Απαράδεκτη για τα εργατικά συμφέροντα η συμφωνία που κατέληξαν συνδικαλιστική πλειοψηφία και εργοδοσία, η οποία οφείλει και δεδουλευμένα από το Γενάρη
Σε κλιμακωτή μείωση του μισθού των εργαζομένων, από 10% έως 21%, συμφώνησε το επιχειρησιακό σωματείο της «ΜΕΒΓΑΛ» με την εργοδοσία, υπονομεύοντας ανοιχτά τα πραγματικά συμφέροντα των εργατοϋπαλλήλων που απασχολούνται στην επιχείρηση και ενώ η Ομοσπονδία δίνει εδώ και μήνες τη μάχη για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, με ανάκτηση των απωλειών.
Σωματείο και εργοδοσία υπέγραψαν στις 19 Ιούλη 2016 επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας, στην οποία, εκτός από τις μειώσεις στους μισθούς, περιλήφθηκε και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την αποπληρωμή δεδουλευμένων. Είναι εύλογο το ερώτημα αν η εργοδοσία και η συνδικαλιστική πλειοψηφία στο σωματείο επέβαλαν στους εργαζόμενους τις μειώσεις με το «δέλεαρ» ότι έτσι θα πληρωθούν τα δεδουλευμένα.
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το κείμενο της επιχειρησιακής σύμβασης, σωματείο και εταιρεία συμφωνούν ότι οι μειώσεις είναι αναγκαίες «υπό την πίεση των συνθηκών της αγοράς και της χρηματοοικονομικής κατάστασης της Εταιρείας, έχοντας ως πρωταρχικό στόχο την προάσπιση της λειτουργίας της και την κατά το δυνατόν διασφάλιση των θέσεων εργασίας, σε μια αγορά εργασίας που μαστίζεται από την ανεργία».
Μάλιστα, η εταιρεία προσπαθεί να βγει κι από πάνω, καθώς στη σύμβαση γράφεται ότι «παρόλο που τα τελευταία χρόνια είχε να αντιμετωπίσει σοβαρά οικονομικά ζητήματα, αναγνωρίζοντας έμπρακτα τη στήριξη των εργαζομένων προς αυτή, προχώρησε στις 02/04/2012 στη σύναψη Ειδικής Επιχειρησιακής Σύμβασης μονοετούς διάρκειας με δυνατότητα επέκτασης κατά ένα έτος, με την οποία τα δύο μέρη συμφωνούσαν ότι η εταιρεία δεν θα προχωρήσει σε μειώσεις μισθών κάνοντας χρήση των διατάξεων της νέας νομοθεσίας».
Δηλαδή, τους έκανε και χάρη (!) που δεν μείωσε τους μισθούς για τους παλιούς εργαζόμενους μετά τη θέσπιση της ΠΥΣ 6/2012, με την οποία καθιερωνόταν από το κράτος ο νέος μειωμένος κατώτερος μισθός.
Η νέα επιχειρησιακή σύμβαση έχει διάρκεια δύο ετών (1/6/2016 – 31/5/2018) και μπορεί να επεκταθεί κατά έναν ακόμη χρόνο. Σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης για τα μισθολογικά, «οι μισθοί και τα ημερομίσθια των εργαζομένων, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί στις 31/5/2016 με την τήρηση των μέχρι πρότινος ισχυουσών κλαδικών συμβάσεων εργασίας», μειώνονται από 1/6/2016 ως εξής:
- Τα πρώτα 500 ευρώ του μισθού δεν υφίστανται μείωση.
- Τα επόμενα 500 ευρώ (για μισθούς άνω των 500 ευρώ) μειώνονται κατά 10%.
- Τα επόμενα 500 ευρώ (για μισθούς μεγαλύτερους από 1.000 ευρώ) μειώνονται κατά 20%, όπως και τα επόμενα 500 ευρώ (για μισθούς μέχρι 1.500 ευρώ), τα επόμενα 500 ευρώ (για μισθούς μεγαλύτερους από 2.000 ευρώ) και τα επόμενα 800 ευρώ (για μισθούς μεγαλύτερους από 2.500 ευρώ).
- Το επιπλέον ποσό, για μισθούς μεγαλύτερους από 3.300 ευρώ, και μέχρι το σύνολο του μισθού, υπόκεινται σε μείωση 30%.
Οι μειώσεις αυτές εφαρμόζονται στους ονομαστικούς μεικτούς μισθούς και τα ημερομίσθια, ενώ και οι αποδοχές «που καταβλήθηκαν στο παρελθόν από την εταιρεία βάσει ατομικών συμφωνιών, μπορεί να ακολουθήσουν τον ίδιο πίνακα ή να ρυθμιστούν ατομικά με νέα ατομική συμφωνία, βάσει αξιολόγησης της εκάστοτε θέσης εργασίας».
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ένας ονομαστικός μισθός της τάξης των 1.500 ευρώ μεικτά θα υποστεί μείωση 150 ευρώ, ενώ άλλα 100 ευρώ περίπου θα χάσει κάποιος που παίρνει ένα σχετικά μεγαλύτερο μισθό, της τάξης των 2.000 ευρώ μεικτά.
Για να «χρυσώσουν το χάπι» στους εργαζόμενους και να καλλιεργήσουν προσδοκίες, εργοδοσία και συνδικαλιστική πλειοψηφία συμφωνούν επίσης ότι «μετά το πέρας ισχύος της παρούσας σύμβασης (…) θα εξετάσουν τη δυνατότητα οι αποδοχές των εργαζομένων, τουλάχιστον στο σκέλος που αφορά τους μισθούς και ημερομίσθια που αντιστοιχούν στις 31/5/2016 σε αυτά των κλαδικών συμβάσεων, να επανέλθουν στα επίπεδα πριν την ισχύ της παρούσας σύμβασης».
Κατά τ’ άλλα, ρίχνοντας τροχιοδεικτικές βολές για τις ανατροπές στο συνδικαλιστικό νόμο που προετοιμάζονται στο παρασκήνιο, η εργοδοσία αναγνωρίζει με τη σύμβαση ότι όλες οι προβλέψεις του 1264/82 για τις συνδικαλιστικές άδειες ισχύουν για τρία χρόνια και ότι το σχετικό άρθρο του νόμου «δεν αναιρείται ακόμη και σε περίπτωση κατάργησης ή τροποποίησης προς το δυσμενέστερο του νόμου Ν. 1264/82». Η σύμβαση περιέχει και «έξτρα» διευκολύνσεις για τον πρόεδρο του σωματείου, ο οποίος, «εθιμικώ πλέον δικαίω, με βάση την πρακτική που ακολουθείται έως σήμερα και για τουλάχιστον 20 έτη, συνομολογείται ότι εξακολουθεί να έχει πλήρη ελευθερία κινήσεων».
Ερωτήματα, πάντως, προκαλεί το γεγονός ότι στη σύμβαση συμπεριλήφθηκε και το χρονοδιάγραμμα της αποπληρωμής των δεδουλευμένων που οφείλει η εργοδοσία στους εργαζόμενους (μισθός Γενάρη και έπειτα). Σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο της σύμβασης, «παράλληλα με την καταβολή της τρέχουσας μισθοδοσίας, θα καταβληθούν έως το τέλος Αυγούστου 2016 τα οφειλόμενα δεδουλευμένα των μηνών Ιανουαρίου 2016 και Φεβρουαρίου 2016 και έως τέλος Δεκεμβρίου 2016 αυτά των μηνών Μαρτίου 2016 και Απριλίου 2016. Η εναπομείνασα μία οφειλόμενη μισθοδοσίας Μαΐου 2016 θα καταβληθεί στις αρχές του έτους 2017».
Μετά απ’ όλα αυτά, εργοδοσία και συνδικαλιστική πλειοψηφία πανηγυρίζουν ότι η σύμβαση που συνυπέγραψαν, «ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις και των δυο μερών και είναι αυτονόητο ότι εξασφαλίζει την εργασιακή ειρήνη».
