«Κι αν δεν έχω καθόλου λεφτά/ Αλεξάκη τα πήρες κι αυτά/ το ‘χεις βάλει σου λέω σκοπό/ να με κάνεις εργάτη φτηνό/ Τους εργάτες εγώ ακολουθώ/ αυτό είναι μονάχα σωστό/ μαθητές, φοιτητές, εργατιά/ ενωμένοι σαν μια γροθιά».
Οι μαθητές, για ακόμη μια φορά, με κάλεσμα του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας, ένωσαν τη φωνή και τη δράση τους με τους καθηγητές και τους δασκάλους, τους πανεπιστημιακούς, τους φοιτητές, τους εργάτες, απαιτώντας να γίνει μπλόκο στην ψήφιση του προϋπολογισμού πείνας και στα βάρβαρα μέτρα που θα βάλουν ταφόπλακα στα ήδη ρημαγμένα και υπολειτουργούντα σχολεία, στις κρύες αίθουσες το χειμώνα, στο «μάθημα» χωρίς εκπαιδευτικό, βιβλία, εργαστήρια στα ΕΠΑΛ…
«Διαλύουν την Ασφάλιση, διαλύουν τις σπουδές και τη ζωή μας», έγραφε και ένα από τα πανό, με τα οποία φοιτητικοί Σύλλογοι συμμετείχαν στη χτεσινή απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, διαδηλώνοντας ενάντια σ’ ένα σύστημα που πετάει τους μισούς έξω από τις σπουδές, λόγω του δυσβάσταχτου κόστους, έχει αυξήσει τους άνεργους πτυχιούχους σε μόλις δυο χρόνια κατά 189%, έχει κόψει 80% στους προϋπολογισμούς των Ιδρυμάτων τα τελευταία χρόνια, με τα Ιδρύματα ήδη να μην έχουν να πληρώσουν ούτε για θέρμανση. «Ρεαλισμός δεν είναι να κάτσουμε στα αυγά μας, είναι να παλεύουμε για τα δικαιώματά μας», ήταν το σύνθημα που ακούστηκε ξανά και ξανά.
