Ανοιξιάτικο βράδυ. Μεγάλο δωμάτιο παλιού σπιτιού. Μια ηλικιωμένη γυναίκα ντυμένη στα μαύρα, μιλάει σε ένα νέο. Δεν έχουν ανάψει φως. Απ’ τα δύο παράθυρα μπαίνει ένα αμείλικτο φεγγαρόφωτο. Ξέχασα να πω ότι η Γυναίκα με τα Μαύρα έχει εκδώσει δυο – τρεις ενδιαφέρουσες ποιητικές συλλογές θρησκευτικής πνοής. Λοιπόν, η Γυναίκα με τα Μαύρα μιλάει στο Νέο: Αφησέ με να ‘ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε!/ Είναι καλό το φεγγάρι, – δε θα φαίνεται/ που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι/ θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις/ Αφησέ με να ‘ρθω μαζί σου…
Η «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου κάνει αύριο πρεμιέρα, στον Πολυχώρο Τέχνης «Αλεξάνδρεια» (Σπάρτης 14, Αθήνα) και θα παρουσιάζεται κάθε Παρασκευή (8.30 μ.μ.) και Σάββατο (6.30 μ.μ.) μέχρι τις 26 Νοέμβρη.
Η ηθοποιός Κατερίνα Κουτροκόη ερμηνεύει την ηρωίδα του ποιητικού μονολόγου «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου και η πιανίστα Χαρά Κουμαριώτη ερμηνεύει τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Μπετόβεν, καθώς και δέκα ακόμη έργα για πιάνο κορυφαίων συνθετών (Μπαχ, Μπετόβεν, Σοπέν, Ντεμπυσσύ και Σοστακόβιτς), ταυτόχρονα υποδυόμενη βωβά τη χαμένη νιότη της ηρωίδας και την έκρηξη του φυλακισμένου της πάθους. Πρόκειται για δύο ερμηνείες αλληλένδετες και διαχεόμενες η μία μέσα στην άλλη, σε μια παράσταση που ο σκηνοθέτης της Δημήτρης Ν. Παπακωνσταντίνου έβαλε υπότιτλο «Ποίηση σε ντο δίεση ελάσσονα για ηθοποιό και πιάνο». Τα εικαστικά επιμελήθηκε η Ματίνα Γεωργά.
«Οταν έχει φεγγάρι μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι/ αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες/ ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου/ λησμονημένα λόγια – δε θέλω να τ’ ακούσω. Σώπα»…
Τα λόγια όμως του ποιητή δεν μπορεί να είναι «λησμονημένα». Μέσα από αυτά φαίνεται «η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο, τόσο αδιάφορη κι άυλη/ τόσο θετική σαν μεταφυσική/ που μπορείς επιτέλους να πιστέψεις πως υπάρχεις και δεν υπάρχεις/ πως ποτέ δεν υπήρξες, δεν υπήρξε ο χρόνος κ’ η φθορά του».
Γενική είσοδος 10 ευρώ. Φοιτητών/Ανέργων 6 ευρώ. Ατόμων άνω των 65 ετών 8 ευρώ.
