«Όσο κουμάντο στην οικονομία κάνουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, όσο θεός είναι τα κέρδη και ο ανταγωνισμός των επιχειρηματικών ομίλων, τόσο θα βασιλεύει η παιδική εργασία, “νόμιμη και παράνομη”», επισημαίνει η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της παιδικής εργασίας σήμερα Δευτέρα 12 Ιούνη.
Όπως αναφέρει η ΟΓΕ στην ανακοίνωσή της, «η Παγκόσμια Ημέρα κατά της παιδικής εργασίας αποτελεί ακόμα μια ευκαιρία για τους παγκόσμιους οργανισμούς, τις κυβερνήσεις, τις ΜΚΟ να ρίξουν κροκοδείλια δάκρυα. Άλλη μία ευκαιρία για να οργανώσουν συνέδρια, προγράμματα, δράσεις, να κάνουν εκθέσεις, διαπιστώσεις, να βγάλουν συμπεράσματα ντροπής, απανθρωπιάς και υποκρισίας». Και προσθέτει:
«Τα στοιχεία είναι όντως συγκλονιστικά. Ο ΟΗΕ, η UNΙCEF, ο ΔΟΕ κάνουν λόγο για πάνω από 250 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας από 5 έως 14 ετών, που εργάζονται σε σύγχρονα κολαστήρια. Στην Ευρώπη εργάζονται παράνομα 300 έως 500 χιλιάδες ανήλικοι θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, καθώς προωθούνται από χώρες του Τρίτου Κόσμου όπου κατοικούν. Γονείς ανταλλάσσουν τα παιδιά τους για να σβήσουν τα χρέη τους, ενώ ευδοκιμεί το τραγικό φαινόμενο της μεσιτείας από γονείς που «νοικιάζουν» σε μεσίτες τα ανήλικα παιδιά τους, για να εργαστούν σε πολυεθνικές, συνεισφέροντας οικονομικά στις εξαθλιωμένες οικογένειες τους.
Μία από τις φοβερότερες μορφές σύγχρονου δουλεμπορίου είναι η επιστράτευση παιδιών τα οποία συμμετέχουν ως “στρατιωτάκια” σε πολέμους ή εμφύλιες συρράξεις.
Ένα στα 6 παιδιά του πλανήτη εργάζεται σε περιβάλλον που βλάπτει την ψυχική και σωματική του υγεία. Περίπου 85 εκατομμύρια παιδιά εργάζονταν με βάση στοιχεία του 2013 σε ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους δουλειάς ή με επικίνδυνα υλικά όπως χημικά. Από αυτά τα 30 εκατομμύρια είναι κορίτσια και τα 37 εκατομμύρια είναι παιδιά 5-14 ετών και κάθε χρόνο τουλάχιστον 22.000 από αυτά σκοτώνονται σε εργατικά ατυχήματα.
Χιλιάδες μικρά παιδιά καταρρέουν κάθε μέρα από την εξάντληση δουλεύοντας για 14 και 16 ώρες στα κάτεργα των μεγάλων πολυεθνικών ρούχων για μερικά σεντς την ημέρα.
Στην Ελλάδα σήμερα, έχει διαπιστωθεί ότι σχεδόν καθημερινά περίπου 100 παιδιά βρίσκονται σταθερά στους δρόμους των δύο μεγάλων πόλεων, Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Κατά μέσο όρο εργάζονται από 6 έως 12 ώρες την ημέρα. 100.000 εκτιμάται ότι είναι ο αριθμός των παιδιών που εργάζονται παράνομα. Κάθε χρόνο 8.000 μαθητές εγκαταλείπουν την εκπαίδευση για οικονομικούς λόγους. 2.800.000 Έλληνες, ηλικίας 16 ετών και άνω, δεν έχουν ολοκληρώσει τη βασική εκπαίδευση, το υποχρεωτικό 9χρονο σχολείο. Η UNICEF στην ετήσια έκθεση της για το επίπεδο διαβίωσής και ευημερίας των παιδιών στην Ελλάδα το 2017 εκτιμά ότι αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερο τη φτώχεια και την υλική αποστέρηση και την αδυναμία του συστήματος κοινωνικής προστασίας.
Όσο κουμάντο στην οικονομία κάνουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, όσο θεός είναι τα κέρδη και ο ανταγωνισμός των επιχειρηματικών ομίλων, τόσο θα βασιλεύει η παιδική εργασία, “νόμιμη και παράνομη”.
Η ζωή μας και η ζωή των παιδιών μας συνθλίβεται στις μυλόπετρες της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Στη χώρα μας, η καπιταλιστική κρίση και η πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ προκειμένου να στηριχθεί η ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων καταδικάζουν τις λαϊκές οικογένειες και τα παιδιά τους να βυθίζονται όλο και περισσότερο στη φτώχεια και την ανέχεια.
Οι γυναίκες του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, της ΟΓΕ, δε θα σταματήσουμε τον αγώνα μέχρι να μπορούν να κρατάνε τα παιδιά σ’ όλο τον κόσμο σχολικές τσάντες. Να έχουν δημόσια και δωρεάν παιδεία, δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να πηγαίνουν όλα σε δημόσιους και δωρεάν παιδικούς σταθμούς, να έχουν δωρεάν γεύμα μέσα στο σχολείο».
«Δε θα σταματήσουμε», καταλήγει η ΟΓΕ, «να παλεύουμε για να ζήσουν τα παιδιά μας με δικαιώματα και όχι με τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των εκμεταλλευτών μας. Διεκδικούμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία που θα μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Σ’ έναν κόσμο που θα διαφεντεύουμε τον πλούτο που παράγουμε, σ΄ έναν κόσμο που θα μαθαίνουμε για την παιδική εργασία μόνο στην ιστορία για να μας θυμίζει την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών».
