Σε ό,τι αφορά τις αλλαγές που ετοιμάζει η κυβέρνηση, πληροφορίες αναφέρουν ότι στη συνάντηση του υπουργού Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλου, με τους εκπροσώπους του κουαρτέτου την Περασμένη Πέμπτη, τέθηκε εκ νέου ζήτημα αύξησης του ελάχιστου αριθμού ενσήμων για την κατοχύρωση του δικαιώματος συνταξιοδότησης.
Το ζήτημα δεν είναι καινούριο. Πριν ακριβώς ένα χρόνο, η αύξηση του ελάχιστου αριθμού ενσήμων από τα 4.500 στα 6.000 για το δικαίωμα στη σύνταξη, δηλαδή η κατάργηση της 15ετίας και η αύξησή της σε 20ετία, ήταν ψηλά στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων με την προηγούμενη κυβέρνηση και την τότε τρόικα.
Μια πιθανή αύξηση των απαραίτητων ημερών ασφάλισης, από τις 4.500 που ισχύει σήμερα στις 6.000, θα οδηγούσε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους τα επόμενα χρόνια σε παραπέρα παραμονή στην εργασία μέχρι και πέντε επιπλέον έτη. Ακόμα χειρότερα, εκατοντάδες χιλιάδες από τους σημερινούς ασφαλισμένους δε θα μπορέσουν ποτέ να φτάσουν στη σύνταξη, αφού απασχολούνται με ελαστικές μορφές και δυσκολεύονται να συμπληρώσουν ακόμα και τα 4.500 ένσημα που ισχύουν σήμερα.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου το 20% των ασφαλισμένων που συνταξιοδοτούνται τα τελευταία χρόνια, «βγαίνουν» στη σύνταξη με 15 έως 20 έτη ασφάλισης. Αυτό σημαίνει ότι το 1/5 των σημερινών εργαζομένων και ασφαλισμένων δε θα κατορθώνουν να έχουν σύνταξη και θα οδηγούνται στην Πρόνοια.
Με τον τρόπο αυτό, κυβέρνηση και κουαρτέτο επιδιώκουν να «φρενάρουν» την έξοδο στη σύνταξη χιλιάδων επιπλέον ασφαλισμένων για τα αμέσως επόμενα χρόνια, περιορίζοντας άμεσα τη συνταξιοδοτική δαπάνη και ταυτόχρονα «ψαλιδίζουν» τις ελπίδες χιλιάδων σημερινών εργαζομένων και άνεργων για μια σύνταξη στο μέλλον.
Ακόμα και αν μια τέτοια ανατροπή δεν προωθηθεί άμεσα, το σίγουρο είναι ότι ο στόχος έχει τεθεί και είναι προς υλοποίηση οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον. Γι’ αυτό η επίθεση δεν πρόκειται να κοπάσει ούτε μετά τη νέα «μεταρρύθμιση» που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Αυτό, άλλωστε, προδιαγράφεται και από τα μέχρι τώρα δεδομένα της νέας «αρχιτεκτονικής» του συστήματος, που αναμένεται να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή μέσα στο Γενάρη. Τα δεδομένα αυτά είναι:
- Οι δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν από την κυβέρνηση με το τρίτο μνημόνιο και τον προϋπολογισμό του 2016 για νέες περικοπές της συνταξιοδοτικής δαπάνης ύψους 1,8 δισ. ευρώ μόνο για τον ερχόμενο χρόνο και για πρόσθετες περικοπές τα επόμενα χρόνια.
- Η νέα δομή του Ασφαλιστικού, που αποτελεί μια ακόμα πιο επώδυνη εκδοχή του νόμου 3863/2010 (Λοβέρδος – Κουτρουμάνης), με την οποία «σπάει» η ενιαία σύνταξη σε «αναλογική» και «εθνική», όμως η συνολική σύνταξη που θα προκύπτει, θα είναι πολύ μικρότερη ακόμα και από τις πενιχρές συντάξεις που έδινε το παλιό σύστημα και μάλιστα υπό την προϋπόθεση ακόμα περισσότερων χρόνων ασφάλισης. Στη νέα δομή καταργούνται τα κατώτερα όρια συντάξεων, ενώ η εγγύηση του κράτους περιορίζεται μόνο στη χρηματοδότηση της λεγόμενης «εθνικής» σύνταξης, καθώς δεν προβλέπεται καμία πρόσθετη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
- Η παραπέρα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για το επόμενο έτος, που οδηγεί σε αύξηση των ελλειμμάτων των Ταμείων, τα οποία με τη σειρά τους μετατρέπονται σε βάση για παραπέρα μείωση των συντάξεων, αλλά και αύξηση του χρόνου ασφάλισης.
- Η ενοποίηση των ταμείων κύριων συντάξεων σε ένα υπέρ-ταμείο και η περικοπή των παροχών τους, στο όνομα της «ισότητας».
- Η σταδιακή εξάλειψη των επικουρικών συντάξεων, μέσα από τη διαρκή μείωσή τους στο άμεσο μέλλον, περίπου 10% μεσοσταθμικά για «πρώτο πιάτο».
