Σήμερα, Τετάρτη, δημοσιοποιείται η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο του «ενισχυμένου εποπτικού πλαισίου», του «μεταμνημονιακού μνημονίου», με τις διαδοχικές ανά τρίμηνο «αξιολογήσεις» που προβλέπονται για την περίοδο τουλάχιστον μέχρι το 2022.
Η διάλυση της όποιας δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία, οι διαδικασίες για την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, συνολικά η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους ως η άλλη πλευρά του νομίσματος της αντιλαϊκής επίθεσης, αποτελούν ορισμένα μόνο από τα 16 «προαπαιτούμενα» της δεύτερης «αξιολόγησης» που θα βρεθούν στο μενού.
«Ενα το κρατούμενο» βέβαια είναι η επίτευξη των στόχων για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» (3,5% του ΑΕΠ), που θα συνεχίζει να αποτελεί μόνιμο «προαπαιτούμενο» και στις επόμενες «αξιολογήσεις», γεγονός βέβαια που προϋποθέτει τη μονιμοποίηση των μέτρων της φοροληστείας απέναντι στο λαό και της κατακρεούργησης των κοινωνικών δαπανών.
Η επιβράβευση της αντιλαϊκής πολιτικής για τα «πλεονάσματα» αναμένεται να συνδυάζεται με παρατηρήσεις αναφορικά με τις «δημοσιονομικές επιβαρύνσεις» από δικαστικές αποφάσεις, όπως για αναδρομικά σε μισθούς και συντάξεις. Το συγκεκριμένο ζήτημα θα βρίσκεται μόνιμα στην ατζέντα, με προοπτική να «αναβαθμιστεί» σε επόμενες «αξιολογήσεις» σε νέα «προαπαιτούμενα» – ισοδύναμα αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου να αναπληρωθούν οι «απώλειες» στους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Στα «κόκκινα» οι εκβιασμοί στα λαϊκά νοικοκυριά
Στην τρέχουσα «αξιολόγηση» βέβαια δεσπόζει η διάλυση της όποιας παρεχόμενης δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία, με τις προτάσεις, στις οποίες καταλήγουν κυβέρνηση και τραπεζικοί όμιλοι και αναμένεται να νομοθετηθούν τις επόμενες μέρες, να σηματοδοτούν έναν νέο γύρο εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια, προκειμένου να «προσέλθουν στο ταμείο» των τραπεζών.
Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με όλα όσα έχουν γίνει γνωστά, η πρόταση της κυβέρνησης που βρίσκεται «υπό επεξεργασία» από τους ευρωπαϊκούς «θεσμούς» προβλέπει μεταξύ άλλων ότι η προσωρινή «προστασία» θα έχει διάρκεια μόλις 12 μήνες και βέβαια θα συνδυάζεται με τους λεόντειους όρους και τις προϋποθέσεις που επιβάλλουν κυβέρνηση και τραπεζίτες, θα αφορά μόνο τα στεγαστικά δάνεια που έχουν «κοκκινίσει» μέχρι 31 Δεκέμβρη 2018, θα προβλέπει τον μαζικό επανέλεγχο δανειοληπτών που ήδη έχουν ενταχθεί με δικαστικές αποφάσεις στις διατάξεις του νόμου Κατσέλη, με τις τράπεζες να έχουν ζητήσει να αποκτήσουν πρόσβαση μέχρι και στα φορολογικά στοιχεία που τηρούνται στο Taxis και ενώ έχει ήδη «κλειδώσει» η υποχρεωτική άρση του τραπεζικού απορρήτου, προβλέπει ότι τυχόν κατάθεση αίτησης του δανειολήπτη για προστασία από τα αρμόδια δικαστήρια θα έχει προϋπόθεση την αποπληρωμή του 30% της ληξιπρόθεσμης οφειλής μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης κ.ο.κ.
Ολα αυτά για όσους – ακόμα λιγότερους – θα περνάνε από τους απανωτούς «κόφτες», με την εισαγωγή και του επιπλέον κριτηρίου, του υπόλοιπου του στεγαστικού δανείου για την πρώτη κατοικία, με το πλαφόν να οριοθετείται στην περιοχή των 130.000 ευρώ, ποσό στο οποίο αθροίζονται τόκοι και πανωτόκια. Κι ενώ «κλειδωμένη» θεωρείται και η κρατική επιδότηση στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας για ορισμένα φτωχά νοικοκυριά, τα οποία πέρα από τους γενικούς όρους και τις προϋποθέσεις θα εκπληρώνουν πρόσθετα εισοδηματικά και άλλα κριτήρια, μέτρο που η κυβέρνηση προκλητικά παρουσιάζει ως φιλολαϊκό, ενώ στην πραγματικότητα διευκολύνει τις τράπεζες να βάλουν «στο χέρι» τις απαιτήσεις τους από τα στεγαστικά δάνεια, εκβιάζοντας παραπέρα τα νοικοκυριά αυτά για να είναι «συνεπή» στην αποπληρωμή των δόσεων.
Σε αυτό το φόντο, σύμφωνα με πληροφορίες, η έκθεση της Κομισιόν θα περιέχει εκτενείς «παρατηρήσεις» αναφορικά με την «περίμετρο» της αντιλαϊκής παρέμβασης, με λεκτικές «γαρνιτούρες», όπως για ισορροπημένο πλαίσιο προστασίας δανειοληπτών – τραπεζών, για την αποφυγή τυχόν ρυθμίσεων που θα βοηθούσαν λεγόμενους «στρατηγικούς κακοπληρωτές» κ.ά.
Στα προαπαιτούμενα του χρηματοπιστωτικού τομέα συγκαταλέγεται ακόμη η πρόοδος του σχεδιασμού στην πορεία για την πώληση των μετοχικών πακέτων που κατέχει το (κρατικό) Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στα μετοχικά κεφάλαια των 4 συστημικών τραπεζών (αναμένεται να ολοκληρωθεί ή να επανεξεταστεί το 2021).
«Πεδίο δόξης» για κέρδη και ανταγωνισμούς
Παραπέρα αρνητικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους όσο και συνολικά τα λαϊκά στρώματα σηματοδοτεί και το κομμάτι των ιδιωτικοποιήσεων, που επίσης είναι από τα βασικά στοιχεία των «προαπαιτούμενων», προκειμένου να «απελευθερωθούν» νέα πεδία «επενδύσεων» για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Στο πλαίσιο αυτό, η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ ξεχωρίζει ως βασική «εκκρεμότητα» της αντιλαϊκής συμφωνίας. Σε προηγούμενη φάση ο διαγωνισμός κηρύχτηκε «άγονος», ενώ τώρα η κυβέρνηση εξετάζει μέχρι και την αλλαγή των όρων του διαγωνισμού προκειμένου να «ικανοποιήσει» τους «επενδυτές» και σε κάθε περίπτωση να προχωρήσει σε νέο διαγωνισμό.
Σε ό,τι αφορά τη ΔΕΠΑ, η συμφωνία που αναμένεται να έρθει αύριο Πέμπτη στη Βουλή προβλέπει τη διάσπασή της σε εταιρεία υποδομών (δίκτυα) και εμπορίας, με τη δεύτερη να προχωρά άμεσα σε ιδιωτικοποίηση, ούτως ώστε να παραδοθεί το πιο κερδοφόρο της κομμάτι στους ιδιώτες και το κράτος να κρατήσει την «κοστοβόρα» συντήρηση των δικτύων που θα πληρώνει και πάλι ο λαός.
Επίσης, ειδική αναφορά γίνεται στην πορεία για την ιδιωτικοποίηση της «Εγνατίας Οδού».
Σε αυτό το φόντο, άλλωστε, η κυβέρνηση έσπευσε την περασμένη βδομάδα να εγκρίνει το επιχειρησιακό πρόγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ αναφορικά με την κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων για τα επόμενα χρόνια, να προχωρήσει στην προκήρυξη του «εμβληματικού» διαγωνισμού για το καζίνο στο Ελληνικό, αλλά και να εγκρίνει το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των 10 περιφερειακών λιμανιών που αποτελούν το «μήλο της έριδος» για επιχειρηματικούς ομίλους και ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Το «στρατηγικό πλάνο» του ΤΑΙΠΕΔ άλλωστε θα εφαρμόζεται σε συνεχή βάση, αποτελεί δηλαδή μόνιμο «προαπαιτούμενο». Το γεγονός αυτό προαναγγέλλει και ένα κύμα ανατιμήσεων σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών (π.χ. τιμολόγια ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ), οι οποίες άλλωστε καταμαρτυρούνται και στο επιχειρησιακό πρόγραμμα της «Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ» (υπερταμείο) για την περίοδο 2018 – 2022, όπως βέβαια και έναν νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων σε αυτούς τους οργανισμούς.
class=»subtitle»>Απογείωση εκμετάλλευσης και κοροϊδίας<
Φυσικά, ανάμεσα στα προαπαιτούμενα που η κυβέρνηση έσπευσε να κλείσει από τα πρώτα, ήταν και η εφαρμογή του αισχρού μνημονιακού νόμου Βρούτση – Αχτσιόγλου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού με κυβερνητική απόφαση.
Ηδη εξάλλου στη σχετική συμφωνία στο Γιούρογκρουπ τονιζόταν ότι «στην αγορά εργασίας, η Ελλάδα θα διασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα μέσω ετήσιας αναπροσαρμογής του κατώτατου μισθού, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013».
Εξάλλου, η έκθεση της Κομισιόν, με άξονα την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων, αναμένεται να δώσει υποδείξεις και για τη συνέχεια. Μάλιστα, το ζήτημα της «ανταγωνιστικότητας» πέρα από την έκθεση της «ενισχυμένης εποπτείας» θα συμπεριληφθεί και στην έκθεση για το «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», όπου από φέτος εντάσσεται και η ελληνική οικονομία.
Παράλληλα, σειρά από «προαπαιτούμενα» αφορούν και σε άλλα πεδία. Μεταξύ αυτών:
Η στελέχωση της ΑΑΔΕ (φοροεισπρακτικός μηχανισμός) με ικανό αριθμό υπαλλήλων και βέβαια με στόχο τη «βελτίωση» των εισπράξεων του κράτους αναφορικά με τους φόρους και τα χαράτσια που φορτώνουν στις πλάτες του λαού.
Οι αναδιαρθρώσεις στην κρατική διοίκηση με την τοποθέτηση γενικών γραμματέων σε υπουργεία και επιτελικές θέσεις, με στόχο, όπως λένε, τη «βελτίωση» της δημόσιας διοίκησης, στην πραγματικότητα για την αποτελεσματική διεκπεραίωση των υποθέσεων και παρεμβάσεων που αφορούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας αλλά και της ορθής διεκπεραίωσης των προβλεπόμενων κονδυλίων του προϋπολογισμού.
Η μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου σε ιδιώτες και η «μη δημιουργία» νέων προκειμένου να βελτιωθεί η παρακολούθηση του προϋπολογισμού.
Η Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας (ΕΚΑΠΥ) με στόχο την αύξηση των κεντρικών δημόσιων συμβάσεων επί των συνολικών εξόδων των νοσοκομείων.
Οι ρυθμίσεις αυτές, μαζί με σειρά άλλων, έχουν στόχο ένα κράτος ακόμα πιο «φιλικό» στους επιχειρηματικούς ομίλους, ανεξάρτητα από τις εναλλαγές στην αστική – κυβερνητική διαχείριση.
Σε «εμπεριστατωμένη επισκόπηση» και μόνιμο κλοιό<
Σήμερα, επίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο του φετινού «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου», θα δημοσιοποιήσει και την έκθεση με τις «μακροοικονομικές ανισορροπίες» στην ΕΕ. Η ελληνική οικονομία έχει ενταχθεί στη λίστα με τα κράτη που υπάγονται σε «εμπεριστατωμένη επισκόπηση» για το 2019, καθώς σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «αναδεικνύονται ζητήματα που σχετίζονται με το υψηλό δημόσιο και εξωτερικό χρέος, τα χαμηλά επίπεδα αποταμίευσης και το υψηλό απόθεμα μη εξυπηρετούμενων δανείων, και όλα αυτά σε συνθήκες υψηλής ανεργίας, χαμηλής αύξησης της παραγωγικότητας και υποτονικής επενδυτικής δραστηριότητας».
Μεταξύ άλλων, οι «μακροοικονομικές ανισορροπίες» που εντοπίζονται στην ελληνική οικονομία αφορούν την «καθαρή επενδυτική θέση» ως προς τα άλλα κράτη και τις αγορές, που είναι αρνητική, φτάνοντας στο -142,5% του ΑΕΠ (με ενδεικτικό όριο έως -35% του ΑΕΠ), το μερίδιο των εξαγωγών στην τελευταία 5ετία που έχει μειωθεί κατά 10% (με όριο 6%), το κρατικό χρέος που έχει απογειωθεί στο 176% του ΑΕΠ κ.ά.
class=»subtitle»>Σκυτάλη στο Γιούρογκρουπ<
Αύριο Πέμπτη συνεδριάζει η Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ, προκειμένου να προετοιμάσει τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 11 Μάρτη, που αναμένεται να επικεντρώσει στα ευρήματα της τρέχουσας «αξιολόγησης».
Ενόψει των τελικών αντιλαϊκών ρυθμίσεων για «εκκρεμότητες» (πρώτη κατοικία κ.ά.) αναμένεται να ακολουθήσει και δεύτερο συμπληρωματικό «πόρισμα» της Κομισιόν, ως βάση της συζήτησης στο προσεχές Γιούρογκρουπ.
Οπως προβλέπεται στην αντιλαϊκή συμφωνία, η «επιτυχής» ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», μέσω της επιβολής των νέων αντιλαϊκών μέτρων, συνδέεται με την εκταμίευση προς το ελληνικό κράτος ποσού της τάξης – σε αυτήν τη φάση – ύψους 700 εκατ. ευρώ, από τα κέρδη που διακρατούν ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες από «ακούρευτα» ελληνικά κρατικά ομόλογα, στο πλαίσιο της «αναδιάρθρωσης» (PSI) του 2012. Ποσά που εμφανίζονται ως «τυράκι» για την ταχεία ολοκλήρωση των «μεταρρυθμίσεων» και τα οποία έτσι κι αλλιώς θα καταλήξουν στο «ταμείο» των επιχειρηματικών ομίλων, μέσα από νέες «διευκολύνσεις» και πακέτα «ζεστού» χρήματος.
