Τα τελευταία δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη», για τις επιχειρησιακές συμβάσεις και γενικότερα για τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας, δείχνουν ότι η εργοδοσία έχει στα χέρια της απεριόριστα εργαλεία για να επιβάλλει συνθήκες «γαλέρας». Αξιοποιεί τη νομοθεσία που σταδιακά ανέτρεψε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις συμβάσεις, γενικεύοντας την ελαστικότητα και την ευελιξία στην αγορά εργασίας.
Η κυβέρνηση έρχεται τώρα και υπόσχεται «ρυθμίσεις» που θα ανακουφίζουν τάχα τους εργαζόμενους, ενώ και η Κομισιόν ετοιμάζεται να προτείνει ένα «κοινό μίνιμουμ πλαίσιο» για τα Εργασιακά, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τον σύγχρονο εργασιακό Μεσαίωνα. Η πραγματικότητα είναι ότι κανένα από αυτά τα μέτρα που υπόσχονται οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου δεν πρόκειται να αντιστρέψει την κατάσταση για τους εργαζόμενους. Το αντίθετο θα γίνει. Θα νομιμοποιηθεί η σημερινή ζούγκλα και θα ανοίξει ο δρόμος για τα χειρότερα. Ακόμα κι αν θεσπιστούν κάποιοι ελάχιστοι κανόνες, αυτοί θα είναι για τα μάτια του κόσμου και θα υπηρετούν τη διευθέτηση εσωτερικών αντιθέσεων μερίδων του κεφαλαίου, που ζητάνε ένα μίνιμουμ κοινών κανόνων στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης είναι ασύμβατος με τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα. Αντιστροφή και βελτίωση της κατάστασης μπορεί να υπάρξει μόνο με τον αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων τα προηγούμενα χρόνια, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, μεταξύ αυτών και των νόμων που κατάργησαν επί της ουσίας τις Συλλογικές Συμβάσεις.
ΠΗΓΗ: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ