Οι τροπολογίες που κατέθεσε αργά το βράδυ της Τετάρτης στη Βουλή η κυβέρνηση, και μάλιστα σε νομοσχέδιο για την κύρωση μιας …διεθνούς σύμβασης, κάνει ακόμα χειρότερους τους αντιλαϊκούς νόμους που ψήφισε πριν από μερικές μέρες, σαν προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της δόσης από την πρώτη «αξιολόγηση».
Παράλληλα, επιβεβαιώνουν τον εμπαιγμό με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετώπισε τη δίκαιη αγανάκτηση δεκάδων χιλιάδων χαμηλοσυνταξιούχων, στους οποίους, όχι μόνο κόπηκε το ΕΚΑΣ, αλλά επιπλέον τους ζητήθηκε να επιστρέψουν τα χρήματα που εισέπραξαν το προηγούμενοι πεντάμηνο, επειδή η ρύθμιση για την περικοπή είχε αναδρομική ισχύ από 1/1/2016.
Συνολικά, αποδείχτηκε ότι κάθε επόμενο μέτρο της κυβέρνησης είναι ακόμα χειρότερο από το προηγούμενο σε ό,τι αφορά τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα, τα οποία συνθλίβονται στις μυλόπετρες του στόχου για ανάκαμψη της οικονομίας. Το συμπέρασμα αυτό έχει ιδιαίτερη αξία μπροστά στο νέο γύρο της επίθεσης, που εστιάζει τώρα στα Εργασιακά.
Από τις τροπολογίες που κατατέθηκαν προχτές, ξεχωρίζει αυτή για το ΕΚΑΣ. Η κυβέρνηση παρουσίαζε ως απόδειξη της «κοινωνικής της ευαισθησίας» την πρόθεσή της να μη ζητήσει αναδρομικά τα περίπου 100 εκ. ευρώ που έδωσε στους δικαιούχους του ΕΚΑΣ το πρώτο πεντάμηνο του 2016, πριν δηλαδή ψηφιστεί ο νόμος και κοπεί το επίδομα για την πρώτη κατηγορία των χαμηλοσυνταξιούχων.
Η «ευαισθησία» αυτή αποδείχτηκε – κατά το αναμενόμενο – φούσκα και κοροϊδία. Η τροπολογία, που αναστέλλει τον αναδρομικό χαρακτήρα της περικοπής του ΕΚΑΣ, δεν χαρίζει βέβαια αυτά τα λεφτά στους συνταξιούχους, αλλά προβλέπει την είσπραξή τους με επιτάχυνση των περικοπών στις άλλες κατηγορίες των χαμηλοσυνταξιούχων, που θα χάσουν το ΕΚΑΣ πιο γρήγορα απ’ ο,τι προβλεπόταν, μέχρι και το 2019.
Με άλλα λόγια, τη «χασούρα», που θα έχει η κυβέρνηση από τη μη είσπραξη των αναδρομικών, τη διαχέει στους άλλους συνταξιούχους, οι οποίοι θα δουν νωρίτερα να χάνουν το ΕΚΑΣ. Παρά το γεγονός, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση ξεκινάει αργότερα την περικοπή του ΕΚΑΣ, αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξοικονομήσει λιγότερα χρήματα απ’ αυτά που προϋπολόγιζε αρχικά.
Το ίδιο ισχύει και με το «πάγωμα» των ωριμάνσεων στα «ειδικά μισθολόγια», που περιελάμβανε ο τελευταίος νόμος της κυβέρνησης. Σύμφωνα με προχτεσινή τροπολογία, για να μην ισχύσει το «πάγωμα», θα πρέπει να υπάρξουν «ισοδύναμες δημοσιονομικές παρεμβάσεις» μέχρι 30/9/2016.
Εννοείται, βέβαια, ότι τα «ισοδύναμα» δεν πρόκειται να βρεθούν από περικοπές σε δαπάνες που προορίζονται για την ενίσχυση του κεφαλαίου, αλλά από νέες μειώσεις στα κουτσουρεμένα κονδύλια που αφορούν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και άλλα, ή από νέους φόρους.
Να, λοιπόν, πώς μεταφράζεται ο «δότης», ο οποίος θα ήταν τάχα το αντίβαρο στον «κόφτη» που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση, όπως έλεγε ο Αλ. Τσίπρας στη Βουλή. Αν ο «κόφτης» είναι η κατάργηση του ΕΚΑΣ, ο «δότης» είναι η διάχυση της χασούρας από τη μη είσπραξη των αναδρομικών σε όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους. Αν ο «κόφτης» είναι το «πάγωμα» των ωριμάνσεων στα ειδικά μισθολόγια, ο «δότης» είναι οι περικοπές σε δαπάνες που αφορούν άλλες κατηγορίες των εργαζομένων και συνολικά τα λαϊκά στρώματα, για να υπάρξει ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Δηλαδή, «μονά – ζυγά» για το κεφάλαιο! Αυτός είναι ο αντιλαϊκός πυρήνας της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Κι αυτός ο φαύλος κύκλος για το λαό δεν μπορεί να σπάσει παρά μόνο με οργάνωση και στόχους πάλης που αμφισβητούν την καπιταλιστική κερδοφορία, αντιτίθενται στην ανάκαμψη που υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης, Παρασκευή 3 Ιούνη.
