Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Την Πέμπτη 4 Ιουλίου με πρωτοβουλία της παράταξής μας, πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΣΤΑ.ΣΥ. καθώς σε λίγες μέρες θα απολύονταν συνάδελφοι συμβασιούχοι με 1+1 χρόνια μέσω του προγράμματος ΔΥΠΑ “55 ετών και άνω”. Εργαζόμενοι ανεξαρτήτως σχέση εργασίας συγκεντρωθήκαμε από τις 10:00 το πρωί με πανό που έγραφε «ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΥΠΑ – Απορρόφηση των συμβασιούχων με σχέση αορίστου χρόνου – ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ».
Με συνθήματα όπως «Τέρμα πια στη σύγχρονη σκλαβιά, σταθερή δουλειά ζητά η εργατιά» και «Πλήρη δικαιώματα, μόνιμη εργασία, ζητούν οι εργαζόμενοι κι όχι ομηρία», οι συγκεντρωμένοι απαιτήσαμε να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος και να μπει ένα τέρμα στην εργασιακή ανασφάλεια που βιώνουν εκατοντάδες συνάδελφοι.
Στο αίτημα των συγκεντρωμένων να συναντηθούμε με τη διοίκηση αρχικά υπήρξε άρνηση με πρόσχημα τη συμμετοχή του διευθύνοντα σε σύσκεψη. Κάτω από την αποφασιστικότητα των συγκεντρωμένων όμως, αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον διευθύνοντα σύμβουλο όπου τονίσαμε ότι δεν δεχόμαστε κανένας συνάδελφος να βρίσκεται υπό εργασιακή ομηρία, απαιτήσαμε οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι να προσληφθούν από τη ΣΤΑΣΥ με σχέση αορίστου χρόνου και πλήρη δικαιώματα αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες για την εύρυθμη λειτουργία της εταιρείας.
Η απάντηση του διευθύνοντα ήταν ότι έχει γίνει αίτημα να παραταθεί η σύμβαση των εργαζομένων με πρόγραμμα ΔΥΠΑ για ένα ακόμα χρόνο και για αυτούς που πρόκειται να απολυθούν άμεσα τους πρότειναν παραμονή μέχρι το Δεκέμβρη με σύμβαση έργου, δηλαδή ατομική σύμβαση με μπλοκάκι. Από εκεί και πέρα είναι θέμα του αρμόδιου υπουργού, όπως είπε.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η παράταση της παραμονής των συγκεκριμένων συναδέλφων για έναν ακόμα χρόνο είναι ένα θετικό βήμα, δεν λύνει όμως οριστικά το πρόβλημα, αντίθετα το “κρύβει κάτω από το χαλάκι”. Γιατί το πρόβλημα βρίσκεται στη γενίκευση των σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, καθώς η διοίκηση αξιοποιεί το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που έχει επιβληθεί από τις κυβερνήσεις και την Ε.Ε. για να έχει φθηνούς εργαζόμενους μέσα στην ανασφάλεια, ευάλωτους σε πιέσεις και αυθαιρεσίες.
Η κινητοποίηση της Πέμπτης, με πρωτοβουλία της Δ.Α.Σ., έδειξε ότι τα αιτήματα των εργαζομένων πρέπει να βάζουν στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, ξεπερνώντας την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία του δήθεν “εφικτού”, που καλλιεργούν οι κυβερνήσεις, η διοίκηση και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια, ώστε να χαμηλώνει ο πήχης των απαιτήσεων και της διεκδίκησης. Απέδειξε ότι ο μόνος ελπιδοφόρος και ασφαλής δρόμος που πρέπει να ακολουθούν οι εργαζόμενοι είναι αυτός του συλλογικού, μαζικού και οργανωμένου αγώνα που ασκεί πίεση και φέρνει αποτελέσματα.
Η Δ.Α.Σ. ΣΤΑ.ΣΥ. όπως άλλωστε κάνει διαχρονικά μέχρι σήμερα, και όπως όλοι οι εργαζόμενοι γνωρίζουν, βρίσκεται και θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης και της διεκδίκησης των δίκαιων αιτημάτων όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα της σχέσης εργασίας που έχουν με τη ΣΤΑΣΥ. Βρίσκεται και θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης της πάλης τους, βάζοντας μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες του εργαζομένου. Με ψηλά το κεφάλι, χωρίς ηττοπάθεια και συμβιβασμούς, απαιτούμε όλοι οι εργαζόμενοι να ζούμε με βάση τις δυνατότητες που δίνει η εποχή μας και όχι να γυρίζουμε αιώνες πίσω.
Συνεχίζουμε ενωμένοι, αποφασιστικά, να διεκδικούμε σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους. Να παλεύουμε για να βάλουμε ένα τέρμα στην εργασιακή ομηρία και το αγωνιώδες κυνήγι του ενσήμου μέχρι να βγούμε στη σύνταξη.
Κανένας συνάδελφος να μην αντιμετωπίσει μόνος του την αγωνία της απόλυσης. Όλοι μαζί, συλλογικά, μαζικά, μαχητικά, με αλληλεγγύη διεκδικούμε αυτά που δικαιούμαστε. Σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ
