίες του εργατικού κινήματος, είναι πίσω από τις ανάγκες και τα σύγχρονα καθήκοντα.
-
Στις σημερινές συνθήκες όξυνσης της επίθεσης της εργοδοσίας επιβάλλεται να οργανωθούμε στα κλαδικά σωματεία μας σε όλη την Ελλάδα, σωματεία που η εργοδοσία δεν έχει καταφέρει να τα βάλει στο χέρι, να σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι και να παλέψουμε. Να απαντήσουμε ότι δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω!!!
Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι
Θέλουμε να κλείσουμε την τοποθέτηση μας σήμερα με το εξής ζήτημα:
Γνωρίζουμε πολλή καλά από την δράση μας όλο το προηγούμενο διάστημα ότι έχει ενοχληθεί η μεγαλοεργοδοσία στο εμπόριο, από την πρωτοπόρα και οργανωμένη δράση των κλαδικών σωματείων μας, των εργαζομένων, δράση που χαλάει τη σούπα των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, του μεγάλου εμπορικού κεφαλαίου δηλαδή όλων αυτών που έχουν ανάγκη τη Χρυσή Αυγή για να υλοποιούν τα αντεργατικά αντιλαϊκά τους μέτρα.
Σωματεία μαζικά, ταξικά, δυνατά θα αποτελέσουν ανάχωμα στη φασιστική δράση της Χρυσής Αυγής.
Όσο το σωματείο θα μαζικοποιείται με νέες εγγραφές, θα δυναμώνει σε κάθε χώρο δουλειάς με επιτροπές αγώνα, σωματειακές επιτροπές, τότε θα κατανοείται καλύτερα ο ρόλος και ο χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής ότι είναι γέννημα – θρέμμα τον εργοδοτών, των μεγαλέμπορων και των εφοπλιστών, ότι θα χρησιμοποιηθούν σαν δύναμη κρούσης του κεφαλαίου ενάντια στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, ενάντια στην πρωτοπορία του.
Έχουμε υποχρέωση να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί, να νοιώθουν ανεπιθύμητοι παντού, να μην ξανασηκώσουν κεφάλι, να μην βρομίσουν με τις «φόρμες παραλλαγής και τα άρβυλα» κανέναν χώρο δουλειάς, να τους πάρουν στο κυνήγι οι εργαζόμενοι εάν τολμήσουν να ζητήσουν την ψήφο του κάθε τίμιου λαϊκού ανθρώπου στα συνδικάτα.
Μόνο με αγώνα, οργάνωση και συλλογική δράση θα αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς τους. Στους τόπους δουλειάς να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, να αναμετρηθούμε με την εργοδοσία, να βάλουμε εμπόδια σε όλα αυτά που σχεδιάζουν κυβέρνηση, εργοδοσία, παλιός και νέος κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, για να μη γίνουμε εμείς και τα παιδιά μας δούλοι των 21ο αιώνα.
Όλοι στον αγώνα για μαζικό, δυνατό, ταξικό σωματείο.
Για να διεκδικήσουμε από καλύτερες θέσεις:
-
Να επιστραφούν πίσω όσα χρήματα αφαίρεσε η εργοδοσία από το κόψιμο των επιδομάτων και τις μειώσεις μισθών.
-
Να ακυρωθούν όλες οι απολύσεις και να γυρίσουν πίσω όλοι οι απολυμένοι.
-
Κατάργηση του νόμου για την λειτουργία των καταστημάτων 8 Κυριακές το χρόνο.
-
Κυριακή υποχρεωτική αργία για όλες τις Κυριακές του χρόνου, για όλα τα καταστήματα με νόμο από την κυβέρνηση.
-
8ωρο 5ημερο 40ωρο με μόνιμη και σταθερή εργασία.
-
Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
-
Κατάργηση της μερικής απασχόλησης, του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπής τους σε 8ωρες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
-
Κανένας εργαζόμενος με δουλειά 2 και 3 ημερών με μισθούς 250 και 300 ευρώ.
-
Να υπογραφεί άμεσα επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση με αυξήσεις στους μισθούς».
