Οι ελαστικές και προσωρινές μορφές απασχόλησης κυριαρχούν, όπως επιβεβαιώνουν και για το μήνα Ιούλη 2016 τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» που ανακοινώθηκαν σήμερα.
Οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου συνεχίζουν να αποτελούν μια από τις κύριες μορφές απασχόλησης και να παρουσιάζουν αυξητική τάση. Αυτό προκύπτει από τη μεγάλη αύξηση που καταγράφει το σύστημα στη λήξη τέτοιων συμβάσεων. Από 40.348 συμβάσεις ορισμένου χρόνου που είχαν λήξει τον Ιούλη 2013, έφτασαν στις 62.890 τον Ιούλη του 2015 και φέτος ανέβηκαν στις 73.134 . Ταυτόχρονα, οι προσλήψεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, αποτελούν σχεδόν το 55% των προσλήψεων.
Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι το όποιο θετικό ισοζύγιο προκύπτει (τον Ιούλη του 2016 έγιναν περίπου 19.000 περισσότερες προσλήψεις από ό,τι απολύσεις), είναι αποτέλεσμα της διεύρυνσης των ελαστικών και προσωρινών μορφών απασχόλησης, αλλά και της μεγάλης μείωσης των μισθών. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, η αύξηση των ροών τον Ιούλη είναι φαινόμενο που καταγράφεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή, λόγω της εποχικότητας της εργασίας στον κλάδο του τουρισμού.
Πρέπει να σημειωθεί επίσης, η ιδιαίτερα αυξανόμενη ένταση του φαινομένου των λεγόμενων «οικειοθελών απολύσεων». Τον Ιούλη του 2013 ήταν 28.720, το 2014 ανέβηκαν στις 58.952, το 2015 στις 67.053 και το 2016 έφτασαν τις 82.243!
Αν και τα στοιχεία δείχνουν τη σταθερή και ραγδαία ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, η κυβέρνηση προσπάθησε και σήμερα να δημιουργήσει κλίμα ευφορίας, αξιοποιώντας, όπως τη βολεύει, τα στοιχεία του «Εργάνη». Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, στις ροές μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα σημειώνεται «η υψηλότερη επίδοση πρώτου επταμήνου έτους από το 2001 μέχρι σήμερα» και το «το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης του πρώτου επταμήνου του έτους 2016 είναι θετικό και διαμορφώνεται στις 253.945 νέες θέσεις εργασίας». Αναφέρει επίσης ότι «οι προσπάθειες της κυβέρνησης, για την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας συνεχίζονται και εντείνονται». Μόνο που αυτές οι «προσπάθειες» εστιάζουν κατά βάση στη διεύρυνση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας και στην καθήλωση, αν όχι στην παραπέρα συρρίκνωση των εισοδημάτων, προκειμένου οι επιχειρήσεις να βρίσκουν φτηνή εργατική δύναμη και οι εργασιακές σχέσεις να προσαρμοστούν καλύτερα στις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
http://www.902.gr
