Τις θέσεις του για τα Εργασιακά, που διατύπωσε μια βδομάδα πριν ο πρόεδρος του ΣΕΒ σε συνέντευξή του στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων, επαναδιατύπωσε χτες ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του.
Τίποτα το παράξενο εκτός από το γεγονός ότι έχει μεσολαβήσει η περίφημη συνάντηση των «κοινωνικών εταίρων» με την κυβέρνηση, από την οποία ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας αποκόμισε την εντύπωση ότι οι εταίροι έβαλαν στην άκρη τα ειδικά ταξικά τους συμφέροντα και όλοι μαζί θα συμβάλουν στο εθνικό καλό. Το οποίο ο ΣΕΒ προσδιόρισε χτες επακριβώς: Να είναι ισχυρές οι επιχειρησιακές συμβάσεις έναντι των κλαδικών (αφού στην επιχείρηση ελέγχονται καλύτερα οι αντιδράσεις), να μην υπάρχει υποχρεωτικότητα στην εφαρμογή των συμβάσεων, να εκλογικευτεί η απεργιακή νομοθεσία (για να μην κρατούν, λέει ο ΣΕΒ, οι απεργοί όμηρο την κοινωνία) και να διασφαλιστεί «όσο το δυνατόν, πιο γνήσια εκπροσώπηση της βούλησης των εργαζομένων, που ενίοτε καταστρατηγείται από μειοψηφίες», όπως και το δικαίωμα να εργαστούν σε όσους το θέλουν. Εθνικό καλό, λοιπόν σημαίνει: Εργάτες στα τέσσερα και άκρα του τάφου σιωπή στους εργασιακούς χώρους. Δεν είχαμε αμφιβολία για την επιδίωξη του ΣΕΒ, ο Κατρούγκαλος μας μπέρδεψε για λίγο με τους πανηγυρισμούς του.
http://www.rizospastis.gr/
