Με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΕΑΠΣ), κ. Κώστα Γιαννάκο, μίλησε ο «Ριζοσπάστης», στο φόντο και της πρόσφατης τραγωδίας στο Μάτι. Ακολουθεί η συνέντευξη.
— Κύριε Γιαννάκο, για μία ακόμη φορά αποκαλύφθηκε ότι το υπάρχον σύστημα πυρασφάλειας και δασοπροστασίας, αλλά και γενικότερα ο μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας, δεν είναι σε θέση να προστατεύσουν το δασικό πλούτο της χώρας, τις λαϊκές περιουσίες και τις ανθρώπινες ζωές. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση για τα ζητήματα αυτά;
— Στη σύντομη παρέμβασή μου, κατά τη διάρκεια της ημερίδας που διοργάνωσε το ΚΚΕ στις 10 Μάη, με θέμα «Πυρασφάλεια και Δασοπροστασία», εκπροσωπώντας την ΠΕΑΠΣ προσπάθησα να απαντήσω στο ερώτημα εάν είναι έτοιμο το Πυροσβεστικό Σώμα για την τρέχουσα αντιπυρική περίοδο.
Έχοντας εμπειρία από τη χρόνια εγκατάλειψη της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών, λόγω υποχρηματοδότησης, και την υποστελέχωση της Δασικής Υπηρεσίας και του Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΣ), σε συνδυασμό με τον ελλιπή και απαρχαιωμένο υλικοτεχνικό εξοπλισμό που διαθέτει σήμερα η Υπηρεσία μας, αμφισβήτησα τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί πλήρους ετοιμότητας του ΠΣ.
Χωρίς να το θέλω, έγινα «μάντης» της τραγωδίας της 23ης Ιούλη, αφού επεσήμανα πως σε περίπτωση ύπαρξης δύο ή περισσότερων ταυτόχρονων ή διαδοχικών μεγάλων μετώπων δασικής πυρκαγιάς, με δυνατούς ανέμους, θα υπήρχε δυσκολία στην αντιμετώπιση και την καταστολή τους, λόγω διάσπασης της λειψής οργανικής δύναμης του Σώματος.
Σαν Ένωση Αποστράτων, δεν σταματήσαμε ποτέ να τονίζουμε προς κάθε κατεύθυνση τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εν ενεργεία συνάδελφοί μας, προβάλλοντας ιδιαίτερα την ανεπάρκεια υλικοτεχνικού και ατομικού εξοπλισμού και μέσων, τη συνεχή υποστελέχωση του ΠΣ και την τριχοτόμηση του προσωπικού (μόνιμοι πυροσβέστες – πενταετείς δασοπυροσβέστες – εποχικοί), με διαφορετικά δικαιώματα και απολαβές.
Όταν οι κυβερνώντες δίνουν έμφαση πρωτίστως στην κάλυψη με προσωπικό -από το ήδη υπάρχον- των αεροδρομίων της «Fraport» και των νέων εθνικών οδών, ενώ παράλληλα μειώνουν τα κονδύλια του προϋπολογισμού για το ΠΣ κατά 120 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος από το 2009, είναι βέβαιο πως δεν αρκεί ο ηρωισμός και το φιλότιμο των πυροσβεστών για την αντιμετώπιση των συνεχώς αυξανόμενων, ακραίων καταστροφικών φαινομένων.
Το ανεπαρκές δασικό οδικό δίκτυο, ο προληπτικός καθαρισμός των πευκόφυτων περιοχών, η έλλειψη ζωνών πυροπροστασίας, υδατοδεξαμενών και υδροστομίων, δεν διορθώνονται με λόγια, ούτε βέβαια με χορηγίες από «φιλεύσπλαχνες» ιδιωτικές εταιρείες και ιδρύματα.
Βλέπετε, η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί τις δαπάνες για δασοπυροπροστασία και αντιπλημμυρική – αντισεισμική προστασία μη επιλέξιμα έργα, στη βάση «κόστους – οφέλους» των επιχειρηματικών ομίλων, και όχι ως κοινωνική λαϊκή ανάγκη.
Συλλυπούμαστε τους οικείους των νεκρών από τη φετινή φονική πυρκαγιά της Ανατολικής Αττικής, τους ανθρώπους που έχασαν περιουσίες που αποκτήθηκαν με τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής. Ζητάμε ταπεινά συγγνώμη που δεν κατόρθωσαν οι συνάδελφοί μας να αντιμετωπίσουν με επάρκεια, για μια ακόμη φορά, τη φονική αυτή λαίλαπα. Ενώνουμε και εμείς τη φωνή μας για άμεση αποκατάσταση, από το κράτος, των πληγέντων, στο 100% της πραγματικής ζημιάς που υπέστησαν, για άμεσα μέτρα αποκατάστασης των καταστραφεισών περιοχών (έργα αντιπλημμυρικής προστασίας κ.λπ.) και, κυρίως, μέτρα δασοπροστασίας της χώρας, μιας και η αντιπυρική περίοδος βρίσκεται ακόμη στο μέσον της.
— Εγινε μία προσπάθεια από διάφορους κύκλους να μετακυλιστούν οι ευθύνες για τις συνέπειες των μεγάλων πυρκαγιών και στους ίδιους τους πυροσβέστες, με βασικό επιχείρημα ότι δεν υπήρξαν σε αυτήν την πυρκαγιά νεκροί πυροσβέστες και καμένα οχήματα. Ποια είναι η πραγματικότητα;
— Μετά από τόσα χρόνια στο ΠΣ, έχουμε μάθει πλέον πως μετά από μια φονική καταστροφή, κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να αποτινάξει τις ευθύνες της με επικοινωνιακά τεχνάσματα, ρίχνοντας το ανάθεμα στις προηγούμενες κυβερνήσεις που επέτρεψαν την αυθαίρετη δόμηση, στον κακό χωροταξικό σχεδιασμό, στη χρήση γης, ανεξάρτητα αν αυτές, όπως και η σημερινή, δεν άλλαξαν το παραμικρό και, πολύ περισσότερο, πρόσθεσαν επιπλέον προβλήματα, ενισχύοντας το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο.
Πρόθυμα δημοσιογραφικά επιτελεία αναλαμβάνουν εργολαβικά τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνώντων και όσων προτίθενται να κυβερνήσουν στο μέλλον.
Φέτος, «ανέλαβε υπηρεσία» γνωστός δημοσιογράφος τηλεοπτικού σταθμού.
Ισχυρίστηκε ότι η Πυροσβεστική ήταν απούσα από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, από τη στιγμή που ανάμεσα στους νεκρούς και τους τραυματίες δεν υπάρχουν πυροσβέστες και ούτε ένα καμένο πυροσβεστικό αυτοκίνητο.
Τέτοια αναλγησία! Τόση περιφρόνηση στην ανθρώπινη αξία και με πόση ευκολία αυτή κατατάσσεται στα αναλώσιμα είδη! Η «αντικειμενική» ενδοσκόπησή του στις ευθύνες των πυροσβεστών για την καταστροφική φονική πυρκαγιά αποτελεί ύβρη και προσβολή στους δεκάδες νεκρούς πυροσβέστες που έπεσαν στο πεδίο της μάχης για την προστασία της ζωής των συνανθρώπων τους, τη διαφύλαξη της περιουσίας τους, τη διατήρηση του δασικού μας πλούτου.
Για τους πυροσβέστες που μάχονται για ατελείωτες ώρες απλήρωτης και επικίνδυνης εργασίας, χωρίς αντικατάσταση, λόγω της ανεπάρκειας εφεδρειών. Ο δημοσιογράφος αυτός, αντί να αναδείξει τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων για το ολοκαύτωμα στην Ανατολική Αττική, που ολοκληρώθηκε στο μοιραίο Μάτι, βρίσκει ως αποδιοπομπαίους τράγους και υπεύθυνους για τη συμφορά τους πυροσβέστες, που από ήρωες, άλλες φορές, τώρα γίνονται φονιάδες! Ξεχνά και σκόπιμα αποκρύπτει το γεγονός του τραγικού πατέρα πυροσβέστη που έχασε το εξάμηνο αγγελούδι του και τη σύζυγό του από τη φονική πυρκαγιά, για να είναι πιστός στο καθήκον του.
Ο δημοσιογράφος αυτός και οι όμοιοί του θα πρέπει να μάθουν, εν κατακλείδι, ότι οι πυροσβέστες δεν είναι αναλώσιμα είδη ή παράπλευρες απώλειες στα διαχρονικά εγκλήματα των κυβερνήσεων, που οφείλουν να προφυλάσσουν το λαό από συμφορές προδιαγεγραμμένες, δυστυχώς, από την άσκηση της πολιτικής τους.
Να αλλάξει η πολιτική που καταδικάζει το λαό στις κάθε λογής συμφορές.
— Η ΠΕΑΠΣ εκπροσωπεί απόστρατους όλων των βαθμίδων. Κάποιοι από αυτούς έχουν συμβάλει από θέση ευθύνης στους σχεδιασμούς του σημερινού μηχανισμού πυροπροστασίας, αλλά και κάποιοι άλλοι έχουν αγωνιστεί για να μην υλοποιηθούν αυτοί οι σχεδιασμοί. Με δεδομένη αυτήν τη συσσωρευμένη εμπειρία, ποια είναι η σημερινή πρόταση της Ένωσης που εκπροσωπείτε για τη διέξοδο από αυτήν την επικίνδυνη, όπως αποδείχθηκε, πολιτική;
— Από τη συσσωρευμένη εμπειρία μας, ως ΠΕΑΠΣ θεωρούμε καταρχάς ότι η πρόληψη είναι το ήμισυ του παντός, στη σωστή αντιμετώπιση επικίνδυνων καταστάσεων κάθε μορφής.
Χρειάζονται επανασχεδιασμός και επιστημονική προσέγγιση των αιτιών που προκαλούν τα ακραία καταστροφικά φαινόμενα, και βέβαια άρτια εκπαίδευση των εμπλεκόμενων φορέων.
Απαιτούνται ανακατανομή και στελέχωση των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών και Κλιμακίων, με βάση τις σημερινές ανάγκες και αρμοδιότητες του ΠΣ, με τις απαραίτητες προσλήψεις για την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων. Είναι απαραίτητη η ομογενοποίηση του Σώματος και ο τερματισμός της ιδιότυπης ομηρίας πενταετών και εποχικών πυροσβεστών.
Όσον αφορά τον εθνικό εναέριο στόλο, πρέπει να αναβαθμιστεί και να αποσυρθούν τα επικίνδυνα α/φ «CL-215». Παράλληλα, να παύσουν οι συμβάσεις για ενοικίαση ελικοπτέρων, που προκαλούν οικονομική αιμορραγία. Το κράτος να μεριμνήσει για την απόκτηση των ανάλογων εναέριων μέσων και ταυτόχρονα να διαθέσει τα απαραίτητα κονδύλια για να καλυφθούν οι πολύπλευρες ανάγκες των επίγειων δυνάμεων πυρόσβεσης.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι το ΠΣ είναι ο κορμός της Πολιτικής Προστασίας, η οποία θα πρέπει να αναβαθμιστεί με επαρκές επιστημονικό προσωπικό, έτσι ώστε να είναι εφαρμόσιμες η αποστολή της και η υλοποίηση των σχεδίων δράσεων που εκπονεί.
Απαιτείται η εκπαίδευση και διαρκής επιμόρφωση όλων των υπεύθυνων στην Τοπική Διοίκηση που είναι επιφορτισμένοι με την κάλυψη της Πολιτικής Προστασίας.
Θα πρέπει, θεσμικά και οργανωμένα, η ελληνική κοινωνία να αποκτήσει Πυρασφαλή Παιδεία, αρχής γενομένης από τα σχολεία.
Και, τέλος, δεν μπορεί η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών να είναι ξεκομμένη από την αντιμετώπιση (καταστολή). Θα πρέπει πρακτικά και επιστημονικά αυτές οι δύο λειτουργίες να είναι στενά διασυνδεδεμένες. Δασική Υπηρεσία και Πυροσβεστικό Σώμα να προγραμματίζουν κατ’ έτος τις δράσεις τους από κοινού, όντες σε έναν ενιαίο φορέα.
Οι κυβερνώντες θα πρέπει, επιτέλους, να αντιληφθούν πως ο άνθρωπος και το φυσικό περιβάλλον δεν πρέπει να μπαίνουν σε λογιστικά καλούπια.
Η άσκηση πίεσης από τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και γενικά από ένα ρωμαλέο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι επιβεβλημένη, για να αλλάξει ρότα η πολιτική που αλληθωρίζει προς την ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων και καταδικάζει το λαό στην ανέχεια και τις κάθε λογής συμφορές.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το 15ήμερο δισέλιδο για τους Ένστολους, του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», 18 – 19 Αυγούστου 2018.
