Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, οι επιχειρησιακές συμβάσεις αποτελούν το 94% των συμβάσεων που συνήφθησαν το 2015 (263 σε σύνολο 282). Ακόμα χειρότερα, το 2012, όταν υπογράφτηκε η αντεργατική Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ αρ. 6) για τις συμβάσεις και τους κατώτερους μισθούς, συνήφθησαν 976 επιχειρησιακές συμβάσεις, αριθμός ρεκόρ από τότε.
Σταδιακά παρατηρείται μια σχετική αποκλιμάκωση, η οποία αποδίδεται κυρίως στο γεγονός ότι ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των μισθωτών αμείβεται πλέον με τα κατώτερα μισθολογικά όρια (586 και 511 ευρώ μεικτά) που καθορίστηκαν μονομερώς από την κυβέρνηση με την ΠΥΣ και ως εκ τούτου, οι εργοδότες αποφεύγουν να υπογράψουν ακόμα και οποιαδήποτε επιχειρησιακή σύμβαση που να προβλέπει αμοιβές και παροχές πάνω από αυτά που προβλέπονται στην κατάπτυστη ΕΓΣΣΕ.
Παράλληλα, ενισχύεται η τάση παραπέρα ευελιξίας στην αγορά εργασίας, καθώς στις νέες προσλήψεις κυριαρχούν οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, σε βάρος των συμβάσεων πλήρους εργασίας. Ενδεικτικά, το 2015, το 55,5% του συνόλου των νέων συμβάσεων ήταν μερικής και εκ περιτροπής εργασίας, ενώ την ίδια χρονιά υπήρξαν και 57.251 συμβάσεις πλήρους εργασίας, που μετατράπηκαν σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασίας, με σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου ή χωρίς αυτή.
Ενα ακόμα στοιχείο είναι αποκαλυπτικό: Το 60% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα βίωσε την περασμένη χρονιά τουλάχιστον μια απόλυση, επιβεβαιώνοντας τη μεγάλη ευελιξία και την κινητικότητα που υπάρχει στην αγορά εργασίας. Το όραμα του κεφαλαίου για «ευελφάλεια», που περιγραφόταν στα ευρωπαϊκά κείμενα της περασμένης δεκαετίας, παίρνει σάρκα και οστά…
