Η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να νομοθετήσει για λογαριασμό του κεφαλαίου νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργίας από τα συνδικάτα, υπονομεύοντας παραπέρα το απεργιακό δικαίωμα, πρέπει να απαντηθεί οργανωμένα και με αποφασιστικότητα από την εργατική τάξη. Καθόλου τυχαία, η κυβέρνηση χτυπάει το απεργιακό δικαίωμα στο πρωτοβάθμιο επίπεδο οργάνωσης, μέσα στην επιχείρηση, εκεί δηλαδή που εκφράζονται άμεσα η εργοδοτική τρομοκρατία, οι απειλές και οι πιέσεις, αλλά και εκεί που υπάρχει η ανάγκη για πιο άμεση οργάνωση των εργαζομένων. Επομένως, ο νόμος που φέρνει η κυβέρνηση ενισχύει ευθέως την εργοδοσία, όσο κι αν τα επιτελεία της προσπαθούν να υποβαθμίσουν την εμβέλεια του νέου μέτρου, λέγοντας ότι «δεν αλλάζουν και πολλά πράγματα σε σχέση με αυτό που ισχύει σήμερα». Λένε ψέματα. Η ενίσχυση της αντιαπεργιακής νομοθεσίας έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες παρεμβάσεις, όπως η αναγνώριση του «λοκ άουτ» για λογαριασμό της εργοδοσίας, ο περιορισμός των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων για τους εκλεγμένους στα όργανα των σωματείων, αλλά και οι αποφάσεις της αστικής Δικαιοσύνης, που βγάζει παράνομες 9 στις 10 απεργίες. Στην πραγματικότητα, με το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος στα πρωτοβάθμια σωματεία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αρχίζει να «ξηλώνει» συνολικά το δικαίωμα στην απεργία, που κατακτήθηκε με αίμα από την εργατική τάξη, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και το κράτος της. Είναι βέβαιο ότι στη βάση αυτής της ρύθμισης, θα υπάρξουν στο μέλλον και άλλοι περιορισμοί στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, κάτι που αποτελεί διαχρονικά ζητούμενο για το κεφάλαιο. Διαβάστε το άρθρο »