Από τις αρχαιρεσίες
Κάλεσμα στους αντιπροσώπους του Εργατικού Κέντρου Πειραιά να ψηφίσουν αύριο, τρίτη μέρα των αρχαιρεσιών, «να ξεπεράσουν τους συμβιβασμένους εργατοπατέρες που μόνο τροχοπέδη είναι στην οργάνωση της πάλης και του αγώνα για τα δικαιώματά μας. Να δώσουν την απόλυτη πλειοψηφία στη ΔΕΣΚ, ανοίγοντας τον δρόμο για ένα Εργατικό Κέντρο αποκούμπι των εργατών, κέντρο αναφοράς των αγώνων και των διεκδικήσεων όλων των συνδικάτων και όλων των εργαζομένων του Πειραιά», απευθύνει η Δημοκρατική Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση (ΔΕΣΚ) για τις εκλογές στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά.
Στην ανακοίνωσή της σημειώνει:
«Την ώρα που η επίθεση κυβέρνησης, εργοδοσίας είναι σε εξέλιξη και σπάει κόκαλα, προωθώντας αναδιαρθρώσεις που χτυπάνε την εργατική τάξη, χωρίς ΣΣΕ, εντατικοποίηση της δουλειάς, ωράρια λάστιχο, φτήνεμα της εργατικής δύναμης, τα τσιράκια τους στο εργατικό κίνημα κάνουν τα πάντα για να προασπίσουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους.
Η αθλιότητα που επιχειρείται και στο ΕΚ Πειραιά, στις εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης από τις δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, επικεντρώθηκε στη νομιμοποίηση δύο αντιπροσώπων του ΠΑΣΕΝΤ έναν από τη Θεσσαλονίκη και έναν από την Κρήτη. Επίσης στη νομιμοποίηση 14 αντιπροσώπων από ένα σωματείο-φάντασμα στο Εμπόριο με τον τίτλο «ΠΑΣΥΕ».
Είναι τόσο τσαπατσούληδες στη βρωμιά που κάνουν, που κατέθεσαν ένσταση για συνεδρίαση του ΔΣ στις 15/2 που δεν έγινε ποτέ. Δεν διαβάζουν ούτε τα ψεύτικα καταστατικά που φτιάχνουν αφού το σωματείο φάντασμα του «ΠΑΣΥΕ» έκανε μια γενική συνέλευση στην Αθήνα, όπου εξέλεξε 9 διαφορετικές εφορευτικές επιτροπές για 9 παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα, χωρίς να προβλέπεται ούτε στο καταστατικό του. Τόσο εμφανής είναι η αθλιότητα και η νοθεία!
Είναι αποκαλυπτικό το όργιο νοθείας που έγινε για παράδειγμα στη διαδικασία των εκλογών, τον περασμένο Νοέμβρη, στο παράρτημα του ΠΑΣΕΝΤ στο Ηράκλειο της Κρήτης. Η δικαστική αντιπρόσωπος, αντί να υπογράψει, όπως προβλέπεται, τους φακέλους αυτών που ψήφιζαν, πριν τους ρίξουν στην κάλπη, τους υπέγραψε μετά, ενώ στο τέλος της διαδικασίας, αντί οι φάκελοι των ψηφοδελτίων να παραμείνουν στην κάλπη και αυτή να σφραγιστεί, τα πήρε όλα στο γραφείο της. Χώρια από αυτές τις διαδικασίες, επιπλέον οι εργαζόμενοι από το Ηράκλειο, ψήφισαν για αντιπροσώπους στο ΕΚΠ, όπως και αυτοί της Θεσσαλονίκης.
Η αποφασιστική στάση των εκλεγμένων αντιπροσώπων, των εργατών και των εργατριών του Πειραιά κατάφερε μέχρι στιγμής να εμποδίσει τις εκφυλιστικές ενέργειες και το όργιο νοθείας του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όμως επιμένουν και έχοντας τις πλάτες του μηχανισμού του υπουργείου Ναυτιλίας προσπαθούν με όλους τους τρόπους και με νέα ασφαλιστικά μέτρα να παρέμβουν ώστε να διαμορφώσουν τους συσχετισμούς που βολεύουν την κυβέρνηση, την εργοδοσία εξυπηρετώντας τους ανταγωνισμούς που εκφράζονται στην περιοχή και ιδιαίτερα στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας.
Τέτοια συνδικάτα θέλουν συνδικαλιστές σαν τον Βασιλόπουλο (ΣΥΡΙΖΑ), Καραγεωργόπουλο (ΠΑΣΚΕ). Ο εργοδότης Καραγεωργόπουλος, που λογίζει τον εαυτό του για εργάτη, στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, έφερε μπράβους, κουμπουροφόρους, με πτυσσόμενα γκλοπ για να εμποδίσουν και να φοβίσουν τους εργάτες. Οι αντιπρόσωποι του συνεδρίου όμως έδωσαν βροντερή απάντηση και τους πέταξαν έξω από το Συνέδριο των εργατών.
Συνδικάτα ταξικά όχι εργοδοτικά.
Καλούμε τους αντιπροσώπους του Εργατικού Κέντρου Πειραιά να έρθουν να ψηφίσουν αύριο, τρίτη μέρα των αρχαιρεσιών. Να ξεπεράσουν τους συμβιβασμένους εργατοπατέρες που μόνο τροχοπέδη είναι στην οργάνωση της πάλης και του αγώνα για τα δικαιώματά μας. Να δώσουν την απόλυτη πλειοψηφία στη ΔΕΣΚ, ανοίγοντας το δρόμο για ένα Εργατικό Κέντρο αποκούμπι των εργατών, κέντρο αναφοράς των αγώνων και των διεκδικήσεων όλων των συνδικάτων και όλων των εργαζομένων του Πειραιά.
Καλούμε τους εργαζόμενους του Πειραιά σε επαγρύπνηση και οργάνωση του αγώνα. Στο κίνημα συγκρούονται δύο γραμμές. Εκείνη που έρχεται σε ρήξη με την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, που διεκδικεί και οργανώνει την πάλη των εργατών απέναντι σ’ αυτή την πολιτική και η άλλη που βάζει πλάτη στην υλοποίησή της, που στοιχίζεται πίσω από τα συμφέροντα των εφοπλιστών, της εργοδοσίας».