Την ανακάλυψη 1.284 νέων εξωπλανητών από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» ανακοίνωσε η NASA. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη (από πλευράς συνολικού αριθμού) ανακάλυψη αυτού του είδους μέχρι σήμερα.
«Αυτή η ανακοίνωση διπλασιάζει τον αριθμό των επιβεβαιωμένων εξωπλανητών από το «Κέπλερ»», δήλωσε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης η Έλεν Στόφαν, επικεφαλής των επιστημόνων της NASA. «Αυτό μας δίνει την ελπίδα ότι κάπου εκεί έξω, γύρω από έναν πλανήτη πολύ παρόμοιο με τον δικό μας, θα μπορέσουμε σταδιακά να ανακαλύψουμε μια άλλη Γη».
Το ιστόγραμμα δείχνει τον αριθμό ανακαλύψεων εξωπλανητών ανά έτος
Η μελέτη έγινε με βάση τον κατάλογο «υποψήφιων πλανητών» του διαστημικού τηλεσκοπίου του «Κέπλερ», αφού είχε προηγουμένως ανακαλύψει 4.302 πιθανούς πλανήτες ως τον Ιούλη του 2015. Για 1.284 από αυτούς, η πιθανότητα να είναι όντως πλανήτες είναι μεγαλύτερη του 99%. Άλλοι 1.327 είναι πιο πιθανό να είναι όντως πλανήτες από το να μην είναι, αλλά δεν πιάνουν το απαιτούμενο ποσοστό 99% που έχει θεσπιστεί ως όριο για να κερδίσει ένα ουράνιο σώμα το χαρακτηρισμό του πλανήτη και απαιτείται περαιτέρω μελέτη. Για 707 θεωρείται πως είναι πιθανότερο να είναι άλλα αστροφυσικά φαινόμενα. Η μελέτη επίσης επικύρωσε ακόμη 984 υποψήφιους πλανήτες που είχαν επισημανθεί μέσω άλλων τεχνικών.
Οι υποψήφιοι πλανήτες του «Κέπλερ» απαιτούν έλεγχο για να διαπιστωθεί αν είναι πραγματικοί και όχι ένα άλλο αντικείμενο
«Πριν την εκτόξευση του διαστημικού τηλεσκοπίου, δεν ξέραμε αν οι εξωπλανήτες ήταν σπάνιοι ή κοινοί στο γαλαξία. Χάρη στον «Κέπλερ» και την ερευνητική κοινότητα, ξέρουμε ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι πλανήτες από άστρα», είπε σχετικά ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του Τμήματος Αστροφυσικής στα κεντρικά της NASA.
Το «Κέπλερ» συλλαμβάνει τα διακριτά σήματα από μακρινούς πλανήτες από τη μείωση στη φωτεινότητα του άστρου τους, που συμβαίνει όταν ο πλανήτης περνά από μπροστά του, σαν τη διέλευση του Ερμή στις 9 Μάη μπροστά από τον Ήλιο μας. Από την ανακάλυψη των πρώτων πλανητών έξω από το ηλιακό μας σύστημα πάνω από δύο δεκαετίες πριν, οι ερευνητές επιδίδονταν σε επίπονες διαδικασίες ελέγχου των πλανητών έναν προς έναν. Η νέα αυτή εξέλιξη βασίζεται σε μια μέθοδο στατιστικής ανάλυσης που μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλούς υποψηφίους πλανήτες ταυτόχρονα.
«Οι υποψήφιοι πλανήτες μπορούν να θεωρηθούν σαν ψίχουλα ψωμιού», λέει ο Τίμοθι Μόρτον, ερευνητής του Πανεπιστημίου Πρίνστον. «Αν ρίξεις μερικά μεγάλα ψίχουλα στο πάτωμα, μπορείς να τα σηκώσεις ένα – ένα. Αλλά αν ρίξεις μια ολόκληρη σακούλα από μικρά, θα χρειαστείς σκούπα. Αυτή η στατιστική ανάλυση είναι η σκούπα μας».
Από τους πλανήτες αυτούς, περίπου 550 θα μπορούσαν να είναι βραχώδεις, σαν τη Γη, βάσει του μεγέθους τους. Εννέα από αυτούς βρίσκονται στην «κατοικήσιμη» ζώνη του Ήλιου τους, δηλαδή σε απόσταση από αυτόν που οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια των πλανητών επιτρέπουν την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Με αυτούς τους εννέα, οι εξωπλανήτες που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία ανέρχονται πλέον στους 21.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», «κυνηγός» πλανητών
Το διαστημικό σκάφος, το οποίο πήρε το όνομά του από το Γερμανό αστρονόμο και μαθηματικό του 17ου αιώνα Γιοχάνες Κέπλερ, εκτοξεύθηκε το Μάρτη του 2009 σε αναζήτηση μακρινών κόσμων. Στα μέσα του 2013 η αποστολή παρά λίγο να τερματιστεί όταν το «Kέπλερ» έχασε δύο από τους τέσσερις σφονδύλους αντίδρασης, που τον βοηθούν να διατηρεί την πορεία του. Τελικά, οι μηχανικοί της NASA κατάφεραν να σώσουν την αποστολή.
