Από καθαρή τύχη σώθηκαν δύο εργάτες στη ΛΑΡΚΟ την Πέμπτη 9 Ιούνη, στην αίθουσα των ηλεκτροκαμίνων. Κατά τη διαδικασία μεταφοράς πάστας με τη γερανογέφυρα, αποκολλήθηκε το άγκιστρο από το συρματόσχοινο, με αποτέλεσμα αυτό μαζί με την πάστα βάρους πέντε τόνων να πέσει σε απόσταση αναπνοής από τους δύο εργάτες – «θολατζήδες» που ήταν στο κιόσκι κάτω από τη γερανογέφυρα, ενώ το βαρύ προστατευτικό της μεγάλης «μπασδέκας» (τροχαλίας) να πέσει πάνω στο κιόσκι και να το διαλύσει.
Μετά από αυτό το γεγονός, πραγματοποιήθηκε ΔΣ στο σωματείο με το συγκεκριμένο θέμα. Το «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» (ΠΑΜΕ) τόνισε στη συνεδρίαση ότι το σοβαρό αυτό συμβάν είναι αποτέλεσμα της πολιτικής εγκατάλειψης που ακολουθείται για τη ΛΑΡΚΟ από τη σημερινή αλλά και τις προηγούμενες κυβερνήσεις στην κατεύθυνση της ΕΕ και για να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Γι’ αυτό παίρνουν όσα μέτρα χρειάζονται για να σώσουν το κεφάλαιο. Τους εργαζόμενους όμως τους γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Καμιά μέριμνα δεν παίρνουν για μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς και αυτό δεν γίνεται γιατί η ασφάλεια των εργαζομένων κοστίζει στη ΛΑΡΚΟ.
Υπογράμμισε την ανάγκη το σωματείο άμεσα να πάρει μέτρα, να καλέσει τις αρμόδιες υπηρεσίες για να καταγράψουν το συμβάν και ψάξουν σε βάθος αν οι εργαζόμενοι, οι εγκαταστάσεις και τα μηχανήματα αντέχουν στην πίεση της παραγωγής. Αν το εργατοτεχνικό και επιστημονικό προσωπικό επαρκεί και έχει όλα τα σύγχρονα μέσα για να βγάλει με ασφάλεια την παραγωγή. Σε αυτή τη βάση να αποδοθούν ευθύνες γιατί υπάρχουν υπεύθυνοι και συνυπεύθυνοι.
Επισήμανε ότι οι πολιτικές που σχεδιάζονται και υλοποιούνται είναι υπεύθυνες για το ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων στη συντήρηση είναι απαξιωμένη διότι εργάζεται κάτω από το απαράδεκτο καθεστώς των εργολαβιών. Για το ότι δεν έχει φτιαχτεί οργανόγραμμα που να περιέχει αναλυτικά τον αριθμό και τις ειδικότητες των εργαζομένων σε κάθε τμήμα και που να παίρνει σοβαρά υπόψη τις δεκαετίες 80′ – 90′ στις οποίες δεν υπήρχαν εργολάβοι, επαρκούσε το εργατοτεχνικό και επιστημονικό προσωπικό, το οποίο ξεπερνούσε τους 1.100 εργαζόμενους, ήταν επανδρωμένη η συντήρηση με εγκαταστάσεις και εξοπλισμό και είναι οι μοναδικές δεκαετίες που δεν έχουμε σοβαρά εργατικά ατυχήματα.
Σημείωσε ότι ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός είναι συνυπεύθυνος γιατί όχι μόνο αποκοίμισε και εξαπάτησε τους εργαζόμενους για να υλοποιηθούν αυτές οι πολιτικές αναίμακτα για τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις, αλλά σε πολλές περιπτώσεις έχει συνυπογράψει για τη νομιμοποίηση αυτών των πολιτικών καπηλευόμενος την πλειοψηφία που του έχουν δώσει οι εργαζόμενοι.
Στη λογική πως πρέπει οι εργαζόμενοι να κουβεντιάσουν, να καταγράψουν όλα τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να παρθούν και να αποφασίσουν πως θα τα διεκδικήσουν, το «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» πρότεινε να γίνει μια 2ωρη στάση διαμαρτυρίας και Γενική Συνέλευση την ίδια μέρα με θέμα την ασφάλεια και την υγιεινή γενικότερα σε όλο το εργοστάσιο.
Η πλειοψηφία του σωματείου δεν υιοθέτησε να γίνει ΓΣ, ούτε να καλέσει τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αρκέστηκε στην προκήρυξη μιας 4ωρης στάσης εργασίας ανά βάρδια, με τη λογική να αποδοθούν ευθύνες μόνο σε προσωπικό επίπεδο.
Σε ανακοίνωσή του, το «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» αναφέρει πως «μια τέτοια λογική και τακτική από το σωματείο ούτε αποκαλύπτει την πολιτική απαξίωσης που γίνεται στη ΛΑΡΚΟ, ούτε πιέζει για να παρθούν ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Κατά τη γνώμη μας αυτή η τακτική εξυπηρετεί τη ΛΑΡΚΟ γιατί το πιο εύκολο γι’ αυτή είναι να πάρει ένα κεφάλι που δεν της στοιχίζει σε χρήμα τίποτα και να μην πάρει ουσιαστικά μέτρα ασφάλειας που στοιχίζουν και έχουμε ανάγκη οι εργαζόμενοι».
Καλεί τους εργαζόμενους «που βάζουμε την ίδια μας τη ζωή σε κίνδυνο για τα κέρδη της ΛΑΡΚΟ να βγάλουν συμπεράσματα και από αυτό το σοβαρό συμβάν και για τη στάση του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού, είτε αυτός λέγεται ΔΑΚΕ και πλειοψηφικά μας οδηγεί σε εκτόνωση της οργής μας, είτε αυτός λέγεται ΜΕΤΑ και κάνει την «πάπια» για να μη χαλάσει το προφίλ της κυβέρνησης που στηρίζει, είτε αυτός θα εμφανιστεί κάποια στιγμή ως «ανεξάρτητος» αλλά θα είναι πάντα εξαρτημένος από τα τις πολιτικές των κομμάτων που στηρίζει».
Καλεί τους εργαζόμενους «να απεργήσουν μαζικά διεκδικώντας τα αιτήματα που βάζει το ΕΑΜ. Να συσπειρωθούν μαζί μας για να αλλάξει κατεύθυνση το σωματείο και να γίνει αποτελεσματικό, να φέρει αποτελέσματα η διεκδίκηση».
