ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021
Συνάδελφοι συναδέλφισες άλλος ένας χρόνος φτάνει στο τέλος του και μαζί του τελειώνει η παράταση της ισχύος της προηγούμενης συλλογικής σύμβασης εργασίας. Βεβαίως μπορεί να πάρει νέα παράταση.
Αυτό όμως που δεν παίρνει παράταση είναι τα δικαιώματά μας, οι καλύτεροι όροι δουλειάς και ζωής που σε καμιά περίπτωση η Σ.Σ.Ε που είναι σε ισχύ δεν μπορεί να τους καλύψει, για αυτό με την ανακοίνωση μας θέλουμε να ανοίξει η συζήτηση για το τι σύμβαση έχει ανάγκη σήμερα ο κλάδος μας και πως μπορεί να υπογραφεί στις σημερινές συνθήκες.
Η συλλογική σύμβαση εργασίας του 2019 ήταν συνέχεια της προηγούμενης του 2013/14, που ενσωμάτωσαν όλες τις περικοπές των μισθών και των δικαιωμάτων μας που έγιναν στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης με τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους.
Η σύμβαση του 2019, παρόλο που υπογράφηκε στην μεταμνημονιακή περίοδο δεν έδωσε την παραμικρή αύξηση μισθού σε κανέναν εργαζόμενο και βεβαίως δεν ήτανε ούτε καν στην κατεύθυνση της ανάκτησης των απωλειών που έχουμε υποστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια από το 2010 και μετά.
Συλλογικές συμβάσεις που η μία μετά την άλλη υπογράφονταν για να διατηρηθεί η “εργασιακή ειρήνη”, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της κυβέρνησης- διοίκησης και των πλειοψηφιών των σωματείων του χώρου.
Συνάδελφοι συναδέλφισες η συλλογική σύμβαση εργασίας για εμάς δεν είναι απλώς ένα οικονομικό ζήτημα. Αφορά συνολικά τη ζωή μας, τις οικογένειές μας, αφορά την καθημερινότητα μας, έχει να κάνει με το ωράριο με τις συνθήκες δουλειάς, το μέλλον μας.
Αυτό που καθορίζει το πλαίσιο των διεκδικήσεων μας είναι οι ανάγκες που έχουν διαμορφωθεί στην δοσμένη στιγμή.
Για παράδειγμα, σήμερα τα είδη πρώτης ανάγκης έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο σε αυξήσεις, όπως σε ρεύμα, τρόφιμα, καύσιμα, οι άμεσοι και έμμεσοι φόροι όπως αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό για το 2022 αυξάνονται και αυτοί, οι δαπάνες για την υγεία μας (η κυβέρνηση περικόπτει 450εκ. ευρώ με βάση τον νέο προϋπολογισμό) , για φάρμακα είναι εξοντωτικές.
Άρα το ποσοστό της αύξησης που θα διεκδικήσουμε για τον μισθό μας πρέπει να είναι σε κατεύθυνση να καλύψει τουλάχιστον αυτές τις δαπάνες.
Οι διαδοχικές νομοθετικές ρυθμίσεις όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής αυξάνουν συνεχώς τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αλλά και τον εργάσιμο χρόνο θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή μας και φυσικά των επιβατών που μεταφέρουμε.
Εν τω μεταξύ η πανδημία έφερε στο προσκήνιο επιπλέον ανάγκες για νέα μέτρα προστασίας.
Για αυτό στο πλαίσιο της διεκδίκησης μας είναι κυρίαρχο ζήτημα η προστασία της υγείας μας και προϋποθέτει όρους για μείωση του ωραρίου και του εργάσιμου βίου στις άθλιες συνθήκες που αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε.
Συνάδελφε, συναδέλφισα το ζήτημα της υπογραφής της ΣΣΕ θα έπρεπε να είναι στην προμετωπίδα της πάλης των σωματείων του χώρου, ιδιαίτερα σήμερα που η κυβέρνηση με τον περιβόητο νόμο Χατζηδάκη επιδιώκει την κατάργηση των ΣΣΕ για αυτό και βάζει ακόμα περισσότερα εμπόδια στην συλλογική διεκδίκηση στη συνδικαλιστική δράση, ακόμα και στο δικαίωμα της απεργίας.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες αυτών που έχουν τις πλειοψηφίες των σωματείων που εδώ και χρόνια αφήνουν το ζήτημα της υπογραφής της Σ.Σ.Ε να είναι υπόθεση μόνο ορισμένων ¨ικανών¨ συνδικαλιστών και οι εργαζόμενοι να μην λένε καν γνώμη.
Μάλιστα τα τελευταία χρόνια αλλά και τώρα με πρόσχημα την πανδημία έχουν καταργήσει τις γενικές συνελεύσεις εκεί που θα έπρεπε δηλαδή να συζητιέται ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
Στο δε συνδικάτο εργαζομένων Ο.Α.Σ.Α μεθόδευσαν να αναβάλουν τις αρχαιρεσίες του προκειμένου πρώτον να αποφύγουν τη συζήτηση σε γενική συνέλευση και δεύτερον με τον νέο χρόνο να κρυφτούν πίσω από την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου τερατούργημα- Χατζηδάκη.
Συνάδελφε, συναδέλφισα οι ευθύνες που έχουν οι πλειοψηφίες των σωματείων πρέπει άμεσα να αποδοθούν σε κάθε ευκαιρία τόσο σε γενική συνέλευση όσο και στην κάλπη.
Όμως κατά την άποψη μας το ζήτημα της υπογραφής της Σ.Σ.Ε δεν μπορεί να περιμένει, πόσο μάλλον να το αφήνουμε σε αυτούς που το υπονομεύουν.
Για αυτό βάζουμε την πρόταση μας με βάση τους παρακάτω άξονες ανοιχτά σε όλους τους συναδέλφους και σε όλους τους χώρους δουλειάς, να την κουβεντιάσουμε να την συνδιαμορφώσουμε ώστε να γίνει υπόθεση όλων μας, τις επόμενες μέρες θα καταθέσουμε ολοκληρωμένη πρόταση για σχέδιο συλλογικής σύμβασης:
- ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΟΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟ ΜΙΣΘΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΠΟΛΑΒΩΝ.
- ΟΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ( ΜΕΙΩΣΗ ΩΡΑΡΙΟΥ, ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΛΛΕΙΜΑΤΑ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΔΙΑΚΕΚΟΜΕΝΗΣ ΒΑΡΔΙΑΣ).
- ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ ( ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ)
- ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ( ΥΠΟΔΟΜΕΣ, ΟΧΗΜΑΤΑ, ΙΑΤΡΕΙΑ)
Ξέρουμε ότι το θέμα των διεκδικήσεων, των κατακτήσεων των αυξήσεων μπορεί σήμερα να φαίνεται δύσκολο στον κλάδο μας που εδώ και χρόνια καλλιεργείται η λογική του μικρότερου κακού και της ανέξοδης λύσης.
Όμως τα πρόσφατα φωτεινά παραδείγματα από τους αγώνες των λιμενεργατών της cosco, των διανομέων της efood, και άλλων συνδικάτων που πέτυχαν κατακτήσεις σε αντίστοιχες συνθήκες, αποδεικνύουν πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Βεβαίως υπάρχουν προϋποθέσεις:
Είναι η αποφασιστικότητα, η μαζική συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων, η οργάνωση της πάλης, η συσπείρωση σε σωματεία τα οποία παλεύουν και διεκδικούν για όφελος των εργαζομένων.
Όπου και όταν οι εργαζόμενοι αποφασιστικά έδωσαν μάχη βγήκαν κερδισμένοι.
Είναι αναγκαίο και αναπόφευκτο για εμάς να βαδίσουμε έναν τέτοιο δρόμο, τον δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης, της πάλης για να διαμορφώσουμε τους όρους για μια αξιοπρεπή ζωή.
Για να ανοίξουμε έναν τέτοιο δρόμο σε καλούμε να σκεφτείς, να προβληματιστείς και τις επόμενες ήμερες ανά αμαξοστάσιο μαζί να διαμορφώσουμε τη Σ.Σ.Ε που έχουμε ανάγκη στην ΟΣΥ.