Το φεγγάρι είναι ένα οικείο θέαμα στον ουρανό μας, φωτίζοντας τις σκοτεινές νύχτες. Η πανσέληνος στις 14 Νοέμβρη είναι στην πραγματικότητα το δεύτερο από τα τρία συνεχόμενα supermoons, αλλά θα είναι ιδιαίτερη επειδή είναι η πιο κοντινή πανσέληνος στη Γη από το 1948 και δεν θα ξανασυμβεί μέχρι το 2034.
Πανσέληνο στην αστρονομική «γλώσσα» έχουμε όταν ο Ήλιος και η Σελήνη βρίσκονται σε συζυγία, δηλαδή Ήλιος – Γη – Σελήνη βρίσκονται στην ίδια ευθεία και η Σελήνη βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης από τον Ήλιο.
Η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη είναι ελαφρώς ελλειπτική με περίγειο (362.600 km) το σημείο στο οποίο η Σελήνη είναι πιο κοντά στη Γη και απόγειο (405.400 km) όταν η Σελήνη είναι στη μέγιστη απόσταση από τη Γη.
H ελλειπτική τροχιά της Σελήνης
Πηγή: NASA
Το φαινόμενο όπου έχουμε πανσέληνο με τη Σελήνη να βρίσκεται στο περίγειο της αποκαλείται supermoon (σούπερ Σελήνη), μία ορολογία η οποία δεν είναι επιστημονική, όμως η NASA δηλώνει πως πλέον θα υιοθετήσει. Ο όρος μπήκε στο λεξιλόγιό μας μόνον τα τελευταία χρόνια και αρχικά χρησιμοποιήθηκε από την αστρολογία.
Το Supermoon είναι μεγαλύτερο σε σχέση με μια τυπική πανσέληνο
Πηγή: NASA
Στο supermoon η Σελήνη μπορεί να φαίνεται έως και 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη σε σχέση με μια πανσέληνο όταν η Σελήνη βρίσκεται στο απόγειό της (micromoon). Η διαφορά στο μέγεθος της πανσέληνου, αν και υπαρκτή, δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή με το μάτι.
Η Σελήνη φαίνεται σαφώς μεγαλύτερη όταν βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα
Ωστόσο το μέγεθος της Σελήνης είναι κυρίως θέμα οπτικής και οφθαλμαπάτης. Η Σελήνη φαίνεται σαφώς μεγαλύτερη όταν βρίσκεται πιο κοντά στον ορίζοντα σε σχέση με όταν είναι ψηλά στον ουρανό.
Στον ορίζοντα μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα και μας δίνει την ψευδαίσθηση του μεγαλύτερου μεγέθους της.
Ειδησεογραφική Πηγή :
NASA
