Να προχωρήσει στην υπογραφή παράτασης για την απαράδεκτη ισχύουσα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) με τις εργοδοτικές οργανώσεις, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, αποφάσισε κατά πλειοψηφία την Πέμπτη 24 Μάρτη, η νέα διοίκηση της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι η ισχύουσα ΕΓΣΣΕ, όπως διαμορφώθηκε με το 2ο μνημόνιο το 2012 και στη συνέχεια νομιμοποιήθηκε με τη συμβολή της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, εκπνέει σε λίγες ημέρες (31/3/2016), μετά και την παρέλευση του τριμήνου της μετενέργειας.
Όπως και στην περίπτωση της προηγούμενης επέκτασης της ΕΓΣΣΕ, την οποία υπέγραψε, έτσι και τώρα, η πλειοψηφία οχυρώθηκε πίσω από τον ισχυρισμό ότι έτσι περισώνεται το επίδομα γάμου και κάποια θεσμικά ζητήματα που αμφισβητούνται από τους εργοδότες. Όπως μάλιστα υποστήριξε ο Γιάννης Παναγόπουλος, που ως πλειοψηφών σύμβουλος εισηγήθηκε το θέμα στην ολομέλεια, «στην κατάσταση που είμαστε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα διαφορετικό…», υπονοώντας και τα χρονικά περιθώρια που εκπνέουν.
Βέβαια, το ζήτημα δεν είναι τεχνικό. Οι ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ αφορούν στη γραμμή της, τόσο πριν την καπιταλιστική κρίση, όσο και μέσα σε αυτή, καθώς συνέβαλε να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, καλλιεργώντας αυταπάτες και ανοχή, ενώ δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για την οργάνωση της πάλης ενάντια στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μεταξύ αυτών και της ΕΓΣΣΕ.
Τη δική τους πρόταση κατέθεσαν οι δυνάμεις της ΔΑΣ (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ), υπογραμμίζοντας τη σημασία που έχει για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Όπως σημείωσε εκ μέρους της παράταξης ο Γιώργος Πέρρος, στόχος και διεκδίκηση τόσο της ΕΓΣΣΕ, όσο και όλων των συμβάσεων, πρέπει να είναι η κάλυψη όλων των απωλειών που είχε η εργατική τάξη τα προηγούμενα χρόνια.
Ειδικά για την ΕΓΣΣΕ, είπε, αφετηρία διεκδίκησης για τα συνδικάτα πρέπει να είναι η επαναφορά στα 751 ευρώ για όλους ανεξάρτητα από ηλικία, ως βάση διαπραγμάτευσης με τις εργοδοτικές οργανώσεις και η πάλη για την βελτίωση της θέσης των εργαζομένων. Σε κάθε περίπτωση, υπογράμμισε ο εκπρόσωπος της ΔΑΣ, η ΕΓΣΣΕ πρέπει να γίνει υπόθεση των συνδικάτων.
Από την οργάνωση της πάλης σε σύγκρουση με την εργοδοσία και τις συμφωνίες της κυβέρνησης και της ΕΕ, θα εξαρτηθεί και το μέλλον των συμβάσεων, είπε και κατέληξε:
Άλλωστε οι εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά σε νέα επίθεση και στο ασφαλιστικό και στη φορολογία και στην αύξηση τιμολογίων βασικών κοινωνικών αναγκών (π.χ. ΔΕΗ, επικοινωνίες), στα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια» και όλα αυτά πρέπει να «ανοίξουν» μπροστά και στην 48ωρη απεργία.
