Νέα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την υλοποίηση της επίθεσης στα Εργασιακά, σε μια στοχευμένη προσπάθεια τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης να φορτωθούν στις πλάτες των εργαζομένων και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάκαμψης για το κεφάλαιο, έχοντας πάντα το πρόσχημα της απελευθέρωσης της επόμενης δόσης του δανείου το ερχόμενο φθινόπωρο.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον κυριακάτικο Τύπο, στο επίκεντρο βρίσκονται οι περικοπές 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, η απελευθέρωση των απολύσεων, η πλήρης αναδιάρθρωση της λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και η αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τον τρόπο λήψης της απόφασης των απεργιακών κινητοποιήσεων.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα), θα αφορά κυρίως τους νεοπροσληφθέντες, ενώ για τους ήδη εργαζόμενους, αναμένεται να προταθεί ο επιμερισμός των ποσών αυτών στους εναπομείναντες 12 μισθούς. Κάτι, που όπως αναφέρεται και στα δημοσιεύματα, αναμένεται να πυροδοτήσει νέο μπαράζ απολύσεων «παλιών» εργαζομένων και αντικατάστασή τους με «νέους», που πλέον δεν θα έχουν ούτε αυτό το εργατικό δικαίωμα.
Δεν είναι τυχαίο ότι το μέτρο της κατάργησης των δυο μισθών, αλλά και της αυστηροποίησης των όρων για κήρυξη απεργιών, είναι στις πρώτες θέσεις των αιτημάτων του ΣΕΒ, στο όνομα της «βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων».
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται στην προπαγάνδα της ότι οι αλλαγές που σχεδιάζει στα Εργασιακά δεν είναι εθνικό, αλλά «ευρωπαϊκό ζήτημα», και γι’ αυτό προσπαθεί να βάλει στο «παιχνίδι» το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και την επιτροπή των εμπειρογνωμόνων που συνεδριάζει στο Άμστερνταμ.
Αυτό είναι το «μελάνι της σουπιάς» μέσα στο οποίο θα προσπαθήσουν να κρύψουν αλλαγές στην εργατική νομοθεσία πέρα για πέρα αντιδραστικές, όπως αυτές που έχουν νομοθετηθεί έως τώρα στην Ελλάδα και αυτές που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση Ολάντ στη Γαλλία. Όλα αυτά τα μέτρα συνθέτουν τις «βέλτιστες πρακτικές» βάσει των οποίων δεσμεύεται να νομοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση, με τους όρους που συμφώνησε μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα στο 3ο μνημόνιο.
Η συμφωνία για το 3ο μνημόνιο
Θυμίζουμε ότι η συμφωνία αυτή προέβλεπε, μεταξύ άλλων, τα εξής στο κεφάλαιο για τα Εργασιακά: «Επανεξέταση των θεσμών της αγοράς εργασίας: Τα τελευταία έτη έχουν συντελεστεί μείζονες αλλαγές στους ελληνικούς θεσμούς της αγοράς εργασίας και στα συστήματα διαπραγμάτευσης των μισθών, ώστε να καταστεί η αγορά εργασίας πιο ευέλικτη. Οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να ακολουθήσουν τις βέλτιστες πρακτικές της EE στους θεσμούς της αγοράς εργασίας και να ενισχύσουν τον εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.
Η προσέγγιση αυτή πρέπει όχι μόνο να εξισορροπήσει την ευελιξία με τη δικαιοσύνη για εργαζόμενους και εργοδότες, αλλά και να λάβει υπόψη το πολύ υψηλό επίπεδο ανεργίας και την ανάγκη επιδίωξης βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, καθώς και κοινωνικής δικαιοσύνης (…).
Επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας: Εως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσηςκαι των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Περαιτέρω συμβολή στη διαδικασία διαβούλευσης που περιγράφεται ανωτέρω, θα παρασχεθεί από διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της ΔΟΕ.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην EE (…) Οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης».
Το αλατοπίπερο και η κοροϊδία
Να τι εννοεί επομένως η κυβέρνηση όταν δεσμεύεται να αναμορφώσει το πλαίσιο για τα Εργασιακά, κάνοντας ανέξοδες διαπιστώσεις και περιγραφές της άθλιας σημερινής κατάστασης. Να τι εννοεί όμως και η Κομισιόν, μια από τους τέσσερις «θεσμούς» του κουαρτέτου, η οποία σχεδιάζει το επόμενο διάστημα – σύμφωνα με τον Ζ. Κ. Γιούνκερ – να προτείνει «έναν πυλώνα ελάχιστων κοινών εργασιακών δικαιωμάτων, ένα προστατευτικό δίχτυ στην αγορά εργασίας», με νέους κανόνες για τις εργασιακές σχέσεις, που δεν θα μπορούν να«προσαρμόζονται επί το δυσμενέστερο» για τους εργαζόμενους.
Η κοροϊδία πάει σύννεφο. Οι «νέοι» αυτοί κανόνες είναι τόσο παλιοί όσο και οι κατευθύνσεις της ΕΕ για παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, ώστε να μειώνεται το κόστος της εργασίας και να αυξάνεται η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων στα κράτη – μέλη. Τέτοια μέτρα εφαρμόζονται παντού στην ΕΕ, ανεξάρτητα από μνημόνια, επειδή είναι στρατηγική επιλογή και ανάγκη του κεφαλαίου. Υπηρετούν το στόχο της συμπίεσης του κόστους εργασίας, προκειμένου να αυξάνει το ποσοστό του κέρδους για την εργοδοσία.
Πραγματικότητα η εργασιακή γαλέρα
Επιπρόσθετα, τα στοιχεία που παρουσιάζει ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης», για τις νομοθετικές παρεμβάσεις των αστικών κυβερνήσεων στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς μέχρι το τέλος του 2012 (επιμέρους παρεμβάσεις έγιναν και στη συνέχεια), ένα πράγμα επιβεβαιώνουν. Ότι οι αντεργατικοί νόμοι των τελευταίων χρόνων και ιδιαίτερα αυτοί που ψηφίστηκαν στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, έχουν διαμορφώσει μια πραγματική ζούγκλα στην αγορά εργασίας, δίνοντας στις επιχειρήσεις το απόλυτο δικαίωμα να επιβάλουν όρους δουλειάς ανάλογα με τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους, με τη βοήθεια του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού και την απειλή της απόλυσης.
Όσο κι αν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προσπαθεί σήμερα να επιρρίψει τις ευθύνες στους προηγούμενους, όσο κι αν παριστάνει προκλητικά το φίλο των εργαζομένων, η γαλέρα στους χώρους δουλειάς, μικρούς και μεγαλύτερους, έχει και τη δική της υπογραφή, καθώς όχι μόνο δεν κατάργησε κανέναν από τους αντεργατικούς νόμους των προηγούμενων, αλλά επιπλέον ετοιμάζεται τώρα να επεκτείνει το πλαίσιο υπέρ της εργοδοσίας, με βάση τη συμφωνία του τρίτου μνημονίου.
