Ο επικοινωνιακός αντιπερισπασμός της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρύψει τη λαϊκή αγανάκτηση από τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της
«Εντός τη χώρας δίνεται ένα μήνυμα ότι σε αυτόν τον τόπο σταματάει η ανομία και η ασυδοσία. Σε αυτόν τον τόπο όλοι θα είναι ίσοι απέναντι στο νόμο». «Τέρμα, λοιπόν, οι αεριτζήδες, τέρμα κάποιοι που ήταν πιο ευνοημένοι απέναντι από άλλους» ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού την περασμένη Παρασκευή, μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της διαγωνιστικής διαδικασίας για τις τηλεοπτικές άδειες, ενώ η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, αναφώνησε ότι «για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου (…) μπαίνουν και εφαρμόζονται κανόνες στη χρήση των τηλεοπτικών συχνοτήτων. Με όρους απόλυτης διαφάνειας, αποκαθίσταται η συνταγματική νομιμότητα και κατοχυρώνεται, επιτέλους, το δημόσιο συμφέρον. (…) Μια νέα σελίδα ανοίγει από σήμερα για (…) την ενημέρωση στον τόπο μας».
Είναι εξόφθαλμη η πρόκληση στην οποία έχει επιδοθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προς τους εργαζόμενους και το λαό που τους έχει γονατίσει από τον ορυμαγδό των αντεργατικών – αντιλαϊκών μέτρων για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, με την παραπάνω επιχειρηματολογία εναλλαγής ιδιοκτητών – επιχειρηματιών στα τηλεοπτικά ΜΜΕ.
Την ίδια στιγμή που σε ρόλο «τροχονόμου» προσπαθεί να διευθετήσει τον πόλεμο συμφερόντων που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε «παλιούς» και «νέους» μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, για το ποιος θα πάρει κομμάτι από την πίτα του τηλεοπτικού τοπίου. Την ίδια στιγμή που ξαναμοιράζει την πίτα για να διαμορφώσει εκτός των άλλων και ένα προσφιλές «μπλοκ» σε αυτή, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι. Την ίδια ώρα που οι τηλεοπτικές άδειες έφυγαν απλά από τα χέρια του ενός επιχειρηματικού ομίλου, όχι όλες βεβαίως, οι μισές, και πήγαν στα χέρια ενός άλλου, η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανιστεί ότι τάχα βάζει τάξη στα μεγάλα συμφέροντα, τα υποτάσσει τάχα στη νομιμότητα, λες και οι νόμοι των κυβερνήσεων, του αστικού κράτους, δεν είναι νόμοι που υπηρετούν τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αλήθεια, ποιον κοροϊδεύουν;
Υπενθυμίζεται ότι τις άδειες πήραν: «ΣΚΑΪ» ιδιοκτησίας Αλαφούζου, «ΑΝΤΕΝΝΑ» ιδιοκτησίας Κυριακού, ΙΩΑΝΝΗΣ – ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Χ. ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΕ του ομώνυμου κατασκευαστικού ομίλου και ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΕ του εφοπλιστή Β. Μαρινάκη. Οι υπόλοιποι, «STAR» και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΠΑΡΟΧΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΑΕ ιδιοκτησίας Βαρδινογιάννη, «ALPHA» ιδιοκτησίας Κοντομηνά, «DIMERA MEDIA INVESTMENTS LIMITED» του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, δεν κατάφεραν να πάρουν τηλεοπτική άδεια.
Μάλιστα, ο «πόλεμος» μαινόταν μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς στη διάρκεια του διαγωνισμού κατατέθηκαν συνολικά 10 αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, οι οποίες θυροκολλήθηκαν στην είσοδο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας (ΓΓΕΕ). Μεταξύ αυτών, του «ΣΚΑΪ» κατά της ΓΓΕΕ και των τεσσάρων νέων σχημάτων που συμμετέχουν στη διαδικασία. Του «STAR» κατά της συμμετοχής του εργολάβου Καλογρίτσα στο διαγωνισμό, του «ALPHA» εναντίον άλλων υποψήφιων σχημάτων, του «ANT1» εναντίον του σχήματος Σαββίδη, αλλά και του «MEGA» κατά της όλης διαδικασίας και πάει λέγοντας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, και με αυτή την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, αναδείχθηκε «μαέστρος» στη δημαγωγία, την καλλιέργεια αυταπατών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, για την ευκολότερη προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
Ετσι, την περίοδο που προωθεί με τάχιστους ρυθμούς την εφαρμογή των αντεργατικών – αντιλαϊκών μέτρων για την «αξιολόγηση», προετοιμάζοντας και τα επόμενα, κυρίως στα Εργασιακά, σηκώνει πυκνό «κουρνιαχτό» με τις τηλεοπτικές άδειες, ότι τάχα κοντράρεται με τους επιχειρηματίες, ως αντιπερισπασμό. Με τα περί «υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος» και «σε αυτό τον τόπο όλοι θα είναι ίσοι απέναντι στο νόμο», προσπαθεί να δημιουργήσει μια ψεύτικη εικόνα στο λαό, ότι τάχα ενεργεί για τα συμφέροντά του. Λίγο πριν φέρει τα νέα μέτρα για τα Εργασιακά, τη μείωση των μισθών και τις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, που περιλαμβάνει μέχρι και ανατροπές στο ίδιο το δικαίωμα της απεργίας, για να εξασφαλίσει ακόμα περισσότερα κέρδη στο κεφάλαιο, προσπαθεί να καλλιεργήσει την αυταπάτη ότι όλοι τελικά «πληρώνουν», και οι επιχειρηματίες. Αυτό το εμφανίζει η κυβέρνηση ως «κοινωνική δικαιοσύνη». Πρόκειται για καλοστημένη κυβερνητική βιτρίνα, που συγκαλύπτει την ταξική ουσία της υπόθεσης από τους ανθρώπους του μόχθου, ότι δηλαδή πρόκειται για μοίρασμα της πίτας ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους, κάποιοι θίγονται, αλλά κάποιοι άλλοι ωφελούνται, κρύβοντας επίσης ότι η συνολική κυβερνητική πολιτική είναι πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων. Προσπαθεί να καλλιεργήσει στο λαό την πλαστή εικόνα ότι αυτή η κυβέρνηση είναι δίκαιη απέναντι σε όλους, όταν την ώρα που φοροληστεύει το λαό, προσφέρει απλόχερα προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως με τον «αναπτυξιακό νόμο» που περιέχει πληθώρα φοροαπαλλαγών και ενισχύσεων με κρατικό χρήμα για επενδύσεις, ή με την απαλλαγή των βιομηχάνων από τον ειδικό φόρο στο φυσικό αέριο, ή την απαλλαγή των εξαγωγικών επιχειρήσεων από το ΦΠΑ στο ρεύμα και πάει λέγοντας.
Από την άλλη, η κυβέρνηση διατείνεται ότι πλέον στο τηλεοπτικό τοπίο θα κυριαρχεί η διαφάνεια και ότι βάζει τέλος στη διαπλοκή και πως «μια νέα σελίδα ανοίγει από σήμερα για (…) την ενημέρωση στον τόπο μας». Με άλλα λόγια, προσπαθεί να πείσει το λαό ότι ενώ τα ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά παραμένουν στα χέρια των εφοπλιστών, βιομηχάνων, μεγαλοκατασκευαστών, τραπεζιτών, «από σήμερα» θα έχουμε ένα νέο τηλεοπτικό τοπίο σε όφελος του λαού, σε συνδυασμό με την εξαφάνιση της αδιαφάνειας και της διαπλοκής. Λες και αυτά τα φαινόμενα έχουν να κάνουν με μερικούς «κακούς» ή «μη υγιείς» επιχειρηματίες, όπως λένε, ή με το γεγονός ότι δεν υπήρξε τα προηγούμενα χρόνια δημοπράτηση των αδειών.
Η κυβέρνηση θέλει να κρύψει ότι καμιά διαφάνεια και καμιά αντιμετώπιση της διαπλοκής δεν μπορεί να υπάρξει στις σημερινές συνθήκες, όπου βασιλεύει το καπιταλιστικό κέρδος. Τα κανάλια εξακολουθούν να ανήκουν σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Εξ ορισμού, ένας επιχειρηματίας, όταν επενδύει σ’ ένα κανάλι, σ’ ένα μέσο ενημέρωσης, που δεν είναι μια απλή επιχείρηση, αλλά παίζει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση της συνείδησης, δεν το κάνει για να προάγει την ενημέρωση, τα συμφέροντα των εργαζομένων, την ψυχαγωγία του λαού, τη διαπαιδαγώγηση των νέων παιδιών κ.λπ. Το κάνει για να προασπίσει αφενός τα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου, αφετέρου τα ιδιαίτερα συμφέροντά του, για να κάνει πολιτικά παιχνίδια, για να στηρίξει άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες που έχει κ.λπ. Αυτή είναι η βάση της διαπλοκής που θα συνεχίσει να υπάρχει. Απλά άλλαξαν κάποιοι διαπλεκόμενοι.
Επιπλέον, είναι τουλάχιστον κοροϊδία να γίνεται λόγος για διαφάνεια όταν στη συζήτηση του σχετικού νόμου στη Βουλή τον Οκτώβρη του 2015, η κυβέρνηση είχε αντιταχθεί στην πρόταση του ΚΚΕ για ονομαστικοποίηση των μετοχών των εταιρειών που θα πάρουν τα κανάλια, έστω σαν μια ελάχιστη δικλείδα.
Οσο για τα περί εξασφάλισης πλουραλισμού στην ενημέρωση, είναι τουλάχιστον παραπλανητικό να λέει κανείς ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που πήραν τις 4 άδειες στο εξής θα προβάλλουν και τα προβλήματα, τα δικαιώματα και τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού. Το νέο τηλεοπτικό τοπίο θα είναι εξίσου διαπλεκόμενο, αντιλαϊκό, εχθρικό προς την αντικειμενική ενημέρωση, όπως και το παλιό.
Η ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα καυγάδισαν και συνεχίζουν με την κυβέρνηση για τις τηλεοπτικές άδειες, ενισχύοντας την αποπροσανατολιστική προπαγάνδα της κυβέρνησης, αφού ο καυγάς τους εδράζεται στους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς για το ποιος θα έχει κανάλι. Οι αντιδράσεις τους εξαντλούνται στον τρόπο μοιράσματος των αδειών, στον αριθμό τους και στον παραμερισμό από την κυβέρνηση του ΕΣΡ, συμφωνώντας ότι σε κάθε περίπτωση οι άδειες πρέπει να παραμείνουν στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων.
Το δικαίωμα στην ενημέρωση, το δικαίωμα στην ψυχαγωγία, στον πολιτισμό, που θα έπρεπε να προάγουν τα ΜΜΕ, μπορούν να διασφαλιστούν μόνο όταν οι συχνότητες, οι υποδομές, οι τηλεπικοινωνίες, αποτελούν πραγματική κοινωνική ιδιοκτησία, λαϊκή περιουσία, που θα λειτουργούν με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, με εργατικό – λαϊκό έλεγχο και φυσικά, στο πλαίσιο ριζικών ανατροπών στην εξουσία.
http://www.rizospastis.gr/
