Οι «προμηθευτές» του πολέμου
Το 1898, ο φωτορεπόρτερ Φρέντερικ Ρέμινγκτον τηλεγραφεί απ’ την Αβάνα στον εκδότη της εφημερίδας του: «Χίρστ. Εφημερίδα Νέας Υόρκης στοπ – επικρατεί ησυχία στοπ – εδώ δεν υπάρχουν ταραχές στοπ – επιθυμώ να επιστρέψω, μια και δε θα γίνει πόλεμος στοπ – Ρέμινγκτον».
Ο Αμερικανός βασιλιάς του Τύπου, Χίρστ, απάντησε: «Ρέμινγκτον. Αβάνα στοπ – παρακαλώ παραμείνετε στοπ – εσείς θα προμηθεύετε τις φωτογραφίες κι εγώ θα προμηθεύσω τον πόλεμο στοπ – Χίρστ».
Το αμερικάνικο πλοίο «Maine» στο λιμάνι της Αβάνας, τρεις βδομάδες πριν την έκρηξη
Ο Χίρστ απεδείχθη συνεπής. Η ισπανική αποικιακή κυριαρχία στην Κούβα τελείωνε και άρχιζε η αμερικάνικη. Ηδη, 50 εκατομμύρια αμερικάνικα δολάρια, είχαν επενδυθεί στις κουβανέζικες φυτείες ζαχαροκάλαμου. Βέβαια, η στρατηγική σημασία της Κούβας δεν μπορούσε να εκφραστεί σε δολάρια.
Αλλά, πώς «προμηθεύουν» οι κεφαλαιοκράτες τον πόλεμο ; Συνήθως πριν τον πόλεμο χρησιμοποιούν ως εμπροσθοφυλακή την πλαστογραφία.
Στο αμερικάνικο καταδρομικό «Maine», που είναι αγκυροβολημένο στην Αβάνα, προκαλείται έκρηξη. Ο Χίρστ και ο τύπος του φροντίζουν να «εντοπιστεί» σαν «αιτία» μια ισπανική νάρκη. Στην πραγματικότητα, όμως, – η αλήθεια έρχεται αργότερα στην επιφάνεια – στο «Maine», είχε γίνει μια έκρηξη στα καζάνια, που έφερε φανερά τη σφραγίδα «Made in USA».
Το «Maine» βυθίζεται μετά την έκρηξη
Ο ιμπεριαλισμός, που ξεπηδά από τον καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού, μ’ αυτήν την πρόκληση, δείχνει το πρόσωπο και τη σημαία του. Πλαστογραφία και πόλεμος είναι οι μόνιμοι ακόλουθοί του.
Σήμερα, 104 χρόνια μετά, δε φαίνεται να έχουν αλλάξει πολλά όσον αφορά στη λειτουργία των «εργαστηρίων κατασκευής πολέμων ». Ισα – ίσα, θα μπορούσε να βρει κανείς εκπληκτικές ομοιότητες. Στην εποχή μας, αν θέλουμε να μάθουμε πού θα ξεσπάσει ο επόμενος πόλεμος της «Νέας Τάξης», δεν έχουμε παρά να βρούμε πού θα στείλει το CNN τους πολεμικούς του ανταποκριτές, πού θα στήσει τον εξοπλισμό του για την «απευθείας μετάδοση». Και αφού τακτοποιηθούν όλα, τότε κάποιοι θα φροντίσουν να «προμηθεύσουν» και τον πόλεμο .
Με το πέρασμα των χρόνων οι μέθοδοι εξελίχθηκαν. Η τεράστια πρόοδος της τεχνολογίας προκάλεσε την έκρηξη της «πληροφόρησης» και την τεράστια ανάπτυξη των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης. Η παραχάραξη, η πλαστογραφία, ο αποπροσανατολισμός, η κατασκευή «γεγονότων» έγιναν επιστήμη.
Το 1974 στο επίσημο περιοδικό του αμερικανικού Κογκρέσου «Congressional Record», σε ένα άρθρο για τις σύγχρονες μεθόδους «επικοινωνίας», μπορούσε να διαβάσει κανείς: «Οι ιδέες που εισχωρούν στη συνείδηση των ανθρώπων μοιάζουν με σφαίρες όπλου, που μπορούν να πληγώνουν θανάσιμα… Με την παραπληροφόρηση, μπορεί να επιτευχθούν πολύ περισσότερα απ’ ό,τι με τη βία». Μετά από περίπου 30 χρόνια, η συνταγή είναι η ίδια. Μόνο που, για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, πρέπει να πούμε ότι η βία έρχεται να σαρώσει ό,τι αφήνει πίσω της η παραπληροφόρηση.
ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΠΟΛΕΜΩΝ- ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
