Με το «στοιχείο» των ασυρμάτων που στις 14/11/1951 ανακαλύφθηκαν από την Ασφάλεια στη βίλα «Αύρα», αρχίζει στις 15 Φλεβάρη 1952 η δεύτερη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και ακόμα 28 κομμουνιστών, με την κατηγορία της «διενέργειας κατασκοπείας κατά των συμφερόντων του κράτους» (πρόκειται για το Μεταξικό νόμο 375/1936).
Ο λόγος που το αστικό κράτος «ξεπάγωσε» το νόμο 375/1936 «περί κατασκοπείας» και οδήγησε τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του σε δεύτερη δίκη ήταν πως η κατηγορία της κατασκοπείας ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατο να εμπέσει σε αμνηστία, σε αντίθεση με τις καταδίκες με τον 509, για τις οποίες διαφαινόταν ότι μπορούσε η ποινή του θανάτου να μετατραπεί σε ποινή ισόβιων δεσμών.
Παρά την εγχώρια και διεθνή κατακραυγή, το Στρατοδικείο καταδίκασε τους Νίκο Μπελογιάννη, Ηλία Αργυριάδη, Δημήτρη Μπάτση, Έλλη Ιωαννίδου, Τάκη Λαζαρίδη, Νίκο Καλούμενο, Χαράλαμπο Τουλιάτο και Μιλτιάδη Μπισμπιάνο σε θάνατο. Την Κυριακή 30 Μάρτη 1952 ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Ηλίας Αργυριάδης, ο Νίκος Καλούμενος και ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκαν στο Γουδή, πίσω από το νοσοκομείο «Σωτηρία», υπό το φως των προβολέων των στρατιωτικών αυτοκινήτων.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 902.gr
