Κυβέρνηση – ΣΕΒ – ΕΕ – ΔΝΤ στρώνουν το έδαφος της επόμενης λεηλασίας!Η κυβερνητική προπαγάνδα επιστρατεύει ξανά το κάλπικο αφήγημα της «εξόδου από τα μνημόνια», της «δίκαιης ανάπτυξης», για «δόλωμα» στη «φάκα» εγκλωβισμού του λαού στους στόχους του κεφαλαίου. Επιδιώκουν να εξασφαλίσουν τη λαϊκή συναίνεση προκειμένου να μαζευτεί και να διοχετευθεί χρήμα στο μεγάλο κεφάλαιο για τη συνέχιση και την αύξηση της κερδοφορίας του.
Υπόσχονται «ευέλικτες» θέσεις εργασίας, δουλειά – λάστιχο, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με μισθούς πείνας.
Από την εφαρμογή του νέου «αναπτυξιακού» νόμου, μέχρι το τέλος του 2022 αναμένεται να δοθούν σε πρώτη φάση στους επιχειρηματικούς ομίλους περί τα 3,6 δισ. ευρώ, που προέρχονται τόσο από την άμεση διοχέτευση κρατικού χρήματος (κονδύλια ΕΣΠΑ και Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων), όσο και από τις φορολογικές απαλλαγές και ελαφρύνσεις που παρέχονται απλόχερα, με στόχο την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων.
Τη «δίκαιη ανάπτυξη» τη βιώνουν καθημερινά οι εκατοντάδες εργαζόμενοι στον «Καρυπίδη», που παραμένουν για 15 μήνες απλήρωτοι, οι εργαζόμενοι στις κλινικές του ομίλου EUROMEDICA που είναι 4 – 10 μήνες απλήρωτοι. Την έζησαν – μέχρι τέλους – οι δεκάδες νεκροί και αυτό το καλοκαίρι στα εργοδοτικά κάτεργα και εξακολουθούν να τη ζουν χωρίς επίδομα οι χιλιάδες άνεργοι στην περιοχή μας, οι συνταξιούχοι που κάθε μέρα είναι στον αυτόματο «κόφτη», την καταλαβαίνουν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο, που πλέον δεν έχουν δικαίωμα για ξεκούραση ούτε τις Κυριακές, οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, που δεν τους επιτρέπεται ούτε μια μέρα άδεια. «Δίκαιη ανάπτυξη» είναι η ανασφάλεια που βιώνουν οι εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ και τη Βιομηχανία Ζάχαρης ενόψει κλεισίματος ή ιδιωτικοποίησης, οι εργαζόμενοι σε ολόκληρους κλάδους που οι επιχειρήσεις δε θα αντέξουν στον διεθνή ανταγωνισμό. Σ’ αυτήν τους την ανάπτυξη πανηγυρίζουν για την αύξηση των διανυκτερεύσεων στη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι του κλάδου μετράνε κάθε χρόνο καινούργιες απώλειες, εντατικοποίηση της δουλειάς, χειρότερες συνθήκες, μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία. Αντίστοιχα, οι εργαζόμενοι στη ΣΙΔΕΝΟΡ είδαν τους μισθούς να μειώνονται στο ξεκίνημα της κρίσης, ενώ σήμερα, παρά την αυξημένη κερδοφορία, η εργοδοσία αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση για ανάκτηση ακόμη και μέρους των απωλειών των εργαζομένων.
Και έπεται συνέχεια, αφού οι εργαζόμενοι το αμέσως επόμενο διάστημα θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον «πλούτο» των «ευέλικτων» μορφών εργασίας, της εντατικοποίησης, της απόλυσης σε στρατηγικούς κλάδους και επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιούνται (όπως το λιμάνι – κατά τα πρότυπα του Αερολιμένα).
«Δίκαιη ανάπτυξη» παρατηρούμε και στο Δημόσιο, που συρρικνώνεται και λειτουργεί όλο και πιο βαθιά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με τους εργαζόμενους εκεί να «απολαμβάνουν» μείωση μισθών, «αξιολόγηση» και κινητικότητα, περιστολή δικαιωμάτων – όπως άλλωστε και το σύνολο του λαού μας, με τις αυξήσεις – φωτιά σε ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, φορολογία.
Αυτή την «ανάπτυξη» θα προβάλει η κυβέρνηση στη μεγάλη φιέστα της ΔΕΘ, που θα στηθεί στις πλάτες των εργαζομένων στον ΟΑΣΘ, από τους οποίους αφαιρούνται δικαιώματα, στις πλάτες του θεσσαλονικιώτικου λαού, που θα δέχεται υποβαθμισμένες υπηρεσίες παρόλο που θα πληρώνει ακριβότερο εισιτήριο.
Το πραγματικό δίλημμα που έχει μπροστά του ο λαός είναι ένα: Ανάπτυξη για ποιον; Για την κερδοφορία των μονοπωλίων, την οικειοποίηση του πλούτου από τους λίγους, ή για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας, όπως είναι σήμερα εφικτό να συμβεί, παίρνοντας υπόψη τη μεγάλη πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης, την τεράστια άνοδο της παραγωγικότητας;
Πρόκειται για ξετσίπωτο ψέμα πως δεν θα έρθουν νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Το ΠΑΜΕ απευθύνει στους εργαζόμενους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, στους αυτοαπασχολούμενους, στους μικρούς αγρότες, στις γυναίκες και τους νέους κάλεσμα συμπόρευσης και ενίσχυσης των αγώνων, για αγωνιστική απάντηση και αντεπίθεση!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν κατάργησε ούτε έναν αντεργατικό νόμο των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά ψήφισε την κατάργηση της Κυριακής αργίας, επέκτεινε τις ρυθμίσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, στηρίζοντας στην πράξη τις επιχειρησιακές συμβάσεις και τις ενώσεις προσώπων, με τις οποίες οι εργοδότες όλων των κλάδων γενικεύουν τη μείωση των μισθών στα 586 και 511 ευρώ αντίστοιχα για τους νέους, μία διάκριση την οποία διατηρεί, αλλά και επεκτείνει μέσα από τα κάθε είδους προγράμματα που διασφαλίζουν φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό στους επιχειρηματικούς ομίλους. Διευκόλυνε τις ομαδικές απολύσεις με την ψήφιση του 4ου μνημονίου. Αφαίρεσε ακόμα περισσότερα από τους συνταξιούχους ανεβάζοντας τις ΣΥΡΙΖΑίικες περικοπές πάνω από τα 16 δισ. ευρώ, οι οποίες προστέθηκαν πάνω στις περικοπές των προηγούμενων κυβερνήσεων. Διεύρυνε τη φοροληστεία που τσακίζει μισθωτούς, συνταξιούχους και ξεκληρίζει αγρότες και αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου. Προώθησε το ξεπούλημα των δημόσιων υποδομών και του δημόσιου πλούτου, την παραπέρα ιδιωτικοποίηση σε Παιδεία, Υγεία.
Και αφού αξιολόγησε ότι οι πλάτες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων αντέχουν τα μέτρα, ετοιμάζει και νέα μέτρα και νέες «αξιολογήσεις».
Επιδιώκει το χτύπημα των συνδικάτων, της συλλογικής δράσης, με τις ανατροπές που φέρνει στο νόμο που αφορά στα συνδικάτα. Με την απαγόρευση των απεργιών και τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης στους χώρους δουλειάς, μαζί με κατακρεούργηση των προνοιακών επιδομάτων σε λαϊκά νοικοκυριά, ανώτατο όριο στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο δημόσιο τομέα, «επανυπολογισμό» – δηλαδή νέα μείωση – των συντάξεων, πλήρη εφαρμογή του συστήματος των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια, «απελευθέρωση» επαγγελμάτων, εξίσωση των αντικειμενικών με τις εμπορικές τιμές των ακινήτων, μείωση του αφορολόγητου.
Εφαρμόζει μία μία τις εντολές του μεγάλου εγχώριου και ξένου κεφαλαίου, όπως αυτές εκφράζονται από τις ενώσεις του, την ΕΕ, το ΔΝΤ, τον ΣΕΒ. Από τον ΣΕΒ μέχρι τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, αποθεώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ και την προσφορά του. Τον αποθεώνουν γιατί βλέπουν πως είναι αποτελεσματικός στο να τσακίζει το λαό για να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις και οι ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου και ταυτόχρονα να κάνει τη βρώμικη δουλειά με τις λιγότερες αντιδράσεις από τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Η ΕΕ, ο ιμπεριαλιστικός σχηματισμός στον οποίο συμμετέχει η χώρα μας, για να πατήσει πόδι σε ζώνες που ενδιαφέρουν τα μονοπώλιά της, κατασκευάζει τα επόμενα προσχήματα για «δημοκρατικές» στρατιωτικές επεμβάσεις. Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, για λογαριασμό των συμφερόντων των ελληνικών μονοπωλίων, συμμετέχει πρόθυμα και ενεργά σε όλους τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στην περιοχή. Εχει νομιμοποιήσει την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, προχωράει σε επέκταση των ΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα, συμμετέχει ενεργά σε στρατιωτικές και ναυτικές ασκήσεις στο πλαίσιο του ανταγωνισμού, ιδιαίτερα με τη Ρωσία, συμμετέχει σε ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν πραγματικό ολοκαύτωμα στους λαούς της Ευρώπης και γενικότερα.
Οι αγώνες των εργαζομένων σε μια σειρά από κλάδους και χώρους δουλειάς τους προηγούμενους μήνες, όπως και οι κινητοποιήσεις των ελευθεροεπαγγελματιών, των αγροτών, των εργαζομένων στον «Καρυπίδη», στους ΟΤΑ, έδειξαν και δείχνουν ότι το εργατικό – λαϊκό κίνημα είναι όρθιο, ζωντανό, υπάρχουν μαχητικές δυνάμεις. Οτι μπορεί να γίνει δύναμη ανατροπής, μπορεί να ανασυνταχθεί, να γίνει πιο μαχητικό και ρωμαλέο, αμφισβητώντας την κυριαρχία των εκμεταλλευτών, των επιχειρηματικών ομίλων.
Ετοιμαζόμαστε για νέους, πιο μαζικούς αγώνες. Δεν δίνουμε σε κανέναν το δικαίωμα να λέει ότι ο σφαγιασμός των δικαιωμάτων μας έχει την έγκρισή μας. Δυναμώνουμε τις εστίες αντίστασης και διεκδίκησης σε κάθε κλάδο και κάθε χώρο δουλειάς.
Απαιτούμε αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Κατάργηση όλων των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων και των τεσσάρων μνημονίων. Επαναφορά των ΣΣΕ. Συμβάσεις κλαδικές με αυξήσεις που να καλύπτουν τις απώλειές μας, να επιτρέπουν να ζούμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος.
Δεν χωρά απογοήτευση. Απαντάμε με οργάνωση και αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, στις γειτονιές. Δυναμώνουμε τα συνδικάτα, τις Επιτροπές Αγώνα, τις Λαϊκές Επιτροπές.
Με μαζικά συνδικάτα, με συλλογική λειτουργία και δράση για όλα τα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας.
Με γερή οργάνωση στους χώρους δουλειάς – σχέδιο – συντονισμό – αποφασιστικότητα στην πάλη.
Αλλάζουμε την κατάσταση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Γυρνάμε την πλάτη στις προδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Τραβάμε μπροστά για να δημιουργήσουμε ένα εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα μαζικό, δημοκρατικό, με τη συμμετοχή των εργαζομένων, τέτοιο που να μπορεί να αντιμετωπίζει αποφασιστικά τους επιχειρηματικούς ομίλους, τα κόμματά τους και τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες.
Η ανοχή και η σιωπή δεν ωφέλησαν.
Δυναμώνουμε το ΠΑΜΕ.
Τέρμα στις κάλπικες ελπίδες για ανάπτυξη που έρχεται. Αυτή, αν κι όταν θα έρθει, θα μας έχει και πάλι στη φτώχεια.
Η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου δεν είναι σύνθημά μας. Την πληρώνουμε με θυσίες δίχως τέλος.
Οσο η οικονομία είναι σχεδιασμένη να υπηρετεί τα κέρδη και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ο λαός δεν πρόκειται να δει χαΐρι και προκοπή, όποια κυβέρνηση και αν είναι στο τιμόνι, είτε κεντροδεξιά είτε κεντροαριστερή.
Ολοι στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στην πλατεία Αριστοτέλους, το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 6.30 μ.μ.
