Με τους χαιρετισμούς εκπροσώπων των πολιτικών κομμάτων, ξένων συνδικαλιστικών οργανώσεων, την εισήγηση από την πλευρά της πλειοψηφίας και τις εισηγήσεις των συνδικαλιστικών παρατάξεων, συνεχίστηκε την Παρασκευή το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, που γίνεται στη Ρόδο.
Εκ μέρους της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας χαιρετισμό απηύθυνε ο Χαριχαράν Μαχαντεβάν.
Την ώρα που στο βήμα ανέβηκε ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, οι αντιπρόσωποι του ΠΑΜΕ αποχώρησαν με συνθήματα από την αίθουσα, καταγγέλλοντας την ΣΕΣ και τις οργανώσεις – μέλη της σαν το μακρύ χέρι της εργοδοσίας μέσα στο ευρωπαϊκό και στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα.
Χαρακτηριστικό στοιχείο του εκφυλισμού, είναι ότι την ώρα εκείνη, η αίθουσα του συνεδρίου έμεινε σχεδόν άδεια, αφού η πλειοψηφία των συνέδρων από τις άλλες παρατάξεις ελάχιστα ασχολούνται με τις εργασίες και εξαντλούν την παρουσία τους στη Ρόδο σε παρασκηνιακές διαβουλεύσεις σχετικά με τις καρέκλες των οργάνων που θα εκλεγούν από τις αρχαιρεσίες της Κυριακής (Διοικητικό Συμβούλιο, Εξελεγκτική Επιτροπή και Γενικό Συμβούλιο). (ΕΔΩ διαβάστε αναλυτικά για την αποχώρηση και τους χαιρετσιμούς).
.Ομιλία του Γ. Πέρρου
Στην ομιλία του εκ μέρους της ΔΑΣ, ο Γιώργος Πέρρος (δείτε σε βίντεο ολόκληρη την ομιλία και διαβάστε αναλυτικά εδώ) σημείωσε με έμφαση ότι η εργατική τάξη της χώρας μας δεν έχει τίποτα να περιμένει, τίποτα να ελπίζει από ένα τέτοιο συνέδριο, καθώς είναι ένα παρασκήνιο με εκβιασμούς, μαγειρέματα, απειλές, μάχη συσχετισμών φτιαγμένων με επιμέλεια από την εργοδοσία και το κράτος που αλληλοτρώγονται για τις καρέκλες μακριά από τους εργαζόμενους και τις ανησυχίες τους. Πρόσθεσε ότι η πλειοψηφία στην ΓΣΕΕ, είναι μακριά από τις ανησυχίες και τις ανάγκες των εργαζομένων. Αναφέρθηκε αναλυτικά στα μέτρα που πέρασε και ετοιμάζεται να περάσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τα οποία υπηρετούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, είναι εργαλείο για την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, την κατάργηση βασικών εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού.
Τόνισε ότι δεν είναι προσωρινά, αλλά είναι στρατηγική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, της ΕΕ, των κομμάτων και των δυνάμεων τους στο κίνημα που την στηρίζουν και ότι αυτή τη στρατηγική κατεύθυνση στηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Επισήμανε ότι οι σημερινοί αρνητικοί συσχετισμοί αποτέλεσαν ισχυρό σύμμαχο του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων που ανεβοκατέβηκαν τα τελευταία χρόνια ώστε να προχωρούν χωρίς ισχυρή αντίσταση από τους χώρους δουλειάς και παραγωγής τους σχεδιασμούς τους. Χωρίς τον προδοτικό τους ρόλο, δεν θα περνούσε με την ίδια ευκολία η επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας, των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
«Αναδεικνύεται επιτακτικό το καθήκον να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό έλεγχο των συνδικάτων» υπογράμμισε ο Γ. Πέρρος, απευθύνοντας κάλεσμα οργάνωσης, ανατροπής, συμπόρευσης στον αγώνα με βάση τα δικά μας ταξικά συμφέροντα. Αυτός είναι ο δρόμος. Απευθυνόμαστε σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη σημερινή αρνητική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, είπε. Είναι η στιγμή ο εργαζόμενος λαός να βγει επιθετικά στο προσκήνιο. Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης για την ανασύνταξη και συγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Για κίνημα με εργαζόμενους οργανωμένους σε όλους τους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, επιθετικό, αταλάντευτο, ικανό και αποτελεσματικό, που θα βάζει μπροστά ολοκληρωμένους στόχους για τη ζωή της εργατικής-λαϊκής οικογένειας.
Δε θα περιορίζει τη δράση του μόνο στην απόκρουση των άμεσων επιπτώσεων της αντιλαϊκής πολιτικής αλλά θα φτάνει παραπέρα, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους της πτώχευσης του λαού, βάζοντας στο κέντρο του στόχου την μεγαλοεργοδοσία και το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Στην ίδια προδοτική συνταγή η πλειοψηφία
Τις ξοφλημένες θεωρίες για «ανάπτυξη στην υπηρεσία του ανθρώπου εργαζόμενου», όπου η καπιταλιστική ανάκαμψη και οι επενδύσεις θα ανοίξουν τις πύλες του παραδείσου για την εργατική τάξη, επανέφερε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με την εισήγηση του προέδρου της Γ. Παναγόπουλου.
Θέλοντας να συντηρήσει το μύθο ότι με άλλη πολιτική και άλλο μείγμα διαχείρισης, ότι η ΕΕ και γενικότερα ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής μπορούν να αλλάξουν και να υπηρετηθούν τα ταυτόχρονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου με τις ανάγκες του λαού, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ επανέλαβε τα περί μετάβασης «του αναπτυξιακού μοντέλου της ΕΕ προς την αειφόρο πράσινη ανάπτυξη», περί «επαναπροσδιορισμού του ρόλου της ΕΚΤ», για «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο», για «νέα στρατηγική απασχόλησης, ώστε αυτή να παραμείνει η βάση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου».
Αλλά ο πραγματικός πόνος της ΓΣΕΕ είναι αυτός που έχουν και οι μονοπωλιακοί όμιλοι: Δηλαδή η «διατηρήσιμη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας – όπως τονίστηκε στην εισήγηση- προϋποθέτει αύξηση της παραγωγικότητας και των παραγωγικών επενδύσεων». Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, όπως ήταν φυσικό, η πλειοψηφία επανέλαβε την πρότασή της, την οποία έχει κάνει σημαία, για το «κράτος – εργοδότη ύστατης καταφυγής», με κακοπληρωμένες θέσεις απασχόλησης και ημερομηνία λήξης.
Τρίτο σημείο της στρατηγικής της πλειοψηφίας, η αποθέωση του «κοινωνικού διαλόγου», τον οποίο, εκτός των άλλων, η ΓΣΕΕ θεωρεί στοιχείο «εμβάθυνσης της δημοκρατίας». Και αυτό γιατί «το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να έχει σημαντική συμβολή σε όλες τις δομές λήψης αποφάσεων».
Οι άλλες παρατάξεις
Εκ μέρους της ΔΑΚΕ ο Νίκος Κιουτσούκης υπερασπίστηκε το ρόλο της ΓΣΕΕ και κυρίως τη στρατηγική της, τάχθηκε υπέρ της ψευδεπίγραφης «ενότητας», που στην πραγματικότητα οδηγεί τους εργάτες και τα συνδικάτα να υποταχτούν στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της.
Με ανήθικη επίθεση ενάντια στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, αποδεικνύοντας ότι αυτός είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος, άρχισε την τοποθέτησή του ο Θάνος Βασιλόπουλος, εκ μέρους του ΜΕΤΑ. Στην ομιλία του περίσσεψαν οι αντικυβερνητικές κορώνες, για να κρύψει το γεγονός ότι αυτή την κυβέρνηση την υπηρέτησε τουλάχιστον για οχτώ μήνες, πάλεψε για την κυβερνητική εναλλαγή και κυρίως στηρίζει και σήμερα τις ίδιες πολιτικές και τη στρατηγική που δοκιμάστηκε στις πλάτες των εργαζομένων, όπως τις στήριξε για είκοσι ολόκληρα χρόνια ως «Αυτόνομη Παρέμβαση».
Ο ίδιος άσκησε στα λόγια κριτική στην ΠΑΣΚΕ και στη ΔΑΚΕ, δυνάμεις με τις οποίες πορεύεται μαζί στις κεντρικές επιλογές, αλλά συνεργάζεται μαζί τους και σε αρχαιρεσίες σωματείων, πότε φανερά και πότε κρυφά. Το λόγο πήραν επίσης, εκ μέρους του ΕΜΕΙΣ η Σταυρούλα Σαλουφάκου, ο Γιώργος Γεωργακόπουλος από την ΠΑΣΚΕ και ο Σαράντος Αλεξανδρής από την «Ταξική Εργατική Κίνηση».
