Παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής εργασίας σήμερα. Σύμφωνα με την Unicef πάνω απο 168 εκ. παιδιά σε όλο τον κόσμο δεν υπάρχει χρόνος να είναι παιδιά. Ανακοινώσεις του διεθνούς τύπου αναφέρουν ότι 22.000 παιδιά σκοτώνονται σε εργατικά ατυχήματα. Η φτώχεια ως συνέπεια της άγριας καπιταλιστικής ανάπτυξης και εκμετάλλευσης αναγκάζει αυτά τα παιδιά να δουλεύουν σκληρά και σε απάνθρωπες συνθήκες για να μπορέσουν να «ζήσουν».
Ο πλούτος που παράγεται επαρκεί να θρέψει 8 φορές τον πληθυσμό της γής και να σταματήσει η εκμετάλευση των παιδιών και του ανθρώπου απο απο άνθρωπο, τα αίτια που την προκαλούν είναι γνωστά. Δεν χρειάζονται λόγια συμπόνοιας, συνειδητοποίηση, οργάνωση και διαρκής αγώνας χρειάζεται ,ένας αδιάκοπος πόλεμος να χτυπηθεί η μήτρα του κακού, να ανατραπεί το σύστημα που γεννά την εκμετάλευση και τη δυστυχία και στη θέση του να οικοδομηθεί μια νέα κοινωνία που βασιλιάς θα είναι το παιδί.
Γ. Ρίτσος
Για το παιδί:
«Τα παιδιά θέλουν παπούτσια
τα παιδιά θέλουν ψωμί
θέλουνε και φάρμακα
δούλεψε και συ
Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε
το παιδί: ζωή.
Τίποτ’ άλλο, Ζωή.
Ζύμωνε στη σκάφη
πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί
ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή
για το παιδί.
Ζύμωνε το χώμα
με το δάκρυ δάκρυ
φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί
να πετάει τη νύχτα
και να κελαηδεί
για το παιδί.
Τούτη είναι η ζωή μας
τούτο το μεγάλο, τίποτ’ άλλο
γέλα κλάψε, πες ό,τι θες
Το παιδί ζωή: ζωή
τίποτ’ άλλο.»!
