Το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού Θεσσαλονίκης, μαζί με μέλη της Γραμματείας Επισιτισμού – Τουρισμού, καθώς και της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, πραγματοποίησαν τις προηγούμενες μέρες περιοδείες σε ξενοδοχεία, στο πλαίσιο των επαφών του ταξικού κινήματος με εργασιακούς χώρους, μπροστά στο σημερινό συλλαλητήριο στις 6 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου, στη Θεσσαλονίκη.
Την Παρασκευή 4 Σεπτέμβρη οι περιοδείες είχαν προγραμματιστεί να γίνουν στη Χαλκιδική, στα ξενοδοχεία του Ανδρέα Ανδρεάδη, προέδρου του ΣΕΤΕ, για τις οποίες η εργοδοσία είχε ενημερωθεί από την προηγούμενη.
Πρόκειται για χώρους δουλειάς όπου κυριαρχεί η μαθητεία, με Έλληνες και εργαζόμενους από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους εργάζονται για ατέλειωτες ώρες σε καθεστώς σύγχρονης δουλείας.
Μπροστά στην πύλη του ξενοδοχείου, οι εργαζόμενοι στην ασφάλεια της μονάδας καθυστέρησαν το κλιμάκιο των συνδικαλιστών προκειμένου να ειδοποιηθούν οι εκπρόσωποι της διεύθυνσης.
Μέσα σε 5 λεπτά έφτασαν δυο άτομα, οι οποίοι συστήθηκαν ως μέλη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής! Ο ένας μάλιστα ήταν ο πρόεδρος του κλαδικού Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων της Κασσάνδρας (!) Καβακάκης, ενώ ο άλλος «συνδικαλιστής», με το όνομα Λασκαρίδης, συστήθηκε και ως στέλεχος της διεύθυνσης προσωπικού!
Και οι δυο, όχι μόνο αρνήθηκαν την είσοδο των εκπροσώπων του ΠΑΜΕ στο ξενοδοχειακό συγκρότημα και την επαφή με τους εργαζόμενους, αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ συμπεριφέρθηκαν χειρότερα κι από τον ίδιο τον εργοδότη.
Οπως καταγγέλλει η Πανελλαδική Γραμματείας Επισιτισμού Τουρισμού του ΠΑΜΕ,«πρόκειται για γνήσια μαντρόσκυλα του μεγαλοξενοδόχου Ανδρεάδη, που αφού κατάργησαν με την υπογραφή τους σε συλλογική σύμβαση το 5θημερο, δένοντας χειροπόδαρα τους εργαζόμενους προκειμένου να αυγατίσουν τα κέρδη του αφεντικού τους, υλοποιούν από τώρα τα «προαπαιτούμενα» της ΕΕ που αποδέχτηκε η κυβέρνηση και τα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου, για την κατάργηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, την πλήρη μετατροπή των χώρων δουλειάς σε εργασιακά γκέτο.
Βέβαια, αυτή η ενέργεια των συγκεκριμένων εργατοπατέρων ούτε μεμονωμένη είναι, ούτε τυχαία. Πρόκειται για την πιο αντιδραστική εξέλιξη του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που εδώ και δεκαετίες, αλλά ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, έχει ακέραια την ευθύνη για την υποχώρηση του εργατικού κινήματος, για την υιοθέτηση όλο και πιο ξεδιάντροπων μεθόδων υποταγής των εργαζομένων, για τη μετατροπή τους εν τέλη σε μπράβους και επιστάτες της μεγαλοεργοδοσίας.
Από όλους αυτούς χρειάζεται να απαλλαγεί άμεσα το εργατικό κίνημα, να τους στείλουν οι εργαζόμενοι, μαζί με τα αφεντικά τους και τα κόμματα που τους στηρίζουν στον αγύριστο.
Οι ίδιοι ας πάρουν το μήνυμα ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και οι δυνάμεις του σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω από τις κατακτήσεις των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων, ότι κι αν σκαρφιστούν να κάνουν. Η παρουσία μας στους χώρους δουλειάς είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι εργαζόμενοι δεν τους ανήκουν. Θα το επιβάλουμε άμεσα, με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο».
