Με το νόμο 3863/2010 εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά το «σπάσιμο» της ενιαίας σύνταξης στη λεγόμενη «βασική», που χρηματοδοτείται από τη γενική φορολογία (κρατικός προϋπολογισμός) και την «αναλογική», η οποία διαμορφώνεται από τις εισφορές του ασφαλισμένου, με συντελεστές τα χρόνια ασφάλισης και το συντάξιμο μισθό.
Στη νέα εκδοχή που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η «βασική» βαφτίζεται «εθνική». Ωστόσο, όμως, και στη μία και στην άλλη περίπτωση, το βασικό ζήτημα είναι ότι και τα δύο τμήματα του νέου σχήματος οδηγούν σε συντάξεις δραστικά μικρότερες από τις συντάξεις που «έβγαζαν» μέχρι τώρα οι συνταξιούχοι. Δηλαδή, σήμερα η κυβέρνηση αντιγράφει σε ακόμα χειρότερη εκδοχή και παρουσιάζει ως «μεταρρύθμιση» το νόμο 3863/2010. Συνδυαστικά, ο νόμος αυτός και αυτά που έχει ανακοινώσει έως τώρα η κυβέρνηση, οδηγούν μεταξύ άλλων σε:
- Συνταξιοδότηση στο 67ο έτος της ηλικίας για όλους τους ασφαλισμένους όλων των Ταμείων.
- Δικαίωμα σε ολόκληρη σύνταξη μόνο στην περίπτωση 12.000 ημερών ασφάλισης (40 συναπτά έτη), αντί των 10.500 ενσήμων που ίσχυε πριν. Εννοείται ότι στις σημερινές συνθήκες ελαστικών σχέσεων εργασίας και υψηλής ανεργίας, αυτό είναι αδύνατο, ειδικά για τη νέα γενιά, η οποία καταδικάζεται σε συντάξεις προνοιακού επιδόματος.
- Δραστική μείωση της κύριας σύνταξης, αφού ως συντάξιμος μισθός θα λογίζεται ο μέσος μισθός όλων των χρόνων εργασίας και όχι ο μισθός των τελευταίων ετών. Το ποσοστό αναπλήρωσης, από το 70% και 80% για 35 χρόνια ασφάλισης, μειώνεται με τον 3863/2010 στο 48% για 40 χρόνια εργασίας. Η κυβέρνηση δεν ανακοινώνει μέχρι στιγμής το δικό της ποσοστό αναπλήρωσης, καθώς είναι πιθανό να είναι ακόμα μικρότερο και απ’ αυτό.
- Στο ποσό της «αναλογικής σύνταξης» θα προστίθεται η λεγόμενη «εθνική σύνταξη» (ή η «βασική» σύμφωνα με το νόμο 3863). Ομως αυτή, με βάση τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης, ορίζεται στο όριο της φτώχειας (380-390 ευρώ) και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αναπληρώσει τις τεράστιες απώλειες που προβλέπονται στο αναλογικό τμήμα. Επομένως, το συνολικό αποτέλεσμα θα οδηγεί σε συντάξεις που καμία σχέση δεν έχουν ακόμα και με τα σημερινά επίπεδα.
- Ακόμα χειρότερα, στη νέα «μεταρρύθμιση» η «εθνική σύνταξη» ενδέχεται να συνδέεται με εισοδηματικά ή και περιουσιακά κριτήρια, κάτι που υπήρχε ως πρόβλεψη στο μνημόνιο. Γι’ αυτό η κυβέρνηση κρατάει μέχρι στιγμής ως επτασφράγιστο μυστικό και δεν ξεκαθαρίζει ούτε το ποσοστό αναπλήρωσης στον υπολογισμό του αναλογικού τμήματος της σύνταξης, ούτε δεσμεύεται για τους όρους και τις προϋποθέσεις απόδοσης της «εθνικής» σύνταξης.
- Επιπλέον, το σχέδιο της κυβέρνησης διευρύνει χρονικά προς τα πίσω την εφαρμογή του 3863/2010. Δηλαδή, ο νέος χειρότερος τρόπος υπολογισμού της σύνταξης, που οδηγεί σε δραστική συρρίκνωση, δεν αφορά μόνο στον εργάσιμο βίο των ασφαλισμένων μετά το 2010 (ψήφιση του 3863), αλλά και τον εργάσιμο βίο πριν την ψήφισή του. Ετσι, αν ένας ασφαλισμένος οποιουδήποτε Ταμείου το 2010 είχε εργαστεί 20 χρόνια – σύμφωνα με τον 3863 – αυτός ο χρόνος ασφάλισης θα υπολογιζόταν με τις παλιές καταστατικές διατάξεις (δηλαδή με αυξημένο συντάξιμο μισθό και ποσοστά αναπλήρωσης) και μόνο ο εργάσιμος βίος μετά το 2010 θα υπολογιζόταν με τους νέους μειωμένους συντελεστές. Τώρα, στη νέα εκδοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, γι’ αυτόν τον ασφαλισμένο η σύνταξη θα υπολογιστεί με τα νέα δεδομένα από την πρώτη μέρα ασφάλισής του. Με αυτό τον τρόπο, ο νόμος 3863 έχει αναδρομική ισχύ 20 μπορεί και 30 χρόνια πριν την ψήφισή του (!), με δραματικές συνέπειες για τη σύνταξη της γενιάς που βρισκόταν αρκετά χρόνια στην παραγωγή το 2010.
- Μία άλλη παράμετρος του νέου συστήματος που υιοθετεί η κυβέρνηση από τους προηγούμενους είναι ότι, επί της ουσίας, η κρατική χρηματοδότηση περιορίζεται μόνο στο τμήμα της «εθνικής» ή «βασικής» σύνταξης. Η ευθύνη, δηλαδή, του κράτους απέναντι στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση συρρικνώνεται στα επίπεδα της φτώχειας των 380 ευρώ, όπως αυτά διαμορφώνονται σήμερα. Εκεί τελειώνουν στην πράξη και οι υποχρεώσεις του κράτους. Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι θα εγγυάται και το αναλογικό μέρος της σύνταξης είναι ασύστολα ψεύδη, τη στιγμή που δεν εγγυάται ούτε τις σημερινές πενιχρές συντάξεις που έχουν αποδοθεί.
Μάλιστα, η κυβέρνηση κάνει κάτι ακόμα χειρότερο. Επιχειρεί τις νέες μειώσεις που σχεδιάζει στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις να τις εμφανίσει ως μια «φυσιολογική» συνέπεια της εφαρμογής του νέου μοντέλου. Δηλαδή, ψηφίζει ένα νόμο το 2015 και με αυτό το νόμο θα υπολογίσει συντάξεις που έχουν εκδοθεί πριν 10 και 15 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι θα υπολογίσει ασφαλιστικό χρόνο που είχε διανυθεί το 1960 και 1965, δηλαδή μισό αιώνα πριν!
Πρόκειται για διεστραμμένα κόλπα και άτιμο παιχνίδι σε βάρος των συνταξιούχων. Στην πραγματικότητα, εδώ δεν υπάρχει κανένας επανυπολογισμός συντάξεων. Υπάρχει μόνο η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να «σφάξει» μέσα σε τρεις μήνες ακόμα μια φορά τους συνταξιούχους.
