Η Ηλέκτρα Αποστόλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1912 και σε ηλικία 14 χρονών, το 1926, οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Πολύ σύντομα, έγινε από τα πιο δραστήρια στελέχη της οργάνωσης στην πρωτεύουσα. Το 1930 αναδείχτηκε μέλος της καθοδήγησης της ΟΚΝΕ Αθήνας και, ταυτόχρονα, έγινε μέλος του ΚΚΕ. Στα 1933, διηύθυνε την εφημερίδα της ΟΚΝΕ «ΝΕΟΛΑΙΑ», είχε υπό την ευθύνη της το τμήμα της εργαζόμενης νεολαίας και ανέπτυξε ξεχωριστή δραστηριότητα στην οργάνωση της αντιφασιστικής πάλης του λαού, όπου το ΚΚΕ είχε ρίξει ιδιαίτερο βάρος. Ηταν τέτοια η δράση της Ηλέκτρας στον τομέα αυτό, που πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Αντιφασιστικό και Αντιπολεμικό Συνέδριο Γυναικών που έγινε στο Παρίσι, ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας.
Το 1935, πήρε μέρος στο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων κι όταν γύρισε στην Ελλάδα έγινε μέλος του Γραφείου της ΚΕ της ΟΚΝΕ.
Η Ηλέκτρα φυλακίστηκε και εξορίστηκε πολλές φορές. Η Μεταξική Δικτατορία την έκλεισε στη γυναικείες φυλακές Αβέρωφ κι όταν αποφυλακίστηκε πέρασε στην παρανομία και στάλθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ανέλαβε γραμματέας του Γραφείου της ΟΚΝΕ Μακεδονίας – Θράκης. Το 1939, όμως, συνελήφθη και στάλθηκε εξορία στην Ανάφη. Προηγουμένως, κατά τη μεταγωγή της, γέννησε στο κρατητήριο την κόρη της.
Το Σεπτέμβρη του 1942, η Ηλέκτρα δραπέτευσε από το Τμήμα Μεταγωγών Αθήνας. Αμέσως ανέλαβε την καθοδήγηση της οργάνωσης «Λεύτερη Νέα» και με την ίδρυση της ΕΠΟΝ έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της. Στη συνέχεια, πέρασε στην κομματική δουλιά κι έγινε μέλος της καθοδήγησης και υπεύθυνη της διαφώτισης της ΚΟΑ. Ηταν η επικεφαλής της ομάδας, που έφτιαχνε το έντυπο προπαγανδιστικό υλικό στην Αθήνα, βοηθώντας τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις κατά των κατακτητών.
Η Ηλέκτρα συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια στις 25 Ιούλη του 1944 , βασανίστηκε απάνθρωπα και δολοφονήθηκε. Δολοφόνοι της, όπως αποκάλυψε στις 10/11/1944 ο «Ριζοσπάστης», ήταν ο Λάμπου, που αργότερα έγινε υποστράτηγος Χωροφυλακής με συνεργάτες τον Παρθενίου, ένα κατακάθι της κοινωνίας, και τον Μηνά Καθρέπτη, δεξί χέρι του Παρθενίου, χαρακτηριστική περίπτωση κτηνανθρώπου.
Την επομένη, 27 Ιούλη, το πτώμα της γυναίκας βρέθηκε πεταμένο στους δρόμους της Αθήνας. Αργότερα, έγινε γνωστή η στιχομυθία που είχε πριν πεθάνει με τους βασανιστές – δολοφόνους της:
– Πώς σε λένε;
– Ελληνίδα
– Πού κατοικείς;
– Στην Ελλάδα
– Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου;
– Οι Ελληνες
– Τι έκανες;
– Υπηρετούσα το λαό
Ποια ήταν, άραγε, αυτή η γυναίκα; Ο ιατροδικαστής που εξέτασε το πτώμα της σημείωσε στην έκθεσή του: «Η ταυτότης της θανούσης εξηκριβώθη υπό της Σημάνσεως, ένθα ήτο σεσημασμένη ως κομμουνίστρια υπ’ αριθ. 59953. Το πτώμα ανήκε εις την Αποστόλου Ηλέκτραν του Νικολάου».
ΑΠΟΣΠΑΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΣΤΙΣ 26 Ιούλη 2000
