ΑΝΑΚΟΝΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ για τις τριετιες και την προσφυγή του ΣΕΒ



Η προσφυγή του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων υπέρ της κατάργησης των τριετιών αποτελεί μια ακόμα επίθεση των επιχειρηματικών ομίλων στα δικαιώματα των εργαζομένων.

          Η τοποθέτηση του μέχρι πρόσφατα διατελέσαντα γενικού Διευθυντή του ΣΕΒ κ. Σκέρτσου σε υφυπουργό της κυβέρνησης επιβεβαιώνει την προσήλωση της ΝΔ να κλιμακώσει την αντεργατική πολιτική πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΕΒ προεκλογικά είχε ομολογήσει ότι η οικονομική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης υλοποίησε κατά 62% τις θέσεις του. Σ’ αυτό το βαθιά αντιλαϊκό πλαίσιο θα κινηθεί και θα κλιμακώσει η ΝΔ.

          Στη συγκεκριμένη περίπτωση η υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, οι μειώσεις σε μισθούς και δικαιώματα πηγάζουν από την εφαρμογή των νόμων 4093/2012 και 4172/2013, ειδικότερα για το πάγωμα των τριετιών από τη διάταξη όπου ο κατώτατος μισθός ορίζεται ως «μοναδιαία αξία (ποσό) αναφοράς». Νόμοι που ψήφισαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και διατήρησε στο ακέραιο ο ΣΥΡΙΖΑ.

          Με το νόμο 4093/2012 προβλέπεται το πάγωμα των τριετιών μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω του 10%. Πρακτικά σημαίνει ότι όσοι εργαζόμενοι έπιασαν πρώτη φορά δουλειά το 2009 και δεν είχαν συμπληρώσει τριετία μέχρι το Φλεβάρη του 2012, δεν είδαν καμία αύξηση στο μισθό τους εδώ και 10 χρόνια και ούτε προβλέπεται να δουν. Αντίστοιχα πάγωσαν οι τριετίες για τους εργαζόμενους που έπιασαν πρώτη φορά δουλειά και πριν το 2009. Παράλληλα οι επιχειρηματικοί όμιλοι πάγωσαν τις τριετίες και στις κλαδικές ΣΣΕ, αρνούμενοι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να υπογράψουν ΣΣΕ που τις κατοχυρώνουν.

Με το νόμο 4172/2013, τον περιβόητο αντιδραστικό νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου, καταργήθηκαν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού ο οποίος καθορίζεται πια με υπουργική απόφαση και με αυστηρά κριτήρια την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

          Με βάση άλλωστε αυτούς τους νόμους ακόμα και το επίδομα γάμου του 10% κατέστη μη υποχρεωτικό για τους εργοδότες που δεν είναι μέλη εργοδοτικών οργανώσεων που να δεσμεύονται από την ΕΓΣΣΕ ή από άλλη ΣΣΕ.

          Αποτελεί στην κυριολεξία ανέκδοτο η ανακοίνωση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που εμφανίζεται ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων των εργαζομένων όταν η ίδια έχει απεμπολήσει το δικαίωμα της να διαπραγματεύεται και να υπογράφει την ΕΓΣΣΕ στο όνομα της διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

          Όμως η πρόκληση ξεπερνά κάθε όριο όταν η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ (ΕΑΚ) στη ΓΣΕΕ ισχυρίζεται ότι η ΝΔ θέλει να επαναφέρει τους νόμους 4093/2012 και 4172/2013 σε ισχύ. Λες και ισχύουν άλλοι νόμοι σήμερα. Λες και δεν ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που εφάρμοσε το νόμο Βρούτση (4172/2013) με τον οποίο κράτησε τον κατώτερο μισθό στα άθλια επίπεδα των 650€ προσφέροντας νέες εισφοροαπαλλαγές στους επιχειρηματικούς ομίλους, αφού για 4 χρόνια διατήρησε στο ακέραιο το αίσχος των 586€ και του υποκατώτου μισθού των 511€ για τους εργαζόμενους μέχρι 25 ετών. Λες και δεν έχει μειωθεί ο μέσος μισθός στα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ κατά 10% και ως αποτέλεσμα της ισχύς αυτών των νόμων.

          Μαζί άλλωστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ αρνήθηκαν στη Βουλή την πρόταση νόμου των 530 συνδικάτων που καταργούσαν τα αντεργατικά τερατουργήματα μαζί και το νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου, επανέφεραν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τον κατώτερο μισθό στα 751€, ξεπάγωναν τις τριετίες, τα δώρα και τα επιδόματα των εργαζομένων. Δεν ξεχνάμε ότι αυτή την πρωτοβουλία των συνδικάτων πολέμησαν με σθένος η συνδικαλιστική μαφία στη ΓΣΕΕ, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός σε πολλές Ομοσπονδίες, συνδικάτα και Εργατικά Κέντρα.

          Τη φόρα που έχει πάρει η ΝΔ και οι Υπουργοί της πατώντας στο νομοθετικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τους την κόψει η εργατική τάξη με τον αγώνα της, με τις διεκδικήσεις της, με τα συνδικάτα της και την οργάνωσή της. Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες όχι τα κέρδη των λίγων.

          Ο ΣΕΒ έχει στην κυβέρνηση τον δικό του άνθρωπο για να προωθεί απευθείας τις αξιώσεις του. Η εργατική τάξη έχει το ΠΑΜΕ που είναι μέτωπο συσπείρωσης και πάλης σωματείων εργατικών κέντρων ομοσπονδιών επιτροπών αγώνα και συνδικαλιστών. Καλούμε κάθε τίμιο συνδικαλιστή όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουμε την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, την αντεπίθεσή μας. 

Έλα μαζί να πάμε εργάτη με το ΠΑΜΕ, στους ταξικούς αγώνες βρίσκεται η ζωή.

                          
  Π.Ε.Ι. Λεωφορείου              Π.Ε.Ι. Φορτηγού                                    Kαταστατικό                          ΚΟΚ     Συνδικάτου ΟΑΣΑ
      
        Συνοπτικός
   Εργασιακός Οδηγός