Η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να απαλλάξει ακόμα περισσότερο το κεφάλαιο και το κράτος του από το «κόστος» της δημόσιας Υγείας και Πρόνοιας, επιφέροντας νέα χτυπήματα στις παροχές προς το λαό και βαθαίνοντας την πολιτική της εμπορευματοποίησης, αποτυπώνεται στο «αναπτυξιακό σχέδιο».
Σε αυτό το πλαίσιο, «διαφημίζει» της περιβόητες ΤΟΜΥ ως «επέκταση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας», αποσιωπώντας ότι πρόκειται για ένα συνονθύλευμα κατακερματισμένων μονάδων, με υποτυπώδη εξοπλισμό και ελάχιστο προσωπικό, με ημερομηνία λήξης, που ακόμη και με αυτούς τους όρους, στην πλήρη ανάπτυξή του θα απευθύνεται μόλις στο 30% του πληθυσμού. Πολύ περισσότερο, επιβάλλεται στους οικογενειακούς γιατρούς να λειτουργούν ως «κόφτες» που πρακτικά θα διασφαλίζουν – και μάλιστα έναντι ποινής – ότι το «κόστος» των ασφαλισμένων στα Ταμεία δεν θα υπερβαίνει το όριο των πετσοκομμένων προϋπολογισμών.
Στο όνομα του «εξορθολογισμού των δαπανών για την Υγεία και το Φάρμακο», η κυβέρνηση υπογραμμίζει ότι προωθεί «μια κρίσιμη μάζα κατευθυντήριων γραμμών για τις συνταγές και τα θεραπευτικά πρωτόκολλα», γενικεύοντας τα γνωστά εργαλεία επιβολής και ελέγχου των βάρβαρων περικοπών.
Πίσω από τις αναφορές για «ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των νοσοκομείων», «αναθεώρηση της διοικητικής δομής», «συνέχιση της διαδικασίας αναθεώρησης δαπανών» βρίσκεται η εφαρμογή μέτρων για την επιτάχυνση της πλήρους προσαρμογής των νοσοκομείων στην εμπορευματοποίηση και στην επιχειρηματική δράση.
Σε ό,τι αφορά τα επιδόματα και τις συντάξεις των αναπήρων, το κυβερνητικό κείμενο υπογραμμίζει ότι το «πιλοτικό πρόγραμμα» που ξεκίνησε το Μάρτη στην Αττική «με σκοπό την αξιολόγηση των λειτουργικών συνθηκών των αναπήρων», θα επεκταθεί σταδιακά από τον Ιούλη σε όλη τη χώρα. Πρόκειται για το αντιδραστικό κριτήριο της «λειτουργικότητας» των αναπήρων, που απορρέει από τις κατευθύνσεις της ΕΕ και θέτει οικονομικά κριτήρια (π.χ. αν ο ανάπηρος ή η οικογένειά του έχουν κάποιο εισόδημα, κάποιο χωράφι κ.ο.κ.), βάζοντας ουσιαστικά νέους «κόφτες» στη χορήγηση αναπηρικών επιδομάτων και συντάξεων.
Η κυβέρνηση αναφέρει επίσης ότι «η αποϊδρυματοποίηση των παιδιών και των ατόμων με αναπηρίες θα αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο των προσπαθειών της». Αφού πήρε τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, διευρύνοντας την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση των δομών που απευθύνονται σε ΑμεΑ και δημιουργώντας ασυλικές συνθήκες διαβίωσης, τώρα υποκριτικά μιλάει για αποϊδρυματοποίησή τους, σηματοδοτώντας το κλείσιμο και άλλων δομών (όπως έγινε στην περίπτωση του ιδρύματος χρόνιων παθήσεων Σκαραμαγκά), με σκοπό την παραπέρα μείωση των κρατικών κονδυλίων και την αντίστοιχη δημιουργία χώρου για ΜΚΟ και άλλους ιδιώτες.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
