Κάτω από το βάρος των νέων αντιλαϊκών μέτρων που δρομολογεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και με δεδομένη την αποδοχή από συνδικαλιστικές οργανώσεις της πρωτοβουλίας του ΠΑΜΕ για συλλαλητήρια στις 22 Οκτώβρη και απεργία στις 12 Νοέμβρη, (ήδη έχουν ξεπεράσει τις 450 οι αποφάσεις εργατικών σωματείων, συλλόγων αυτοαπασχολούμενων και άλλων φορέων του κινήματος), οι διοικήσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ αποφάσισαν τη Δευτέρα, να κηρύξουν απεργία σ’ αυτήν την ημερομηνία, με τη δεύτερη να αφήνει ανοιχτό ενδεχόμενο επανακαθορισμού της ημερομηνίας, ανάλογα με τις εξελίξεις.
Όπως ανέδειξαν στη συνεδρίαση οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, η οργάνωση, η προετοιμασία και η επιτυχία της απεργίας εναπόκειται στις πλάτες των συνδικάτων και εκεί πρέπει να δοθεί η μάχη, η ώθηση, με γενικές συνελεύσεις, απεργιακές επιτροπές και καλοσχεδιασμένη δουλειά κλάδο τον κλάδο.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να γκρεμίσει ό,τι έχει απομείνει σε ασφαλιστικό και εργασιακά, στις παρεμβάσεις των επικεφαλής των άλλων παρατάξεων κυριάρχησαν οι διαπιστώσεις, οι περιγραφές και οι φραστικές καταδίκες των μνημονίων, όμως η στρατηγική που τα επιβάλλει έμεινε στο απυρόβλητο.
Ο Γιώργος Πέρρος επεσήμανε ότι αυτό που τώρα επείγει είναι να ξεσηκωθεί η εργατική τάξη, να βγει στους δρόμους. Να δημιουργηθούν εμπόδια, να μην εφαρμοστούν νόμοι που ψηφίστηκαν, να παρεμποδιστούν νέα μέτρα, στο ασφαλιστικό στα εργασιακά, στις ιδιωτικοποιήσεις. Η εργατική τάξη με την πάλη της να ορθώσει αγωνιστικό τείχος. «Σε αυτή την κατεύθυνση οργανώνουμε την πάλη, κλιμακώνουμε, αξιοποιώντας όλες τις μορφές αγώνα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αποκαλύπτοντας τη στάση των άλλων δυνάμεων, μεταξύ άλλων τόνισε: «Δεν μπορείς να λες ότι είσαι με το δημόσιο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης όταν είσαι υπέρ της ανταγωνιστικότητας, όταν είσαι υπέρ της επιχειρηματικότητας, όταν είσαι με την συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για να πλουτίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και να αλώνεται το αγαθό της Υγείας. Δεν μπορεί να κόπτεσαι για την εργατική τάξη και να λες «ναι» στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, να υπερασπίζεσαι την ΕΕ που τις προωθεί, να αποδέχεσαι τις απολύσεις και την κερδοφορία σαν μέσο επίλυσης των προβλημάτων της εργατικής τάξης».
Παράλληλα, ξεκαθάρισε ότι τα συνδικάτα δεν πρέπει να έχουν την παραμικρή συμμετοχή στον «κοινωνικό διάλογο» που επιχειρεί να ανοίξει η κυβέρνηση για να περάσει το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Η στάση κάθε συνδικαλιστικής δύναμης απέναντι στον «κοινωνικό διάλογο» πρέπει να αποτελέσει κριτήριο για τους εργαζόμενους, γιατί η αποδοχή του σημαίνει παράδοση των δικαιωμάτων τους στους επιχειρηματίες.
Στην ΑΔΕΔΥ
Την κήρυξη απεργίας στις 12 Νοέμβρη αποφάσισε κατά πλειοψηφία και η ΑΔΕΔΥ στη σημερινή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ επικέντρωσαν στη σημασία της προετοιμασίας και του περιεχομένου που πρέπει να έχει η κινητοποίηση. Όπως επεσήμαναν, απαιτείται από σήμερα κιόλας και μέχρι την πραγματοποίησή της να συνεδριάσουν τα Διοικητικά Συμβούλια των σωματείων, να γίνουν γενικές συνελεύσεις, η απεργία να γίνει υπόθεση και κτήμα των ίδιων των εργαζομένων. Σε καθημερινή βάση να κατέρχονται στους δρόμους εργαζόμενοι με σύνθημα και στόχο για την απεργία «να ορθώσουμε ένα τεράστιο λαϊκό τείχος ώστε να μη μπορεί να ψηφιστεί, να μη φτάσει στη Βουλή το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που ισοδυναμεί με αργό θάνατο όλων των εργαζομένων». Ταυτόχρονα, ο αγώνας για να μπουν εμπόδια στην εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών, θα πρέπει να ανοίγει την προοπτική, να καταδεικνύει ότι είναι ασυμβίβαστη η λαϊκή ευημερία με αυτόν τον δρόμο ανάπτυξης.
Χαρακτηριστική στη συνεδρίαση ήταν η στάση των «Παρεμβάσεων» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ά.) που ψήφισαν «λευκό» στην απεργία. Άλλωστε, από την αρχή, σε διάφορα σωματεία, με μια ξεκάθαρα αντι-ΠΑΜΕ τακτική, επιστράτευσαν διάφορα προσχήματα ενάντια στην πρόταση για απεργία, πότε λέγοντας ότι «δεν θα υπακούσουμε στους σχεδιασμούς του ΠΑΜΕ» και πότε ότι «η απεργία γίνεται για να βγούμε από την υποχρέωση». Αποκαλυπτική ήταν η τοποθέτηση εκπροσώπου των «Παρεμβάσεων» στο Γενικό Συμβούλιο. Μην έχοντας ουσιαστικά επιχειρήματα, έφτασε στο σημείο μέχρι και να ειρωνευτεί την ανάγκη προετοιμασίας της απεργίας, λέγοντας ότι δεν είναι ούτε θεατρική παράσταση, ούτε ποδοσφαιρική ομάδα, για να θέλει προετοιμασία.
