Σε ανακοίνωση που εξέδωσε την περασμένη Κυριακή, η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων σημειώνει ανάμεσα σε άλλα: «Κλείνουμε, πια, πάνω από ένα μήνα στα μπλόκα. Στο δρόμο του αγώνα μάς έβγαλαν τα μέτρα που πάρθηκαν το καλοκαίρι, ως προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου, με την ψήφο των 222 βουλευτών στη Βουλή και προστέθηκαν στα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα, καθώς και τα σχέδια για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό που παρέδωσε η κυβέρνηση για έγκριση στους εταίρους της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Για να εναντιωθούμε αγωνιστικά σ’ αυτά τα μέτρα και τα σχέδια, διεκδικώντας συγκεκριμένα αιτήματα που αφορούν στην ίδια την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών, στήσαμε τα μπλόκα. Και όχι για να πετύχουμε μια συνάντηση με τον πρωθυπουργό, ένα διάλογο με την κυβέρνηση, όπου… θα πούμε κι εμείς τη γνώμη μας και… θα καταθέσουμε τις προτάσεις μας για το πώς και πότε θα εφαρμοστούν τα κυβερνητικά σχέδια που μας εξοντώνουν.
Γι’ αυτό, εξαρχής, είπαμε και ξεκαθαρίσαμε ότι για να πάμε σε διάλογο με την κυβέρνηση θα πρέπει ν’ αποσύρει το σχέδιο για το Ασφαλιστικό και να πάρει πίσω τη φορολόγηση από το πρώτο ευρώ και τα τεκμήρια διαβίωσης και, φυσικά, να δεχτεί να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σε καθένα από τα συγκεκριμένα αιτήματά μας, με τα οποία, στο κάτω της γραφής, δεν ζητάμε να μας δώσει, αλλά να μην μας πάρει κι άλλα.
Από την αρχή του φθινοπώρου που ξεκινήσαμε τις κατά τόπους κινητοποιήσεις, προαναγγέλλοντας ότι θα προχωρήσουμε σε πανελλαδικό αγωνιστικό συντονισμό, φροντίσαμε να ενημερώσουμε την κυβέρνηση, πολλές φορές και με διάφορους τρόπους, για το πλαίσιο των αιτημάτων μας. Αρα, η κυβέρνηση γνωρίζει καλά, από καρό, τι ζητάμε, δεν περιμένει να γίνει τώρα συνάντηση για να μάθει τα αιτήματά μας και να μας απαντήσει. Εμείς δεν είχαμε ποτέ την αυταπάτη ότι μπορεί να κερδίσεις κάτι χωρίς αγώνα. Λέγαμε πάντα και συνεχίζουμε να λέμε ότι μόνο με σκληρό, ανυποχώρητο και μακρύ αγώνα μπορείς κάτι ν’ αποσπάσεις.
Γι’ αυτό και σε όσους από την αρχή που βγήκαμε στα μπλόκα μάς ρωτούσαν «πότε θα κανονιστεί συνάντηση με την κυβέρνηση», τους απαντούσαμε «το θέμα είναι πώς θα οργανώσουμε καλύτερα τη μάχη, πώς θα εξασφαλίσουμε τη συμπαράσταση και τον κοινό αγώνα με τους εργαζόμενους και τα άλλα στρώματα, ώστε ν’ αυξηθεί η αγωνιστική πίεση προς την κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα αιτήματά μας και όχι αν και πότε θα πάμε σε συνάντηση». Και συνιστούσαμε σε όλους αποφασιστικότητα, υπομονή και αντοχή.
Εξαρχής ήταν γνωστό ότι υπήρχαν διαφορετικά αιτήματα μέσα στο αγροτικό κίνημα και ανάμεσα στα μπλόκα. Ηξερε η κυβέρνηση ότι άλλα είναι τα συμφέροντα και τα αιτήματα των μικρομεσαίων αγροτών και άλλα των μεγαλοαγροτών. Είναι, επομένως, υποκριτικό, αλλά και ύπουλο από τη μεριά της, να κάνει την ανήξερη και να ζητάει να υπάρξει μια αντιπροσωπεία που θα εκφράζει όλα τα μπλόκα, με την οποία θα κάνει συνάντηση και διάλογο. Πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, όταν όχι μόνο υπάρχουν διαφορετικά αιτήματα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι αντίθετα κι αντικρουόμενα μεταξύ τους;
Ηταν δυνατόν να πάμε όλοι μαζί σε μια συνάντηση, όπου οι μεν εκπρόσωποι των μεγαλοαγροτών θα ζητούσαν να προχωρήσει γρήγορα ο διαχωρισμός σε «κατά κύριο επάγγελμα ή μη» κι εμείς, ως εκπρόσωποι των μικρομεσαίων αγροτών, θα αντιδρούσαμε – και σωστά – λέγοντας δεν το θέλουμε αυτό, γιατί είναι εργαλείο για το ολοκληρωτικό ξεκλήρισμά μας; Βεβαίως, κάτι τέτοιο θα βόλευε πολύ την κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει την προκλητικά αρνητική στάση της έναντι των δίκαιων αιτημάτων της αγωνιζόμενης μικρομεσαίας αγροτιάς.
Είμαστε πιο έμπειροι – συνεχίζουμε. Με τον δικό μας πολυήμερο και σκληρό αγώνα και, βεβαίως, με τον αγώνα των εργατοϋπαλλήλων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, είχαμε ήδη την πρώτη επιτυχία. Η κυβέρνηση, αν και το είχε προγραμματίσει, δεν τόλμησε, μέχρι τα τώρα, να φέρει για ψήφιση στη Βουλή το σχέδιο – λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό, ενώ πίσω πήγε και το Φορολογικό. Κι έχουμε προειδοποιήσει ότι, όποτε κι αν τολμήσει να τα φέρει, θα μας ξαναβρεί μπροστά της.
Συνεχίζουμε τον αγώνα. Με τα μπλόκα και με άλλες μορφές πάλης. Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα είναι κίνημα αγωνιστικής διεκδίκησης και θα συνεχίζει να παλεύει στους δρόμους, να επαγρυπνεί και να δώσει απάντηση όποτε έρθουν τα μέτρα ως νόμοι στη Βουλή. Θα γίνεται πιο δυνατό όσο θα δυναμώνει η δράση των αγροτικών συλλόγων στα χωριά και θα δημιουργούνται νέοι αγροτικοί σύλλογοι εκεί που δεν υπάρχουν. Οσο, δηλαδή, θα γίνεται πράξη ο στόχος για μαζικοποίηση και ισχυροποίηση του οργανωμένου κινήματος της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Ξέρουμε ότι ο αγώνας μας θα είναι μακρύς και δύσκολος και χρειάζεται να έχουμε επιμονή, υπομονή και αντοχή. Ποτέ δεν πιστέψαμε ότι με «μια τουφεκιά», όσο δυνατή κι αν είναι, θα μπορέσουμε να κερδίσουμε όλα για τα οποία παλεύουμε. Χρειάζεται αγώνας συνεχής και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τον κάνουμε…».
