Οι επιστήμονες έχουν βρει στοιχεία για ένα τεράστιο αστεροειδή που έπληξε τη Γη νωρίς, στη ζωή της, με αντίκτυπο πολύ μεγαλύτερο από οτιδήποτε άλλο έχει βιώσει η ανθρωπότητα. Ο αστεροειδής διαμέτρου 20 έως 30 χιλιομέτρων, συνετρίβη περίπου πριν από 3,46 δισεκατομμύρια χρόνια ανοίγοντας έναν κρατήρα εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Ο Δρ. Άντριου Γκλίκσον του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου και ο Δρ Άρθουρ Χίκμαν της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Δυτικής Αυστραλίας, ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν σε μερικά από τα παλαιότερα ιζήματα στη Γη -στον πυθμένα της θάλασσας της Βορειοδυτικής Αυστραλίας- μικροσκοπικά σφαιρίδια υάλου, τα οποία σχηματίσθηκαν από την κατακλυσμιαία πρόσκρουση. Το στρώμα του ιζήματος -το οποίο ήταν αρχικά στον πυθμένα του ωκεανού- διατηρήθηκε μεταξύ δύο ηφαιστειακών στρωμάτων, το οποίο επέτρεψε πολύ ακριβή χρονολόγηση της προέλευσής του. Σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό γεωεπιστημών «Precambrian Research».
Είναι ο δεύτερος αρχαιότερος αστεροειδής που έχει βρεθεί στη Γη μέχρι τώρα και ένας από τους μεγαλύτερους σε μέγεθος. «Η σύγκρουση θα πυροδότησε σεισμούς πολύ ισχυρότερους από τους επίγειους σεισμούς που γνωρίζουμε, θα προκάλεσε πελώρια τσουνάμι και θα έκανε ολόκληρες βουνοπλαγιές να καταρρεύσουν. Μια τόσο μεγάλη σύγκρουση θα προκαλούσε μεγάλες τεκτονικές αλλαγές και εκτεταμένες ροές από μάγμα. Θα μπορούσε να έχει επηρεάσει σημαντικά τον τρόπο που η Γη εξελίχθηκε», δήλωσε ο Γκλίκσον. «Υλικά από την πρόσκρουση, όπως αυτά που βρέθηκαν στο βυθό, εξαπλώθηκαν σε όλη τη Γη».
Περίπου 3,8 έως 3,9 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, το φεγγάρι χτυπήθηκε από πολλούς αστεροειδείς δημιουργώντας κρατήρες που είναι ακόμα ορατοί από τη Γη. «Κρατήρες τόσο παλιοί έχουν σβηστεί από την επιφάνεια της Γης λόγω της ηφαιστειακής δραστηριότητας και των τεκτονικών κινήσεων. Ακριβώς, που χτύπησε ο αστεροειδής παραμένει ένα μυστήριο», είπε ο Δρ. Γκλίκσον.
Ο Δρ. Γκλίκσον έχει ψάξει για αποδείξεις από αρχαίες συγκρούσεις για περισσότερα από 20 χρόνια και η ανακάλυψη των γυάλινων χαντρών τον υποψίασαν ότι προήλθαν από σύγκρουση με αστεροειδή. Μεταγενέστερες αναλύσεις των σφαιριδίων υάλου έδειξαν την ύπαρξη πλατίνας, νικελίου, χρωμίου και άλλων μετάλλων αντίστοιχων με άλλους αστεροειδείς που έχουν μελετηθεί.
«Ίσως υπήρξαν πολλές παρόμοιες συγκρούσεις, για τις οποίες δεν έχει βρεθεί απόδειξη», είπε ο Δρ. Γκλίκσον. «Αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Έχουνε βρεθεί ενδείξεις για μόνο 17 συγκρούσεις αρχαιότερες των 2,5 δισεκατομμυρίων ετών, αλλά μπορούσαν να έχουν υπάρξει εκατοντάδες».