Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή τον ανασχηματισμό που είχε προαναγγελθεί, πυκνώνουν οι παρεμβάσεις επιχειρηματιών και άλλων εκπροσώπων του κεφαλαίου, που κάνουν αποτίμηση του έργου της κυβέρνησης έως τώρα και χαράσσουν τις «κατευθυντήριες γραμμές» για τη συνέχεια, από τη σκοπιά του γενικού συμφέροντος της αστικής τάξης, ή των ιδιαίτερων τμημάτων της που εκπροσωπούν.
Πιο πρόσφατη περίπτωση είναι ο πρόεδρος της Γιούρομπανκ, ο οποίος, σε δηλώσεις του στο κυριακάτικο «Βήμα», σημείωσε ότι «οι προϋποθέσεις για να ξεφύγει η χώρα από την πολυετή ύφεση» είναι «η ευρύτερη πολιτική συναίνεση στις αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στις συμφωνίες με τους δανειστές και η επίδειξη εθνικής αποφασιστικότητας». Δηλώσεις, όπως αυτή, έχουν πάντα διπλό αποδέκτη: Πρώτα, τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, που συμφωνούν στους στρατηγικούς στόχους και στη γενική γραμμή πλεύσης, αλλά ξοδεύουν σπάταλα τον αντιπολιτευτικό τους λόγο, δυσκολεύοντας την εμπέδωση ενός κλίματος συναίνεσης στο πολιτικό σύστημα και μέσα στο λαό. Δεύτερος αποδέκτης είναι οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στους οποίους ο τραπεζίτης υποδεικνύει να βάλουν πλάτη στα μέτρα της δεύτερης «αξιολόγησης» που – όπως και τα προηγούμενα – τους εξοντώνουν, για να ανακάμψει το κεφάλαιο. Αυτήν τη συναίνεση πάνε να κρύψουν κάτω από τίτλους όπως «εθνικός στόχος», «εθνική πολιτική» και άλλους, παρουσιάζοντας ταυτόσημα τα ανειρήνευτα συμφέροντα των εργαζομένων, από τη μια, και του κεφαλαίου, από την άλλη.
http://www.rizospastis.gr
