Φωτό αρχείου
Τα Σωματεία να μπουν μπροστά στη διεκδίκηση των μισθολογικών απωλειών και να μη γίνουν «ντίλερ» δικηγορικών γραφείων, επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής, καθώς για άλλη μία φορά ξαναπαρουσιάζεται ως λύση στη «φτώχεια» η δικαστική διεκδίκηση του 13ου και 14ου μισθού.
Ως Σύλλογος, συνεχίζεται στην ανακοίνωση, «δεν θα μπορούσαμε βέβαια να μπούμε εμπόδιο στον κάθε συνάδελφο να ασκήσει το όποιο δικαίωμά του. Ούτε έχουμε την άποψη ότι κάποιος εργαζόμενος δεν μπορεί να «δικαιωθεί» δικαστικά σε επιμέρους ζητήματα, έστω και πρόσκαιρα κάτω και από την πίεση του συνδικαλιστικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος.
Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με φάμπρικα δικηγορικών γραφείων και αυτό οφείλουμε να το αποκαλύψουμε στους συναδέλφους.
Δικηγορικά γραφεία στέλνουν σχετικές επιστολές σε Σωματεία και εργαζόμενους, προς άγραν πελατείας, ειδησεογραφικά δελτία διαφημίζουν τις πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί και συνδικαλιστές, που εξαντλούν την αγωνιστικότητά τους στις δικαστικές διεκδικήσεις, μιλάνε για την αναγκαιότητα μαζικών προσφυγών.
Για άλλη μια φορά κάνουν «σημαία» κάποιες πρωτόδικες αποφάσεις Ειρηνοδικείων (αφορά κάποιους συναδέλφους ΙΔΑΧ), κρύβοντας ότι όχι μόνο έχουν πολύ δρόμο για να τελεσιδικήσουν…, αλλά κι αν κριθούν αμετάκλητα, η εφαρμογή των αποφάσεων αυτών υπόκειται στους δημοσιονομικούς περιορισμούς της χώρας…
Γι’ αυτό εξάλλου ακόμα και αυτή η θετική απόφαση του ΣτΕ για τις περικοπές των συντάξεων έμεινε χρόνια τώρα στα χαρτιά…
Κρύβουν μάλιστα ότι για το 13ο και 14ο μισθό το μεγαλύτερο μέρος των περικοπών έχουν κριθεί ως σύννομες, αφού το ΣτΕ έκρινε το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, σύμφωνα με το οποίο έγιναν αυτές οι περικοπές όχι μόνο συνταγματικό, αλλά και αναγκαίο!!!
Επαναλαμβάνουμε ότι:
Οι θετικές δικαστικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί, αφορούν κυρίως εργαζόμενους ΙΔΑΧ (οι μόνιμοι περνούν τη βάσανο των Διοικητικών Δικαστηρίων) και κυρίως δήμων.
Συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία αξιοποιούν τις αποφάσεις αυτές ως μοχλό πίεσης, για να αυγαταίνουν οι προσφυγές και η «πελατεία», αφού στους δήμους είναι μεγάλος ο αριθμός των ΙΔΑΧ (στις Περιφέρειες οι ΙΔΑΧ συνάδελφοι είναι μόνο το 10% του συνόλου των υπαλλήλων).
Η «διαφήμιση» των θετικών δικαστικών αποφάσεων μεγιστοποιήθηκε, μετά τη νομοθέτηση της δυνατότητας στους ΟΤΑ (Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές) να μην ασκούν εφέσεις σε δικαστικές αποφάσεις. Ας σκεφτούμε όμως οι περιφερειάρχες και οι υπουργοί θα ευθυγραμμιστούν με κάποιες πρωτόδικες αποφάσεις δικαστηρίων ή με την κυβερνητική πολιτική, που οι ίδιοι χαράσσουν και υλοποιούν σε όλα τα επίπεδα και επομένως θα ασκήσουν εφέσεις; Ας σκεφτούμε, υπάρχει κυβερνητική απόφαση, νόμος που δεν εφάρμοσαν; Ή μήπως διαμαρτυρήθηκαν και απαίτησαν την επαναχορήγηση του 13ου και του 14ου μισθού, την κάλυψη των μισθολογικών απωλειών μας;
Οι δικαστικές αρχές και ιδιαίτερα τα Ανώτατα Δικαστήρια (Άρειος Πάγος, Συμβούλιο Επικρατείας) δεν κρίνουν με τη λογική του δίκιου του αιτήματος, αλλά εξετάζουν κατά πόσο οι πράξεις και οι ενέργειες της διοίκησης, εν προκειμένω οι περικοπές του 13ου και του 14ου μισθού βασίζονται στο νόμο.
Βολεύει και την κυβέρνηση και τα κόμματα, που χρόνια τώρα συναποφασίζουν με τους «θεσμικούς» τους εταίρους για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν, να έχουν …τους εργαζόμενους υπομονετικά να περιμένουν την επίλυση των μισθολογικών τους διεκδικήσεων μέσα από τα δικαστήρια…, να σπέρνουν αυταπάτες ότι στη «μεταμνημονιακή εποχή» μπορούν να αυξάνουν και οι μισθοί μαζί με τα κέρδη των επιχειρηματιών…
Βολεύει το σύστημα γενικότερα να ενισχύει την αυταπάτη ότι ο σκληρός πυρήνας της δικαιοσύνης μπορεί να «αποφασίζει» διαφορετικά από τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία.
Εξυπηρετεί τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο, να μαζεύει αιτήσεις και δικόγραφα…, αντί να αφυπνίζει συνειδήσεις και να οργανώνει τους εργαζόμενους σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Γι’ αυτό εξάλλου πολλές φορές μέχρι τώρα βάλανε πλάτη για να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους ότι έτσι θα «έχουν λαμβάνειν»…, «βοήθησαν» τους μεγαλοδικηγόρους να αποκτήσουν «πελατεία» και να μεγαλώσουν την περιουσία τους.
Είναι αποκαλυπτική η ιστορία της διεκδίκησης του περιβόητου επιδόματος των 176 ευρώ και οι θετικές δικαστικές αποφάσεις(!!!) που δικαίωναν τους προσφεύγοντες. Τι απαντάνε σήμερα στους εργαζόμενους που τους ζητάνε να επιστρέψουν τα όποια χρήματα πήραν τότε (Δήμοι Αττικής, Σερρών κλπ.);
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η λύση βρίσκεται στα χέρια μας. Βρίσκεται στον πολιτικό, ταξικό, λαϊκό αγώνα.
Η διεκδίκηση της κάλυψης των μισθολογικών απωλειών πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε Σωματείου, κάθε εργαζόμενου. Κανείς συμβιβασμός με τη λογική ότι έγινε – έγινε, ούτε με τις αυταπάτες ότι η όποια ανάκαμψη της οικονομίας θα φέρει από μόνη της πίσω απώλειες, μισθούς και δικαιώματα.
Μόνη λύση είναι η συσπείρωση στα Συνδικάτα, ο οργανωμένος αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
ΥΓ:
Τέλος προκειμένου να καθησυχάσουμε τυχόν φόβους συναδέλφων ότι θα έπρεπε να καταθέσουν αίτηση για να μην παραγραφούν οι 13ος και 14ος μισθοί τους, ενημερώνουμε ότι θα καταθέσουμε στη Διοίκηση σχετική ομαδική αίτηση (για το σύνολο των μελών του Συλλόγου)».
