Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Στις 27.1 συνεδρίασε η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΠΑΜΕ. Συνδικαλιστές εκπρόσωποι εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών και σωματείων από όλη τη χώρα συζήτησαν τη συνέχεια που χρειάζεται να δώσουμε στο κίνημα, μετά από ένα κύκλο κινητοποιήσεων από τις οποίες το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής εδώ πλειοψηφίας όχι μόνο απουσίασε, αλλά και ανοιχτά υπονόμευσε. Ήρθε μια ζωντανή πείρα από τους χώρους δουλειάς, κύρια από τον τρόπο που οργανώσαμε τις μάχες, με κορύφωση την απεργία στις 12 Γενάρη. Η απόφαση μας ήταν να προχωρήσουμε με πλατιά συζήτηση παντού στους χώρους δουλειάς, με τα συμπεράσματα από τη μέχρι τώρα πορεία, δεμένα όμως με το νέο αγωνιστικό πρόγραμμα, τους βασικούς άξονες του οποίου ακούσατε από την τοποθέτηση των δυνάμεών μας πριν λίγο.
Για ορισμένους από σας, τους μαέστρους της ταξικής συνεργασίας, η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων από τα Συνδικάτα σας προκαλεί αλλεργία. Γι’ αυτό αντιμετωπίσατε το χτύπημα στο δικαίωμα μας να απεργούμε ως «νόμο χωρίς ουσία, πολύ κακό για το τίποτε».
Κάποιοι άλλοι από σας βγάλατε χολή γιατί θίξαμε το ιερό και όσιο των αφεντικών σας, την ιδιοκτησία τους πάνω στην εργατική μας δύναμη και φροντίσατε να ξεκαθαρίσετε ότι ο ρόλος του καλού συνδικαλιστή είναι να στηρίζει τον καλό επιχειρηματία.
Οι περισσότεροι όμως έχετε βαθιά πεποίθηση ότι ήρθε το τέλος της ταξικής πάλης, πως οι αγώνες δεν βγάζουν πουθενά, ότι ο κόσμος δεν ακολουθεί. Χύθηκε μελάνι πολύ για την προώθηση αυτής της λογικής 8 χρόνια τώρα, προσπαθώντας να μουντζουρώσει ό,τι έχει συμβεί αυτήν την περίοδο σε χώρους δουλειάς που οι εργάτες κάνουν πράξη αυτό που επαναλαμβάνεται εδώ και δυο αιώνες, όσο υπάρχει σε τούτο τον κόσμο εργατική τάξη και καπιταλιστές.
Είναι γεγονός ότι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε αυτή την αίθουσα τυπικά μειοψηφούμε.
Το ερώτημα που πρέπει όμως να απασχολήσει είναι αν αναλογεί αυτός ο συσχετισμός και στη δράση, στους αγώνες που οργανώνονται, στην αντίσταση που εκφράζεται από σωματεία, στις διεκδικήσεις, σε μικρές –έστω- νίκες;
Στον κλάδο του επισιτισμού τουρισμού υπάρχει ο ίδιος συσχετισμός. Τα περισσότερα σωματεία έχουν πλειοψηφίες της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και δυνάμεις που ελέγχει η κυβέρνηση και η μεγαλοεργοδοσία. Την Τετάρτη που πέρασε η Ομοσπονδία του κλάδου είχε συνέδριο. Η ηγετική ομάδα της πλειοψηφίας μετά από καμιά δεκαριά ομιλίες αντιπροσώπων της ΔΑΣ και κανά δυο αντιπροσώπων από σωματεία που ελέγχει η εργοδοσία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι απεργίες έχουν ποσοστά επιτυχίας νικοτίνης, κι ότι αποτελούν το πιο σύντομο ανέκδοτο.
Δεν τόλμησαν όμως να βγάλουν άχνα στην αγωνιστική πείρα που κατέθεσαν συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Την επαναλαμβάνουμε σήμερα και από τούτο το βήμα.
-
Στην Κέρκυρα πραγματοποιείται μια από τις συνηθισμένες στον κλάδο το τελευταίο διάστημα αγοραπωλησίες ξενοδοχειακών μονάδων με 200 εργαζόμενους. Ο Χανδρής πουλάει στον γνωστό Ανδρεάδη, πρώην πρόεδρο του ΣΕΤΕ. Οι συνάδελφοι εκεί με μπροστάρη το κλαδικό σωματείο που είναι στη γραμμή του ΠΑΜΕ, πάλεψαν για 5 μήνες, με απεργίες, στάσεις εργασίας, Γενικές Συνελεύσεις και κατάφεραν να μην χαθεί ούτε ένα δικαίωμα, ούτε μια θέση δουλειάς, ούτε ένα σεντς από δεδουλευμένα.
Ένα τέτοιο deal, μεγαλύτερου ακόμη μεγέθους επαναλήφθηκε στον επίσης γνωστό Αστέρα Βουλιαγμένης, όπου πάνω από 600 εργαζόμενοι στάλθηκαν στην ανεργία. Το σωματείο εκεί οργάνωσε μια απεργία που την ανακάλεσε πριν την πραγματοποιήσει για να φιλοξενηθεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος του εκεί σωματείου, μην μπορώντας να αντέξει τη διαφορά φιλοσοφίας που είχε όπως λέει με τη νέα διοίκηση, έστειλε στους εργαζόμενους ένα δακρύβρεχτο γράμμα την αγάπη του και αποχώρησε με το αζημίωτο. Στο ίδιο ξενοδοχείο, άδειο από ξενοδοχοϋπάλληλους δίνουν εδώ και μήνες τη μάχη οι εργάτες στις κατασκευές με μπροστάρη το Συνδικάτο Οικοδόμων για Συλλογική Σύμβαση με αυξήσεις.
-
Ενα αλλο ξενοδοχείο στην Αθήνα, το Μετροπόλιταν, κλείνει για ανακαίνιση και το σωματείο οργανώνει τον αγώνα για να μην την πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Μετά από μαζικές ΓΣ και στάσεις εργασίας απεργούν καθολικά στις 14 Δεκέμβρη και το ίδιο βράδυ αναγκάζουν την εργοδοσία να υπογράψει συμφωνία που διασφαλίζει όλες τις θέσεις εργασίας, αυξάνει το ποσοστό του μισθού για τη διάρκεια της διαθεσιμότητας και διατηρεί όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων με την επαναλειτουργία του ξενοδοχείου. Σε δεκάδες αντίστοιχες περιπτώσεις μια ανακαίνιση ταυτόχρονα σημαίνει εκατοντάδες απολύσεις και με άλλους όρους επιστροφή στη δουλειά των ελάχιστων που απέμειναν. Την ίδια σχεδόν μέρα η εργοδοτική πλειοψηφία του σωματείου του ξενοδοχείου Κάραβελ υπογράφει με τον Ντιβάνη εσωτερικό κανονισμό «καρμανιόλα» για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες των εργαζομένων.
-
Ο πολύμηνος αγώνας των εργαζομένων και του σωματείου στο Athens Ledra, με τη στήριξη του κλαδικού Συνδικάτου απέναντι στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία, σε δεκάδες επίδοξους εκμεταλλευτές, έγινε γνωστός σε όλη τη χώρα και σε όλο τον κόσμο. Το κύμα αλληλεγγύης που ακολούθησε απέδειξε ότι όταν οι εργάτες ενώνονται δεν έχουν αντίπαλο. Ο αγώνας αυτός είχε ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να πάρουν τα δεδουλευμένα τους, μεγάλο μέρος της αποζημίωσης και δίνεται η συνέχεια του αγώνα για την διαδοχή στον νέο εργοδότη, με τη στήριξη του Συνδικάτου και επιχειρησιακών σωματείων.
-
Θα μπορούσαμε να φέρουμε ακόμη δεκάδες παραδείγματα, κι από άλλες περιοχές, αλλά πήρατε μια γεύση τι θα βλέπετε από δω και πέρα. Πάρτε χαμπάρι ότι το ΠΑΜΕ είναι δύναμη προοπτικής, η ελπίδα των εργαζομένων για να πάρουν μπροστά οι μηχανές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
-
Μια ακόμη όμως συγκυρία έκανε το τελευταίο παράδειγμα ακόμη πιο διδακτικό. Στο ξενοδοχείο AthensLedra ήταν εργαζόμενος ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επισιτισμού Τουρισμού, κάποτε και πρόεδρος του σωματείου. Θα περίμενε κανείς να έχει έστω μια ελάχιστη συμβολή σε αυτό το τιτάνιο αγώνα. Ο ίδιος όμως επέλεξε να συνταχτεί με τον αντίπαλο. Αφού λύσσαξε να σταματήσει αυτόν τον αγώνα, αποκαλώντας στις ΓΣ τους εργαζόμενους ακόμη και τσίρκο, στο τέλος λούφαξε και σήμερα είναι πρόεδρος σε δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο χωρίς να εκλέγεται αντιπρόσωπος από πουθενά. Πρόκειται για αυτόν που χτες κλαιγόταν σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι δεν ξέρει τίποτε για την ταμπακιέρα (για συμβάσεις σκλαβιάς που υπογράφονται στον κλάδο γιατί λέει δεν τον ενημερώνει το ΠΑΜΕ). Πρόκειται για αυτόν που στο κλείσιμο του προχθεσινού συνεδρίου της Ομοσπονδίας, απέναντι στο πλαίσιο των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ που είχε κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων, αντέταξε αύξηση 1%, σε κλάδο που σημειώνει τα μεγαλύτερα κέρδη της τελευταίας 50ετίας. Είναι αυτός που δεν δίστασε να υπογράψει δυο διαδοχικές ΣΣΕ από το 2012 ως σήμερα, με μειώσεις 15% και επιβολή 10ωρης απλήρωτης δουλειάς.
Αυτή την Ομοσπονδία σφραγίδα αξιοποιούν νομίζοντας ότι μπορούν να την κάνουν ουρά στην επιθετικότητα της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων. Δεν εξηγείται πώς αλλιώς βάλθηκαν να διαγράφουν στελέχη του ΠΑΜΕ, όπως στη Ρόδο, νομίζοντας πως έτσι θα ξεμπερδέψουν από μας. Παρέα με ορισμένους προέδρους ΕΚ όπως στο Ναύπλιο, δίνουν εντολή σε ξενοδόχους να απαγορεύσουν να έρθουν σε επαφή με τους εργαζόμενους, μέλη της διοίκησης της Ομοσπονδίας εκλεγμένα με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, γιατί λέει δεν μας έχουν εξουσιοδοτήσει.
Ζητούν δηλώσεις μεταμέλειας γιατί τολμήσαμε να τα βάλουμε με μπράβους στην Καβάλα που απαγόρευαν να παρέμβουμε σε νόθες αρχαιρεσίες, όπου ψήφιζαν πελάτισσες με μπικίνι.
Μας απειλούν με αποκλεισμούς, γιατί στην Κέρκυρα μετρήσαμε τους μισούς εργαζόμενους να προσέρχονται σε κάλπη, από όσους είναι γραμμένοι στο πρωτόκολλο ψηφοφορίας.
Μα ακόμη κι έτσι να συνεχίσουν ένα δεν μπορούν να αποφύγουν. Όσα σωματεία φαντάσματα κι αν στήσουν όπως αυτό στην Καβάλα με 700 ψηφίσαντες ζαχαροπλάστες, όσες αρχαιρεσίες κι αν σκαρφιστούν να κάνουν στέλνοντας στο σπίτι τους δικαστικούς αντιπροσώπους όπως στη Χαλκιδική, αργά μα σταθερά τα περισσότερα σωματεία θα τους γυρίζουν την πλάτη, όταν δεν τα διαλύουν οι ίδιοι. Δεν θα τους σώσουν ούτε τα κοπρεμί τους με τη ΔΑΚΕ που προχτές την ονόμασαν οι ίδιοι «συνιστώσα πλειοψηφίας».
Και τους προειδοποιούμε κι από αυτό εδώ το βήμα. Να σας φύγει όπως σας ήρθε η ιδέα να στήσετε και στον τουρισμό τα δήθεν πανελλαδικά πρωτοβάθμια ψευτοσωματεία για να αποκτήσετε ιδιότητα αντιπροσώπου. Σε κάποιο από τα 100 σωματεία της Ομοσπονδίας θα βρείτε χώρο, είναι βέβαιο. Όσο για την ιδιότητα του εργαζόμενου δεν τη χρειάζεστε απαραίτητα. Μπορεί να σας το επιβεβαιώσει κι ο Μιχάλης ο Λαζαρίδης που στα 83 του χρόνια είναι ακόμη πρόεδρος του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης, αλλά και σύμβουλος του μεγαλοξενοδόχου Ανδρεάδη. Να τον χαίρεστε και να τα εκατοστίσει.
