Καλλιτεχνική απεικόνιση του TRAPPIST-1 από έναν πλανήτη του (Πηγή: ESO)
Μια ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τον Δρ. Μάικλ Γκίλον από το Πανεπιστήμιο της Λιέγης έχει ανακαλύψει τρεις εξωπλανήτες στο μέγεθος της Γης, γύρω από ένα κοντινό άστρο, έναν «υπέρψυχρο νάνο». Το άστρο βρίσκεται στον αστερισμό του Υδροχόου και ονομάστηκε Trappist-1. Λεπτομέρειες σχετικά με την ανακάλυψη δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Nature».
Το άστρο είναι 12 parsec (39,13 έτη φωτός) μακριά και με βάση τα αστρονομικά δεδομένα βρίσκεται αρκετά κοντά για να θεωρηθεί μέρος της γειτονιάς της Γης. Είναι πολύ πιο δροσερό και πιο κόκκινο από τον Ήλιο μας και η ηλικία του υπολογίζεται να είναι 500 εκατομμυρίων ετών. Η φωτεινότητα, μάζα και ακτίνα είναι το 0,05%, 8% και 11,5% εκείνων του Ήλιου αντίστοιχα.
Το πλανητικό σύστημα Trappist-1 φιλοξενεί τουλάχιστον τρεις πλανήτες, οι οποίοι ονομάζονται Trappist-1b, Trappist-1c και Trappist-1d. Οι πλανήτες έχουν εντοπιστεί από το TRAPPIST (Μικρό Τηλεσκόπιο των Διερχόμενων Πλανητών και Πλανητοειδών), ένα βελγικό ρομποτικό τηλεσκόπιο 0,6 μέτρων που στεγάζεται στο Αστεροσκοπείο «La Silla» του ESO (Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο) στη Χιλή.
Σύμφωνα με τον Δρ. Μάικλ Γκίλον τέτοιοι νάνοι άστρα είναι συνήθεις στο γαλαξία μας, είναι όμως ο πρώτος που ανακαλύφτηκε με πλανήτες γύρω του. «Μέχρι τώρα, η ύπαρξη πλανητών σε τροχιά γύρω από τέτοιους νάνους άστρα ήταν καθαρά θεωρητική, αλλά τώρα δεν έχουμε μόνο ένα μοναχικό πλανήτη γύρο από ένα τέτοιο ασθενές κόκκινο άστρο, αλλά ένα πλήρες πλανητικό σύστημα».
Ακόλουθες παρατηρήσεις με μεγαλύτερα τηλεσκόπια εδάφους, συμπεριλαμβανομένου και του οκτώ μέτρων τηλεσκοπίου HAWK-1 του ESO στη Χιλή, έδειξε ότι οι πλανήτες γύρω από τον Trappist-1 έχουν μέγεθος παρόμοιο με τη Γη.
Ο Trappist-1b και Trappist-1c έχουν τροχιακές περιόδους 1,51 ημέρες και 2,42 ημέρες αντίστοιχα. O τρίτος πλανήτης, Trappist-1d, έχει ένα λιγότερο καθορισμένο χρονικό διάστημα που υπολογίζεται από 4,5 έως 72,8 ημέρες.
«Με τόσο σύντομες τροχιακές περιόδους οι πλανήτες είναι μεταξύ 20 και 100 φορές πιο κοντά στο άστρο τους από ότι η Γη στον Ήλιο», εξήγησε ο Δρ. Μάικλ Γκίλον.
«Η δομή αυτού του πλανητικού συστήματος είναι πιο παρόμοια σε κλίμακα με το σύστημα φεγγαριών του Δία παρά με εκείνη του ηλιακού συστήματος».
Παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε τροχιά πολύ κοντά στο αστέρι τους, ο Trappist-1b και Trappist-1c λαμβάνουν μόνο τέσσερις και δύο φορές, αντίστοιχα, το ποσό της ακτινοβολίας που λαμβάνει η Γη, επειδή το άστρο τους είναι πολύ πιο αμυδρό από τον Ήλιο. Η τροχιά του Trappist-1d δεν είναι ακόμα γνωστή, αλλά κατά πάσα πιθανότητα λαμβάνει λιγότερη ακτινοβολία από τη Γη.
Οι μάζες από αυτούς τους πλανήτες είναι ακόμη άγνωστες, καθιστώντας την εσωτερική τους σύνθεση ακόμη απροσδιόριστη.
«Έχουμε την πρόθεση να μετρήσουμε τις μάζες τους κατά τους επόμενους μήνες, για να καθορίσουμε εάν αυτοί οι πλανήτες είναι κυρίως βραχώδης, όπως η Γη ή αν είναι πλούσιες σε νερό, όπως τα παγωμένα φεγγάρια των γιγάντιων πλανητών», λέει ο Δρ. Μάικλ Γκίλον.
