Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας καθημερινά δείχνουν τη σταθερή επιδείνωση στη ζωή της εργατικής τάξης. Το 45% των μισθωτών αμείβεται με μισθούς έως και 751 ευρώ όταν το 2012 το αντίστοιχο ποσοστό ανερχόταν στο 17% του συνόλου των μισθωτών.
Στο 45% συμπεριλαμβάνονται εργαζόμενοι με πλήρη απασχόληση και εργαζόμενοι με μορφές ελαστικής εργασίας που συνεχώς πληθαίνουν. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΙΚΑ η μερική απασχόληση, αυξήθηκε κατά 30,5%! Επίσης, από τα στοιχεία προκύπτει ότι μετά το 2012, μέσω των 1.400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις μισθών στις περιπτώσεις που οι συλλογικές συμβάσεις υπογράφτηκαν από τις «ενώσεις προσώπων».
Στο 80% αυτών των συμβάσεων οι μισθοί μειώθηκαν στα 586 ευρώ μεικτά. Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι στις επιχειρήσεις με πλήρη απασχόληση το μέσο ημερομίσθιο μειώθηκε κατά 6,18%, ενώ ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 7,47%, την ίδια στιγμή που οι φόροι «τρώνε» το 43,4% του μισθού στη χώρα μας. Τα βασικότερα επιδόματα που χορηγεί ο ΟΑΕΔ όπως πχ το επίδομα ανεργίας, μειώθηκαν κατά 22%, εξαιτίας της σύνδεσής τους με το κατώτερο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη. Παράλληλα άλλα επιδόματα που ενίσχυαν το λαϊκό εισόδημα όπως πχ το οικογενειακό επίδομα που χορηγούσε ο ΟΑΕΔ, καταργήθηκε.
Τα παραπάνω στοιχεία αλλάζουν καθημερινά βεβαίως προς το χειρότερο.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τελευταία στιγμή και χωρίς ίχνος δράσης και αγώνα, αναζητά διέξοδο για την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ με τη μορφή παράτασης της ήδη υπάρχουσας αρνητικής συμφωνίας που υπάρχει. Δηλαδή καμιά συζήτηση, για οργάνωση της πάλης, για το ξεκίνημα ενός αγώνα, για μισθό στα 751 ευρώ ως βάση για επιπλέον αυξήσεις.
Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, ο παλιός αλλά και η μετεξέλιξη του έχουν βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση των εργαζομένων. Πιστός στο θεό της ανταγωνιστικούς και της ταξικής συνεργασίας, σπέρνοντας το δηλητήριο του δήθεν ρεαλισμού, όχι απλά δεν οργάνωσε την απάντηση των εργαζομένων και των συνδικάτων μπροστά στη βάρβαρη και κλιμακούμενη επίθεση αλλά έβαλε νερό στο μύλο της εκμετάλλευσης, των άθλιων μισθών, του διαχωρισμού με βάση την ηλικία.
Στα χρόνια της κρίσης έχει βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στον άθλιο μισθό των 586 ευρώ μεικτά και των 511 ευρώ για τους νέους, στο πάγωμα των 3τιων, στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης.
Η δράση του κυβερνητικού και εργοδοτικούς συνδικαλισμού εξαντλείται σε χαρτοπόλεμο ανακοινώσεων με τον ΣΕΒ, που γίνεται για το θεαθήναι αφού κάθε φορά «τα βρίσκουν».
Όλο αυτό το διάστημα όχι μόνο είναι απών από τις αγωνίες και τους αγώνες των εργαζομένων αλλά συμβάλλει στην επιδείνωση της ζωής της εργατικής-λαϊκής οικογένειας. Δίνει σταθερά άλλοθι στην πολιτική των ψίχουλων, σπέρνει την ηττοπάθεια, καλλιεργεί την αναμονή κρατώντας τους εργαζόμενους σε απόσταση από τους αγώνες. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει τεράστιες ευθύνες γιατί στήριξε την κοροϊδία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ότι θα επαναφέρει τις ΣΣΕ και τον κατώτερο μισθό, δημιουργώντας αυταπάτες στην εργατική τάξη, ότι μπορεί χωρίς οργάνωση, αγώνα, χωρίς σύγκρουση με την μεγαλοεργοδοσία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς την ίδια την συμμετοχή της εργατικής τάξης θα επανέλθουν δικαιώματα και κατακτήσεις που τσακίστηκαν από τους επιχειρηματικούς ομίλους, τις κυβερνήσεις τους, την ΕΕ.
Στην ΔΕΘ οι παρατάξεις της πλειοψηφίας έκλειναν σε όλες τις πτώσεις την ανάγκη να στηριχτεί η καπιταλιστική οικονομία. Μέχρι που πρότειναν να γίνονται απολύσεις, αλλά να υπάρχει προστασία για τους απολυμένους. Να δίνεται τσάμπα ρεύμα στη βιομηχανία για να κάνουν επενδύσεις. Να μπορούν να παίρνουν δάνεια με χαμηλά επιτόκια. Και όλα αυτά για να υπάρχει ανταγωνιστικότητα, δηλαδή να μεγαλώνει η κερδοφορία των εκμεταλλευτών των εργαζομένων.
Η διέξοδος και η ελπίδα για την εργατική τάξη, που θα βοηθήσει στο δυνάμωμα των διεκδικήσεων παντού, είναι η οργάνωση στα σωματεία, η ανάπτυξη αγώνων σε κάθε κλάδο, ένα ταξικό εργατικό κίνημα που μαζί με τους συμμάχους του θα είναι καρφί στο μάτι του κεφαλαίου και παράλληλα θα παραμερίσει τη σαπίλα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι εργαζόμενοι, τα σωματεία πρέπει να πάρουν την υπόθεση υπογραφής της ΕΓΣΣΕ και των κλαδικών συμβάσεων αποκλειστικά στα χέρια τους.
Η πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ
Η Εθνική Συλλογική Σύμβαση αφορά τον κατώτερο μισθό, το ελάχιστο μεροκάματο, συνολικά τους όρους εργασίας δηλαδή το ωράριο, τις άδειες, επιδόματα. Η υπογραφή αξιοπρεπούς Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με κεντρικό κριτήριο την άμεση κάλυψη των απωλειών που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια είναι ζήτημα ζωτικής και ουσιαστικής σημασίας για την εργατική τάξη το λαό.
Χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη για άμεση επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ με νομοθετική ρύθμιση ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, γιατί αλλιώς οι συνέπειες στους μισθούς των εργαζομένων θα συνεχίσουν να είναι οδυνηρές, θα επιδεινώνεται συνεχώς η κατάσταση στο λαϊκό εισόδημα.
Η πρόταση του ΠΑΜΕ για τη διεκδίκηση της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της εργατικής τάξης με μέτρα προστασίας του εργατικού εισοδήματος από τις μειώσεις και τις ατομικές συμβάσεις που πληθαίνουν, σε μια χρονική περίοδο που οι μισθοί έχουν συρρικνωθεί δραματικά. Απαντά στους σχεδιασμούς που υπάρχουν στα μέτρα του 3ου μνημονίου όσον αφορά το λαϊκό εισόδημα, για παραπέρα μειώσεις στους κλαδικούς μισθούς, στην υπερεκμετάλλευση των νέων.
Αποδεικνύεται στην πράξη πως τα μέτρα που έπληξαν το λαϊκό εισόδημα τα προηγούμενα χρόνια, δεν ήταν προσωρινά. Όχι μόνο δεν καταργήθηκαν οι νόμοι που τσάκισαν τους μισθούς, τις συντάξεις, τα επιδόματα αλλά ενισχύονται στη βάση της κεντρικής στόχευσης που υπάρχει, δηλαδή τη βαθμιαία μείωση του μέσου μισθού σε συνθήκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι πρόσφατες εκλογές αποτέλεσαν τη διέξοδο του συστήματος για να προχωρήσει με ακόμα μεγαλύτερη πολιτική συναίνεση στο νέο βάρβαρο γύρο των αντιλαϊκών μέτρων που θα είναι σε ένταση και βάθος, πολύ πιο οξυμμένος από τους προηγούμενους. Μπροστά μας έχουμε ένα νέο μνημόνιο-οδοστρωτήρα που έρχεται να ολοκληρώσει τη «δουλειά» των δύο προηγούμενων.
Η συνολική πρόταση του ΠΑΜΕ αντιτάσσεται στη λογική των μνημονίων και των νέων συμφωνιών που θα φέρει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κόντρα στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και του μεγάλου κεφαλαίου που θέλουν να μας μάθουν να ζούμε με τα ψίχουλα, χωρίς δικαιώματα.
Η θέση του ΠΑΜΕ όσον αφορά τη ΕΓΣΕΕ συνδέει την ανάγκη υπεράσπισης των εργασιακών κατακτήσεων που έχουν απομείνει, την κάλυψη των απωλειών και την ενίσχυση των διεκδικήσεων μας.
Η υπογραφή της ΕΓΣΕΕ δεν είναι μια τυπική επαναλαμβανόμενη ετήσια διαδικασία βελτίωσης της εισοδηματικής κατάστασης των εργαζομένων. Όλες οι διαπραγματεύσεις των κλαδικών ΣΣΕ, πραγματοποιούνται με οδηγό την ΕΓΣΣΕ. Ο Νόμος 4046/2012 που έριξε τον κατώτερο μισθό κατά 22% και για νέους έως 25 ετών κατά 32%, έφερε νέα επίθεση σε όλους τους κλάδους καθώς οι μεγαλοεπιχειρηματίες ξεσάλωσαν, επιβάλλοντας μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων παντού. Επίσης από το ύψος του κατώτερου μισθού καθορίζεται και το ύψος των επιδομάτων, όπως της ανεργίας, τα ειδικά εποχικά επιδόματα αλλά και το σύνολο των συντάξεων.
Η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο στη βάση της ταξικής πάλης. Δεν πρέπει να αφήσουμε τα επείγοντα αιτήματα ανάκτησης των απωλειών και των νέων διεκδικήσεων στην έγκριση της ΕΕ, του κουαρτέτου των «θεσμών». Δεν πρέπει να αποδεχτούμε την πολιτική των ψίχουλων που θα δίνονται στους απόλυτα εξαθλιωμένους και θα πληρώνονται από το υστέρημα των υπολοίπων κακοπληρωμένων μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων. Αυτή είναι η πρόταση του ΠΑΜΕ
Είναι αναγκαίο να ανέβει συνολικά το όριο των απαιτήσεων των εργαζόμενων. Να μην αφεθούν τα αιτήματα, οι διεκδικήσεις και η ελπίδα κάτω από νέα εκβιαστικά διλήμματα που αρχίζουν να κυκλοφορούν.
Οι εργοδότες στο όνομα της εξόδου από την κρίση απαιτούν τη διατήρηση του αντεργατικού οπλοστασίου, ζητώντας παράλληλα σειρά προνομιών και απαλλαγών, χτυπώντας παράλληλα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Εκβιάζουν και λένε πως ενδεχόμενες αυξήσεις θα φέρουν ανεργία. Η ΕΕ αποτελεί την ομπρέλα που στηρίζει τα συμφέροντα τους.
Αν δεν αμφισβητήσουμε συντονισμένα, ενωμένα, ταξικά, μαζικά τον πυρήνα της λογικής της κυβέρνησης και των εργοδοτών, δηλαδή τον πολλαπλασιασμό του καπιταλιστικού κέρδους, δεν θα μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα. Τα αιτήματα που θα μπαίνουν προς διεκδίκηση πρέπει να στηρίζονται πριν απ’ όλα στην αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο, άρα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποδεχτούμε ότι είμαστε «κόστος» των επιχειρήσεων, των εργοδοτών. Είμαστε αυτοί που ως σήμερα έχουμε πληρώσει με αιματηρές θυσίες την κρίση του συστήματος. Να κλείσουν τα αυτιά τους οι εργαζόμενοι στα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και της μεγαλοεργοδοσιας πως τα αιτήματα μας είναι μαξιμαλιστικά. Είμαστε αυτοί που παράγουμε τον πλούτο και χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά.
Πρέπει να απαντήσουμε δυναμικά στις νέες αρνητικές εξελίξεις. Θεωρούμε πως η πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ, πρέπει να γίνει στοιχείο της αγωνιστικής ενότητας, της συσπείρωσης και της οργάνωσης του εργατικού λαϊκού κινήματος, να αποτελέσει αφετηρία αντεπίθεσης.
Να απαντήσουμε δυναμικά στον νέο και παλιό κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, στη ΓΣΕΕ, γιατί έχουν τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που βρίσκεται η ΕΓΣΣΕ, που τους προηγούμενους μήνες δήλωνε με κάθε τρόπο τη στήριξη του στην κυβέρνηση, έσπειρε νέες αυταπάτες για την ΕΕ, εγκλώβισε λαϊκές δυνάμεις με θέσεις υπεράσπισης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, με υπονομευτική δράση στους εργατικούς λαϊκούς αγώνες. Έσπερνε τον εφησυχασμό παραπέμποντας στην θετική όπως έλεγε στάση της κυβέρνησης που θα έλυνε το ζήτημα και θα επανάφερε την ΕΓΣΣΕ, τον κατώτερο μισθό και όλα τα δικαιώματα όπως ήταν πριν.
Η εμπειρία των εργαζομένων όσον αφορά το ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι μεγάλη τόσο στα χρόνια της κρίσης όσο και στης «ανάπτυξης». Πίσω από τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που υπηρετούν τα συμφέροντά των αφεντικών, δεν υπάρχει έδαφος διεκδίκησης, υπεράσπισης, ούτε επιμέρους κατακτήσεων, ούτε καν αμυντικών αιτημάτων.
Το ΠΑΜΕ καλεί τα ΔΣ των σωματείων, των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων, να συζητήσουν πάνω στις προτάσεις για την ΕΓΣΕΕ, τις κλαδικές συμβάσεις, να μη δεχτούμε το νέο σφαγιασμό, νέες θυσίες για να διατηρούν και να πολλαπλασιάζουν την κερδοφορία τους μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι.
Να μη δεχτούμε με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς αγώνες και αντίσταση τη νέα άγρια επίθεση που ψήφισαν ενιαία ΣΥΡΙΖΑ / ΝΔ / ΠΑΣΟΚ / ΠΟΤΑΜΙ / ΑΝΕΛ.
Ετοιμάζουμε μαζικά, μαχητικά, εργατικό – λαϊκό τείχος αντίστασης, για να μην περάσουν τα νέα μέτρα που προστίθενται στα προηγούμενα:
- Για τα εργασιακά, με την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τον περιορισμό και την κατάργηση των αποζημιώσεων, νέα μείωση μισθών και μεροκάματων, με νέο συνδικαλιστικό νόμο απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης και των απεργιών, με στόχο να μονιμοποιήσουν την επίθεση σε ό,τι έχει απομείνει στα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα.
- Για το ασφαλιστικό συνταξιοδοτικό, με νέες μεγάλες μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, κατάργηση του ΕΚΑΣ, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, αφαιρώντας το δικαίωμα της σύνταξης από τις νεότερες γενιές.
- Να μην επιτρέψουμε σε εργοδοσία και κυβέρνηση να διαλύσουν την κοινωνική ασφάλιση που καταχτήθηκε με τους αγώνες και το αίμα της τάξης μας. Η κοινωνική ασφάλιση είναι λαϊκό δικαίωμα, δεν το διαπραγματευόμαστε, δεν το θυσιάζουμε στον βωμό της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
- Δίπλα σε αυτά εξαπολύουν καταιγίδα φοροαφαίμαξης του λαού μας, ύψους 14 δισ. ευρώ, με τον ΕΝΦΙΑ, την εισφορά αλληλεγγύης, την αύξηση του ΦΠΑ, νέων φόρων. Κάτω οι φόροι, να πληρώσει το κεφάλαιο.
- Νέες επιπλέον δραστικές περικοπές στην κρατική χρηματοδότηση σε δημόσια υγεία και παιδεία.
Ήρθε η ώρα να επιλέξουμε τον δρόμο της αποφασιστικής αναμέτρησης με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τα συμφέροντά τους, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, την ΕΕ, το ΔΝΤ.
Δεν αναγνωρίζουμε το κρατικό χρέος, παλεύουμε για τη μονομερή ολοσχερή διαγραφή του, για την κατάργηση των τριών μνημονίων, για ρήξη με ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Δεν θα ζήσουμε σαν σκλάβοι! Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες.
Αγωνιζόμαστε για:
-
Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με συλλογική σύμβαση, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, κοινωνική ασφάλιση, προστασία στη δουλειά. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάλυψη των απωλειών τώρα.
- Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και των ενώσεων προσώπων.
- Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται με μισθό κάτω από 751 ευρώ.
- Κανένας άνεργος χωρίς κάλυψη. Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ για όλο το διάστημα της ανεργίας.
- Κατώτερη κύρια σύνταξη στα 600 ευρώ και κάλυψη των απωλειών σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των τριών μνημονίων.
- Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια.
- Αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά.
Πιο συγκεκριμένα:
Για τους μισθούς
-
Επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με τον βασικό μισθό.
- Να καταργηθεί το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ.
- Να επανέλθουν οι κατώτεροι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα του 2009.
- Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Κατάργηση της δυνατότητας που καθιερώθηκε για υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων με μισθούς χαμηλότερους από τις κλαδικές συμβάσεις.
- Επαναφορά της Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο των ΟΤΑ. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλους τους κλάδους του Δημοσίου και επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα και επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού.
- Να καταργηθεί τώρα το νέο μισθολόγιο – φτωχολόγιο στο Δημόσιο (Ν. 4024).
- Να αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις. Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
- Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας.
- Πρακτική άσκηση των σπουδαστών, με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
- Επαναφορά του Ν. 2112 με επέκταση στους εργατοτεχνίτες.
Για τους εργαζόμενους στα προγράμματα απασχόλησης, τους νέους και τις νέες στα προγράμματα μαθητείας και πρακτικής άσκησης
-
Κανένας εργαζόμενος να μην πληρώνεται κάτω από 751 ευρώ!
- Μισθό από τον πρώτο μήνα. Να πληρώνονται κάθε μήνα κανονικά.
- Πληρωμή όλων των επιδομάτων, υπερωριών, της νυχτερινής εργασίας.
- Καταβολή επιδόματος ανεργίας μετά το τέλος των προγραμμάτων.
- Δωρεάν μεταφορά με δωρεάν κάρτα για τις συγκοινωνίες προς και από τη δουλειά τους.
- Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Παίρνοντας υπόψη ότι η νέα κυβέρνηση που προέκυψε μετά τις εκλογές δεν είναι φιλική προς τους εργαζόμενους γιατί ο προσανατολισμός, η στρατηγική των κομμάτων που την απαρτίζουν είναι με τις επιλογές και τα συμφέροντα των μονοπωλίων, της ΕΕ και ότι προχωρούν στην υλοποίηση όλων των μέτρων και των προαπαιτούμενων των μνημονίων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙ-ΠΑΣΟΚ, είναι ανάγκη η εργατική τάξη να απαντήσει. Η κυβέρνηση τις επόμενες μέρες θα φέρει για ψήφιση στη βουλή το ήδη έτοιμο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, το εργασιακό και νόμο που στην ουσία θα παρεμποδίζει το δικαίωμα των εργαζομένων να απεργούν, να έχουν συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Ετοιμαζόμαστε και καλούμε την εργατική τάξη, τους άνεργους και μισοάνεργους, τους ανασφάλιστους και αδήλωτους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες, τις γυναίκες των εργατικών λαϊκών στρωμάτων που υποφέρουν σε σύγκρουση με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Κάνουμε γνωστό σε όλους την απόφασή μας, και το θέτουμε και σήμερα εδώ από τώρα: Ορθώνουμε εργατικό λαϊκό αγωνιστικό τείχος για να εμποδίσουμε και να ακυρώσουμε τους νέους σχεδιασμούς. Να δυναμώσει η ταξική απάντηση, να μπλοκάρουμε τα νέα μέτρα με νέους, πιο δυναμικούς και μαζικούς αγώνες, με σχεδιασμό και κλιμάκωση με στόχο τη μαζική πανεργατική πανελλαδική απεργιακή απάντηση από όλους τους κλάδους την περίοδο που η κυβέρνηση θα θελήσει να προχωρήσει στην υλοποίηση του μνημονίου φέρνοντας τα προαπαιτούμενα. Σ΄ αυτήν την κατεύθυνση οργανώνουμε την πάλη, κλιμακώνουμε, αξιοποιώντας όλες τις μορφές αγώνα.
