1521 Η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Αζτέκων Τενοτσιτλάν, στο σημερινό Νότιο Μεξικό, πέφτει στα χέρια των Ισπανών Κονκισταδόρες του Φερνάντο Κορτέζ.
1863 Πεθαίνει ο Γάλλος ζωγράφος Ευγένιος Ντελακρουά.
1888 Γεννιέται ο Βρετανός (Σκοτσέζος) μηχανολόγος-εφευρέτης Τζον Λότζι Μπερντ, δημιουργός της τηλεόρασης.
1905 Με δημοψήφισμα που διεξάγεται στη Νορβηγία αποφασίζεται η διάλυση της ένωσης με τη Σουηδία, που ίσχυε από το 1814.
1912 Πεθαίνει ο Γάλλος συνθέτης της όπερας Ζιλ Μασνέ.
1921 Η διάσκεψη των εργατικών οργανώσεων των ΗΠΑ στη Βοστόνη αποφασίζει τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του λαού της Σοβιετικής Ρωσίας που μαστίζονταν από την πείνα, εξαιτίας των καταστροφών από τον εμφύλιο πόλεμο και την ιμπεριαλιστική επέμβαση 16 κρατών κατά της επανάστασης.
1922 Ξεκινά η τουρκική αντεπίθεση στο Μικρασιατικό Μέτωπο, το οποίο διασπάται την επόμενη μέρα. Ο ελληνικός στρατός υποχωρεί άτακτα προς τις ακτές. Δύο εβδομάδες μετά οι Τούρκοι θα έμπαιναν στη Σμύρνη και η εγκληματική Μικρασιατική Εκστρατεία θα έληγε με καταστροφικές συνέπειες, τόσο για τον ελληνικό στρατό, όσο και για τους άμαχους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής.
1927 Γεννιέται ο ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο Ρους, Α’ Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας (1961-2011) και πρωθυπουργός της χώρας του (1959-2008).
1943 Το 1/34 τάγμα του ΕΛΑΣ χτυπά στη θέση Κάζα στο δρόμο Αθηνών-Θηβών ιταλογερμανική φάλαγγα. Έπειτα από δίωρη μάχη ο εχθρός είχε 67 νεκρούς (μεταξύ αυτών και ένας αντισυνταγματάρχης). Επίσης καταστράφηκαν 16 οχήματα και πιάστηκαν 18 αιχμάλωτοι.
1947 Στις 13-17 Αυγούστου ο Δημοκρατικός Στρατός μπαίνει στην Αράχοβα (13/8), στη Σιάτιστα (16/7) και τη Νάουσα (17/8).
1961 Ξεκινά η ανέγερση του τείχους του Βερολίνου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η έντονη στρατιωτικοποίηση στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας αποτέλεσε σοβαρό παράγοντα ανησυχιών για τις σοσιαλιστικές χώρες και ειδικά για τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων, ιδιαίτερα με το Δυτικό Βερολίνο, δημιουργούσε στη ΓΛΔ πολύπλευρους και σοβαρούς κινδύνους ακόμα και για την κρατική της υπόσταση. Εκτός από το άνετο και συνεχές πέρασμα κατασκόπων και δολιοφθορέων, η καταλήστευση ανθρώπινων και οικονομικών πόρων της Λαϊκής Δημοκρατίας έπαιζαν σημαντικό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Όπως είχε ομολογήσει σχετικά ο δυτικογερμανός σοσιαλδημοκράτης καθηγητής Φρ, Μπάαντε, «σε έναν ορισμένο βαθμό, η ευημερία μας είναι ένα αποτέλεσμα των διακρίσεων εις βάρος της ΓΛΔ».
Έτσι στις 12 και 13 Αυγούστου 1961, έπειτα από κοινή έκκληση των κρατών-μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και καθώς είχε φτάσει στο αποκορύφωμα η ιμπεριαλιστική κατάχρηση των ανοιχτών συνόρων της ΓΛΔ, ένοπλοι σχηματισμοί της, με την υποστήριξη του Κόκκινου Στρατού, κατάφεραν αστραπιαία, σε μία και μόνο νύχτα, να ασφαλίσουν τα σύνορα με το Δυτικό Βερολίνο. Έκτοτε, το τείχος του Βερολίνου θα γίνει για πολλά χρόνια βασικό συστατικό στοιχείο της αντικομμουνιστικής υστερίας, ακόμα και μετά την κατεδάφισή του στις 9/11/1989.
Έρευνα του περιοδικού «Der Spiegel» 20 χρόνια μετά την πτώση του τείχους έδειξε πως –παρά τους τόνους προπαγάνδας όλα αυτά τα χρόνια- οι περισσότεροι από τους μισούς (57%) πρώην Ανατολικογερμανούς αντιμετωπίζουν θετικά την πρώην ΓΛΔ. «Η ΓΛΔ είχε περισσότερες καλές παρά κακές πλευρές. Υπήρχαν κάποια προβλήματα, όμως η ζωή εκεί ήταν καλή», ισχυρίστηκε το 49% των ερωτηθέντων, ενώ ένα 8% αρνήθηκε κάθετα κάθε κριτική της πρώην σοσιαλιστικής πατρίδας τους ή συμφώνησαν με την πρόταση ότι «η ΓΛΔ είχε ως επί το πλείστον καλές πλευρές. Η ζωή εκεί ήταν πιο ευτυχισμένη και καλύτερη από αυτή στην επανενωμένη Γερμανία σήμερα».
