Με συνθήματα να δονούν την ατμόσφαιρα όπως, «Εργάτη μη μειώνεις τις απαιτήσεις, στους ταξικούς αγώνες βρίσκεται η λύση» και «Συμβάσεις κλαδικές, αυξήσεις των μισθών, είναι η απαίτηση των εργατών», ολοκληρώθηκε έξω από τη Βουλή το βράδυ της Τρίτης 20 Μάρτη το μεγάλο συλλαλητήριο Σωματείων και Ομοσπονδιών που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, κόντρα στις επιδιώξεις της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και των συνδικαλιστών τους για εδραίωση και επέκταση της εργασιακής ζούγκλας.
Τα μαζικά μπλοκ των διαδηλωτών φωνάζοντας συνθήματα έφτασαν έξω από την Βουλή με πορεία που ξεκίνησε νωρίτερα από την Ομόνοια όπου έγινε συγκέντρωση, στο επίκεντρο της οποίας βρέθηκε το αίτημα «να δυναμώσει ο αγώνας για ΣΣΕ με αυξήσεις, για επαναφορά της ΕΓΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις ΣΣΕ».
Εργαζόμενοι Ομοσπονδιών, Συνδικάτων και Σωματείων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα έφτασαν στην Ομόνοια συντεταγμένα με πορεία που ξεκίνησε νωρίτερα από την προσυγκέντρωση που είχε καθοριστεί στην πλατεία Κάνιγγος. Παράλληλα και τα μπλοκ των Λαϊκών Επιτροπών Αθήνας έφτασαν στο χώρο του συλλαλητηρίου με πορεία από την προσυγκέντρωση που είχε επίσης καθοριστεί νωρίτερα στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά).
Στην πλάτη της κεντρικής εξέδρας αναγραφόταν το κεντρικό σύνθημα του σημερινού συλλαλητηρίου, που είναι: «Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, ΣΣΕ. Κανείς κάτω από 751 ευρώ». Επίσης διαβάστηκε και μήνυμα αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων για τις ΣΣΕ από την ΠΣΟ. Επίσης διαβάστηκαν μηνύματα αλληλεγγύης από την Ομοσπονδία Θεάματος – Ακροάματος – Μουσικών της Πορτογαλίας και από την Συνομοσπονδία Ζαναρτού από το Καζακαστάν.
Στο συλλαλητήριο παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος έκανε δήλωση στα ΜΜΕ (δείτε εδώ).
Στο βήμα του συλλαλητηρίου αρχικά ανέβηκε ο Γιάννης Αναγνώστου γενικός γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, ο οποίος τόνισε: «Παλεύουμε για υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις, οργανώνοντας την πάλη μας ενάντια στους μεγαλοκατασκευαστές, τους μεγαλοεργοδότες, στην κυβέρνηση που τους εκπροσωπεί. Παλεύουμε όχι μόνο για αυξήσεις σε μεροκάματα και μισθούς, αλλά και για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, διεκδικούμε μέτρα προστασίας των ανέργων, διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων, που είναι κομμάτι του κλεμμένου ιδρώτα μας» (παρακάτω ολόκληρη η ομιλία).
Ακολούθως χαιρέτισε ο Δημήτρης Αντωνιάδης, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε: «Το δικό μας Σωματείο μαζί με τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και δεκάδες πρωτοβάθμια Σωματεία, βάζουμε στην πρώτη γραμμή της δράσης μας τη μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ. Τις τελευταίες μέρες, κλιμακώσαμε αυτή μας τη δράση με απεργία στο ελεύθερο θέατρο. Μια απόφαση που ήρθε σαν συνέχεια των αγώνων για υπογραφή Σύμβασης στο ΚΘΒΕ και στο Εθνικό Θέατρο (παρακάτω ολόκληρη η ομιλία).
Μίλησε επίσης ο Μανώλης Καραντούσας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Γάλα – Ποτά – Τρόφιμα, ο οποίος ανάφερε: «Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε την επαναφορά των ΣΣΕ, κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ, να αγωνιστούμε για αυξήσεις σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, να συνεχίσουμε την πάλη που έχουν ήδη ανοίξει αρκετοί κλάδοι με απεργίες και αγωνιστικές κινητοποιήσεις από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις».
Επίσης ο Μ. Καραντούσας αναφέρθηκε στην απόφαση για κλαδική απεργία στις 29 Μάρτη που έχει πάρει η Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα στο Γάλα, στα Τρόφιμα και στα Ποτά για την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, καλώντας σε μαζική συμμετοχή στην απεργία και στο απεργιακό συλλαλητήριο που θα γίνει εκείνη την ημέρα στις 5 μ.μ., στην Ομόνοια (παρακάτω ολόκληρη η ομιλία).
Η ομιλία του Γ. Αναγνώστου
Μιλώντας στη συγκέντρωση στην Ομόνοια, ο Γιάννης Αναγνώστου, γενικός γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, τόνισε:
«Εκ μέρους του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας χαιρετίζουμε το σημερινό μεγάλο συλλαλητήριο των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ με αιχμή τις Συλλογικές Συμβάσεις. Στέλνουμε θερμό χαιρετισμό στους χιλιάδες συναδέλφους και άλλους εργαζόμενους στις κατασκευές που την περασμένη Τετάρτη νέκρωσαν όλα τα εργοτάξια, όλα τα γιαπιά απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Ομοσπονδίας μας για πανοικοδομική απεργία.
Με την καθολική συμμετοχή τους βροντοφώναξαν ότι οι οικοδόμοι δεν σκύβουν το κεφάλι, δεν συμβιβάζονται με τα ψίχουλα της μεγαλοεργοδοσίας.
Παλεύουμε για υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις, οργανώνοντας την πάλη μας ενάντια στους μεγαλοκατασκευαστές, τους μεγαλοεργοδότες, στην κυβέρνηση που τους εκπροσωπεί.
Παλεύουμε όχι μόνο για αυξήσεις σε μεροκάματα και μισθούς, αλλά και για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, διεκδικούμε μέτρα προστασίας των ανέργων, διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων, που είναι κομμάτι του κλεμμένου ιδρώτα μας.
Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης, συνάδελφοι, ότι τον ερχόμενο Αύγουστο τελειώνουν τα μνημόνια και ότι έρχεται «δίκαιη» ανάπτυξη είναι μια απάτη.
Ο κλάδος μας αποτελεί ζωντανό παράδειγμα απόκρουσης αυτής της απάτης. Ενώ πολύ μεγάλα έργα βρίσκονται σε εξέλιξη στην Αττική, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες ανακαινίζονται στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή της Συγγρού, των νότιων προαστίων, ενώ εκατοντάδες μικρά και μεγάλα εργοτάξια ξεπηδούν σε όλη την Αττική, στα οποία κατασκευάζονται γήπεδα, μεγάλα εμπορικά καταστήματα κ.ά. η πλειοψηφία των ημερομισθίων κυμαίνεται από 25 έως 30 ευρώ, η τζάμπα υπερωριακή εργασία οργιάζει, η ανασφάλιστη εργασία θεριεύει, ενώ μόνο το τελευταίο 15ήμερο είχαμε 2 νεκρούς συναδέλφους σε χώρους δουλειάς. Τέτοια χαρακτηριστικά θα έχει η ανάπτυξη που προσδοκούν από τον κλάδο μας.
Είναι ακριβώς η ίδια επιχειρηματολογία που έχουμε ακούσει και στο παρελθόν από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Καλλιεργεί αυταπάτες και ψεύτικες προσδοκίες την ώρα που ετοιμάζεται να φέρει άλλους 88 αντεργατικούς νόμους για να κλείσει η 4η «αξιολόγηση».
Μπροστά στη νέα επίθεση κυβέρνησης – ΕΕ – μονοπωλίων, κλιμακώνουμε και προετοιμάζουμε τον κλάδο για νέους ακόμα πιο δυναμικούς, πιο μαχητικούς αγώνες.
Η αύξηση κατά 32% της συμμετοχής των συναδέλφων στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου μας πριν από 3 μήνες αναδεικνύει ότι οι εργάτες, παρά τις πιέσεις και τις δυσκολίες, εμπιστεύονται την ταξική γραμμή στον κλάδο μας. Αυτό για μας αποτελεί ένα μεγάλο εφόδιο για να περάσει ο κλάδος στην αντεπίθεση.
Η δράση του Συνδικάτου μας όλο το προηγούμενο διάστημα έχει συμβάλει στο να αποκτούν όλο και περισσότεροι συνάδελφοι, και κυρίως οι νεότεροι ηλικιακά, εμπιστοσύνη στη δύναμή τους, εμπιστοσύνη στον οργανωμένο αγώνα.
Η παρέμβασή μας για ζητήματα ανασφάλιστης εργασίας, απλήρωτης εργασίας, για τα ξεχειλωμένα ωράρια έφερε αποτελέσματα.
Σε πολλούς χώρους δουλειάς, όπως στο εργοτάξιο ανακαίνισης του ξενοδοχείου ΛΗΔΡΑ, στην ανάπλαση του Φαλήρου, στην ανακαίνιση του «Αστέρα Βουλιαγμένης» και αλλού, οι εργαζόμενοι οργάνωσαν την πάλη τους και βάλανε φρένο στα σχέδια της εργοδοσίας, που στόχο έχει να τους βάζει να δουλεύουν από ήλιο σε ήλιο και κάτω από απαράδεκτες συνθήκες.
Κάτω από την καθοδήγηση του Συνδικάτου και έπειτα από μια σειρά κινητοποιήσεις, απεργίες, στάσεις εργασίας, αποφάσεις που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πήραν μέσα από ΓΣ στους χώρους δουλειάς καταφέραμε να αποσπάσουμε αυξήσεις 5% – 15% στην κατασκευαστική εταιρεία «Άκτωρ» πανελλαδικά.
Ήταν μια νίκη, όμως ο αγώνας συνεχίζεται, ήδη δρομολογείται η υπογραφή εργοταξιακών συμβάσεων με αυξήσεις που αντιστοιχούν σε μηνιαίους μισθούς πολύ πάνω από 751 ευρώ το μήνα.
Όλα αυτά έχουν πάντα ως κύριο στόχο την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις, γιατί μόνο έτσι θα δημιουργήσουμε προϋποθέσεις, ούτως ώστε οι εργαζόμενοι του κλάδου να φρενάρουν τον κατήφορο των εισοδημάτων τους και να διεκδικήσουν μισθούς πολύ πάνω από αυτό που ισχύει σήμερα.
Είναι ξεκάθαρο ότι όταν δουλεύουμε με σχέδιο, υπομονή και επιμονή, όταν με αποφασιστικότητα ανοίγουμε καβγά με την εργοδοσία, όταν βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες και όχι αυτές της επιχείρησης και της οικονομίας γενικότερα, τότε έχουμε και θετικά αποτελέσματα.
Σαν κλάδος συνάδελφοι, έχουμε τεράστια πείρα από αγώνες και συγκρούσεις με τη μεγαλοεργοδοσια και τις κυβερνήσεις τους και ό,τι είχαμε κατακτήσει πριν την καπιταλιστική κρίση, το καταφέραμε κάνοντας στην άκρη τις πρακτικές της ΓΣΕΕ που πάει χέρι – χέρι με τα αφεντικά και τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Μια ΓΣΕΕ που αρνείται συνεχώς τις προτάσεις του ΠΑΜΕ για απεργιακές κινητοποιήσεις, θεωρώντας ότι είναι ξεπερασμένες και δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα. Και αναρωτιόμαστε, αφού δεν προσφέρουν τίποτα γιατί κυβέρνηση και κεφάλαιο βάζουν εμπόδια στον οργανωμένο αγώνα και ψήφισαν νομοσχέδιο για την απαγόρευση των απεργιών;
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ό,τι κερδίσαμε έγινε πράξη με απεργίες, με σκληρούς και πολλές φορές με αιματηρούς αγώνες.
Έτσι και σήμερα επιλέγουμε τον δρόμο του αγώνα, αφήνοντας στην άκρη την συμβιβασμένη λογική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ.
Σίγουρα δεν είμαστε αλάνθαστοι, δεν κάνουμε τα πάντα τέλεια, δεν κρυβόμαστε πίσω από τις αδυναμίες μας, έχουμε όμως πίστη στις δυνατότητές μας και με αυτοπεποίθηση, σκληρή δουλειά, μαζικοποίηση του Συνδικάτου με νέες εγγραφές και πατώντας πάνω στο επεξεργασμένο πλαίσιο πάλης της Ομοσπονδίας μας, περνάμε στην αντεπίθεση.
Συνάδελφοι,
Η πρόσφατη τραγωδία με νεκρούς πρόσφυγες στο Αγαθονήσι δεν μας γεμίζει απλά θλίψη και οργή. Μας επιφορτίζει με ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη να μετατρέψουμε την οργή μας σε οργανωμένο αγώνα κατά των αιτιών που γεννούν την προσφυγιά και τη μετανάστευση, σε αγώνα για απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, κόντρα στα μονοπώλια και τους ανταγωνισμούς τους, κόντρα στα αιματοβαμμένα σχέδια του ΝΑΤΟ, κόντρα στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα.
Παλεύουμε όχι μόνο για να υπερασπιστούμε τα μισθολογικά και ασφαλιστικά συμφέροντά μας, αλλά για να προστατεύσουμε και να υπερασπίσουμε το σύνολο της ζωής μας από κινδύνους που πολλαπλασιάζονται.
Οι ιμπεριαλιστές έχουν βγάλει τα μαχαίρια στη γειτονιά μας για το ποιος θα βάλει στο χέρι τα πετρέλαια. Για εταιρείες που πάνε κι έρχονται, με συνοδεία πολεμικών πλοίων, για να κάνουν γεωτρήσεις. Για συμφωνίες που χαλάνε και ξαναφτιάχνονται, για παζάρια που γίνονται. Βλέπουμε τους ανταγωνισμούς και τις επιδιώξεις που εξελίσσονται καθημερινά.
Εμείς ξέρουμε ότι δεν έχουμε όφελος από όλες αυτές τις εξελίξεις. Δεν έχουμε όφελος από τους ανταγωνισμούς μεταξύ των αρπαχτικών.
Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους εργάτες της Τουρκίας και των γειτονικών χωρών. Ούτε εμείς, ούτε οι εργάτες στην Τουρκία έχουμε συμφέρον από τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, που γεννάνε πολέμους και συγκρούσεις. Αντιμετωπίζουμε τα ίδια βάσανα από την εκμετάλλευση του ιδρώτα μας.
Εμείς έχουμε συμφέρον να παλέψουμε να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια. Το ΝΑΤΟ, δεν είναι δύναμη σταθερότητας, όπως λέει η κυβέρνηση και οι άλλες δυνάμεις του κεφαλαίου, αλλά δύναμη που σκορπάει το θάνατο, που διαμελίζει χώρες για να προωθήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αγωνιζόμαστε να φύγουν οι στρατιωτικές, ΝΑΤΟικές βάσεις, που είναι ορμητήρια θανάτου, πηγή κινδύνων από τη χώρα μας και όλα τα Βαλκάνια.
Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση που με τη ρητορική της γεωστρατηγικής αναβάθμισης επιδιώκει την αναβάθμιση των μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών, συνολικά του κεφαλαίου, κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα.
Ο αντίπαλός μας είναι ίδιος, το κεφάλαιο που τσακίζει τη ζωή μας και στον πόλεμο και στην ειρήνη.
Συνεχίζουμε ανυποχώρητα στον αγώνα για να γίνει πράξη το δίκιο του εργάτη, με σιγουριά ότι θα μετρήσουμε αποτελέσματα και νίκες.
Έχουμε καθήκον να αντιδράσουμε οργανωμένα και επιβάλλεται η ενότητα της εργατικής τάξης απέναντι σε ΕΕ – κυβέρνηση και μονοπώλια.
Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και είμαστε πεισμένοι πως στο τέλος θα βγούμε νικητές».
Η ομιλία του Δ. Αντωνιάδη
Τους συγκεντρωμένους στην Ομόνοια χαιρέτισε ο Δημήτρης Αντωνιάδης, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, ο οποίος σημείωσε:
«Εκ μέρους του ΣΕΗ χαιρετίζουμε τη σημερινή συγκέντρωση.
Το δικό μας Σωματείο μαζί με τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και δεκάδες πρωτοβάθμια Σωματεία, βάζουμε στην πρώτη γραμμή της δράσης μας τη μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ.
Τις τελευταίες μέρες, κλιμακώσαμε αυτή μας τη δράση με απεργία στο ελεύθερο θέατρο. Μια απόφαση που ήρθε σαν συνέχεια των αγώνων για υπογραφή Σύμβασης στο ΚΘΒΕ και στο Εθνικό Θέατρο.
Αγώνες που είχαν αποτέλεσμα την υπογραφή ΣΣΕ, γιατί έβαλαν απέναντι τη Διοίκηση των θεάτρων και την κυβέρνηση, γιατί ήταν δίκαιοι και συσπείρωσαν τους εργαζόμενους στα κρατικά θέατρα παρά τις πιέσεις, γιατί ενώθηκαν με το κοινό των παραστάσεων που συμπαραστάθηκαν γιατί είναι και αυτοί εργαζόμενοι που βιώνουν την ίδια εργασιακή ζούγκλα.
Αυτή η εμπειρία, που έφερε αποτελέσματα, μας έδωσε τη δύναμη να προχωρήσουμε τη διεκδίκηση της ΣΣΕ και στα θέατρα των μεγάλων επιχειρηματιών στην Αθήνα. Επιχειρηματίες που δεν δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στο θέαμα, αλλά και στα ΜΜΕ, στον Τουρισμό -Επισιτισμό και αλλού, αναπτύσσοντας φυσικά στενές σχέσεις και με το τραπεζικό κεφάλαιο. Επιχειρηματίες που τα προηγούμενα χρόνια ωφελήθηκαν από διάφορα κρατικά προγράμματα επιδοτήσεων και τώρα όχι μόνο δεν υπογράφουν σύμβαση, αλλά επανέρχονται ζητώντας εκ νέου ενίσχυση.
Η απόφασή μας να κάνουμε αυτό το βήμα δεν έγινε υποτιμώντας τις δυσκολίες, αντίθετα τις πήραμε σοβαρά υπόψη. Γι’ αυτό το πρώτο βήμα ήταν η καλή μελέτη του χώρου.
Δεν υποχωρήσαμε μπροστά στο ότι το νομικό οπλοστάσιο, που έχουν δώσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις και διατηρεί και επεκτείνει η σημερινή, δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να κανονίζουν μόνοι τους με βάση την κερδοφορία τους τις αμοιβές και τα δικαιώματα των εργαζομένων τους.
Δεν έγινε εμπόδιο στη δουλειά μας η απογοήτευση και η λογική τού «τίποτα δε γίνεται» που συναντήσαμε στην αρχή από τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Με όσες δυνάμεις είχαμε μέσα στα θέατρα για μήνες τα πολιορκούσαμε, συζητάγαμε με τους εργαζόμενους ηθοποιούς. Ενώσαμε τις δυνάμεις μας και με τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο, ενώ απευθυνθήκαμε και στους τεχνικούς των θεάτρων, ανεξάρτητα από το αν το σωματείο τους δεν κινούνταν στην κατεύθυνση της διεκδίκησης και η Ομοσπονδία όου πλειοψηφούν οι δυνάμεις των ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ αρνήθηκε να τους καλύψει.
Κάναμε πρωταγωνιστές τα δίκαια αιτήματα για πληρωμένες πρόβες, για δίμηνη εγγυημένη σεζόν, για αμοιβές που να μπορούν να μας ζήσουν, κόντρα στην πληρωμή με ωρομίσθιο.
Βρήκαμε σε κάθε θέατρο αυτούς που δεν συμβιβάζονται με αυτήν την κατάσταση, αυτούς που ένιωθαν ότι κάτι πρέπει να γίνει. Οργανώσαμε στις γιορτές των Χριστουγέννων κινητοποιήσεις με καλλιτεχνικά δρώμενα έξω από κεντρικά θέατρα που εξόργισαν τους επιχειρηματίες και έδωσαν θάρρος στους ηθοποιούς που δούλευαν σε αυτά.
Οι προσπάθειές μας δεν έμειναν απαρατήρητες, ούτε από την εργοδοσία, ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.
Μπροστά στον κίνδυνο της απαίτησης των εργαζομένων και των Σωματείων τους για υπογραφή ΣΣΕ έκαναν κοινό μέτωπο για να βγάλουν από το παιχνίδι και τη συζήτηση το Σωματείο μας και τα αιτήματα των εργαζομένων. Χωρίς συζήτηση με τους εργαζόμενους και τα σωματεία, χωρίς καν συνεδρίαση του ΔΣ, εν κρυπτώ η Ομοσπονδία μπήκε σε συζήτηση με την εργοδοσία και το υπουργείο, καλώντας τον γνωστό Νεφελούδη να λύσει τάχα τα προβλήματα. επιβεβαιώνοντας ότι αυτό το υπουργείο δεν είναι Εργασίας αλλά της εργοδοσίας καθώς και την Ομοσπονδία που κινείται στις ράγες του συμβιβασμού.
Η απόφασή μας για κήρυξη απεργίας ήταν ώριμο αποτέλεσμα της προετοιμασίας των προηγούμενων μηνών και της κατεύθυνσης του Σωματείου που είναι απαλλαγμένη από αυταπάτες, που είναι απέναντι σε μεγάλη εργοδοσία και τις κυβερνήσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.
Όλα αυτά αλλά και το δίκιο των αιτημάτων μας, διαμόρφωσαν μια δυναμική μεγαλύτερη και από τις προσδοκίες μας. Είχε σαν αποτέλεσμα να απεργήσουν πολλά κεντρικά θέατρα, ακόμα και σε θέατρα που δεν είχε μέλη το ΣΕΗ ή είχαμε συναδέλφους που δεν ήταν αποφασισμένοι να μπουν στην πάλη. Να απεργήσουν θέατρα που δεν είχε προκηρυχθεί απεργία σε ένδειξη συμπαράστασης, να αγκαλιάσει η αντιπαράθεση και τους σπουδαστές δραματικών σχολών, αρκετοί από τους οποίους συμμετείχαν και στην απεργιακή κινητοποίηση.
Οι εργοδότες τρόμαξαν τόσο πολύ που επιδόθηκαν σε ανοικτή τρομοκρατία σε ηθοποιούς που ήθελαν να απεργήσουν. Έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο επιχειρηματίες να απειλούν ηθοποιούς σε θέατρα ανταγωνιστών τους για να μην εκδηλωθεί απεργία.
Σήμερα νιώθουμε πιο δυνατοί για τη συνέχεια γιατί έχουμε βάλει στο επίκεντρο της συζήτησης στα θέατρα την ανάγκη για υπογραφή ΣΣΕ. Είμαστε πιο δυνατοί γιατί έχουμε διαμορφώσει ισχυρότερους δεσμούς με πολλούς εργαζόμενους στο χώρο. Μετράμε δίπλα μας συναδέλφους που δε θέλουν να συμβιβαστούν μ’ αυτή την κατάσταση. Νιώθουμε πιο δυνατοί γιατί είμαστε ανάμεσα σε όλα αυτά τα Σωματεία που σήμερα συμμετέχουμε στην κινητοποίηση του ΠΑΜΕ για την οργάνωση της πάλης μας για ΣΣΕ.
Εμείς είμαστε σήμερα πιο σίγουροι ότι η δύναμη του δίκιου μας είναι πολύ μεγάλη και μπορεί να νικήσει το μαύρο μέτωπο εργοδοσίας – κυβέρνησης – εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Καλή συνέχεια».
Η ομιλία του Μ. Καραντούσα
Μιλώντας στο συλλαλητήριο για τις ΣΣΕ, στην Ομόνοια, ο Μανώλης Καραντούσας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Γάλα – Ποτά – Τρόφιμα ανάφερε τα εξής:
«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε την επαναφορά των ΣΣΕ, κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ, να αγωνιστούμε για αυξήσεις σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, να συνεχίσουμε την πάλη που έχουν ήδη ανοίξει αρκετοί κλάδοι με απεργίες και αγωνιστικές κινητοποιήσεις από τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις.
Το χρονοδιάγραμμα των 100 ημερών, που ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση στην αρχή της βδομάδας, για να κλείσει τις εκκρεμότητες με τα 88 προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου, δημιουργεί νέες συνθήκες αντιλαϊκής επίθεσης στα δικαιώματα και τη ζωή του εργαζόμενου λαού.
Σε αυτό το νέο “πακέτο” μέτρων, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνεται η “κωδικοποίηση” – μονιμοποίηση όλων των αντεργατικών μέτρων που έχουν περάσει τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή η διάλυση των ΣΣΕ, η κατακόρυφη άνοδος κάθε είδους ευελιξίας, η απελευθέρωση απολύσεων, το χτύπημα στο δικαίωμα της απεργίας κ.λπ., η παραπέρα “μεταρρύθμιση” – τσεκούρι στα κοινωνικά επιδόματα, η “διεύρυνση της φορολογικής βάσης” με την επιβολή επιπλέον φόρων στη μικρή ακίνητη περιουσία κ.ο.κ. Μέτρα δηλαδή που χτυπούν την καρδιά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, το μισθό, τους όρους που ζουν σήμερα και εργάζονται.
Η σημερινή κατάσταση και που οι ίδιοι με τα στοιχεία που δίνουν στη δημοσιότητα και που απέχουν από την πραγματικότητα επιβεβαιώνουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά χιλιάδες οικογένειες για να τα βγάλουν πέρα στις βασικές υποχρεώσεις τους. Η επίσημη ανεργία τσακίζει κόκαλα, ξεπερνά το 1 εκ. Ταυτόχρονα, οι ευέλικτες μορφές εργασίας μεγαλώνουν, η μερική απασχόληση είναι πλέον κανόνας, καθώς πάνω από 600.000 χιλιάδες απασχολούνται και αμείβονται με αυτές. Ακόμα και το αίσχος των 586 – 511 ευρώ που είναι ο κατώτατος μισθός δεν ισχύει, καθώς στην πράξη το μηνιαίο εισόδημα δεν ξεπερνά τα 350 ευρώ για αυτούς τους εργαζόμενους.
Στα εργοστάσια, σε χιλιάδες μικρούς και μεγάλους χώρους δουλειάς σε όλη τη χώρα, η τρομοκρατία και η εκμετάλλευση βασιλεύουν. Η εντατικοποίηση, η ασυδοσία των αφεντικών, ο φόβος της απόλυσης και της διεκδίκησης σε συνδυασμό με το γεγονός πως χιλιάδες νέοι εργάτες, γυναίκες παραμένουν ανοργάνωτοι, όλα αυτά αποτελούν μια άσχημη πραγματικότητα που είναι ανάγκη και πρέπει να την αλλάξουμε. Υπάρχουν αρκετά θετικά σήματα από αρκετούς κλάδους που βρέθηκαν και βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Αυτές οι δράσεις πρέπει να δυναμώσουν και να πολλαπλασιαστούν.
Η κυβέρνηση συνεχίζει να λέει ψέματα, να εξαπατά, να σπέρνει αυταπάτες και να δημιουργεί κλίμα αναμονής ότι κάτι μπορεί να γίνει για τους μισθούς, να υπάρξει αύξηση στον κατώτατο και εκκίνηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων τύπου Πορτογαλίας δηλαδή, ενώ έχουν μειώσει το εισόδημα στο μισό ίσως και παραπάνω, θα μας πετάξουν κάποια ψίχουλα και εμείς πρέπει να είμαστε και ικανοποιημένοι. Από κοντά και τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που πρόσφατα μετονομάστηκε σε ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ δηλαδή το ίδιο κόμμα με νέο ΑΦΜ, είναι αυτά που υλοποίησαν τα 2 μνημόνια από τη θέση των κυβερνώντων και που τσάκισαν τους μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα προσπαθούν να καρπωθούν για λογαριασμό τους τη δυσαρέσκεια που υπάρχει για την κυβέρνηση και την πολιτική της, επενδύοντας και τάζοντας αυξήσεις σε μισθούς, επαναφορά ΣΣΕ κ.ά.
Νέο και παλιό πολιτικό προσωπικό, κυβέρνηση και κόμματα που στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, ενιαία αρνήθηκαν και έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια, την πρόταση νόμου των 536 συνδικαλιστικών οργανώσεων για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και διαπραγματεύσεων.
Η αθλιότητά τους αυτή πρέπει να απαντηθεί από όλους τους εργαζόμενους. Βρήκαν την ευκαιρία να σκυλέψουν τα θύματά τους. Να μην τσιμπήσουμε στο νέο σκηνικό που στήνουν, να τους στείλουμε στα τσακίδια! Και αυτό μπορεί να γίνει μέσα από την οργάνωση στα Συνδικάτα, να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης υπέρ του ταξικού πόλου, μπαίνοντας στη ζωή και τη δράση χιλιάδες εργαζόμενοι, να παλέψουμε για τα καθημερινά προβλήματα, το μεροκάματο, την Υγεία, Παιδεία μέχρι να κατακτήσουμε όλον τον πλούτο που παράγουμε και μας ανήκει. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για όλους μας.
Απαιτούμε, λοιπόν, από την κυβέρνηση να φέρει εδώ και τώρα προς συζήτηση στη Βουλή, την πρόταση νόμου που κατέθεσαν 536 συνδικαλιστικές οργανώσεις και προβλέπει την επαναφορά του κατώτατου στα 751 ευρώ και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ, την εφαρμογή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, την κατάργηση του διαχωρισμού του μισθού των εργαζομένων με βάση την ηλικία.
Ειδικά για την τελευταία, αυτές τις μέρες στα κρυφά προχωρεί με τους εργοδότες στην υπογραφή νέας ΕΓΣΣΕ με 586 ευρώ και 511, για άλλη μία φορά προσθέτουν άλλη μία ταφόπλακα στους μισθούς στα μεροκάματα και στα εργασιακά δικαιώματα. Φαίνεται ότι από καιρό σχεδίαζαν τη νέα επίθεση σε βάρος των εργαζομένων. Για αυτό και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όλο το προηγούμενο διάστημα έβαλε εμπόδια στην ανάπτυξη των αγώνων. Ακόμα και με ανοιχτή απεργοσπασία στις 14 Ιανουαρίου που προκήρυξαν Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα σε όλη τη χώρα ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που εμπεριείχε και το χτύπημα της απεργίας.
Στο κάλεσμα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην ΕΕ της ΓΣΕΕ για άμεση σύγκληση του οργάνου, ώστε να συζητήσουμε και να λογοδοτήσουν πάνω στη νέα αθλιότητα, όσο τους είδατε εσείς άλλο τόσο τους είδαμε κι εμείς.
Δεν είχαμε, ούτε έχουμε καμία αυταπάτη για το ρόλο της σημερινής ΓΣΕΕ αλλά και για μια σειρά Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες που στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα, την «υγιή» επιχειρηματικότητα και τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων, που είναι το πιστό σκυλί των αφεντικών.
Από αυτό εδώ το βήμα, τους υποσχόμαστε ότι δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί, δεν θα βρίσκουν μέρος να κρυφτούν. Τα Συνδικάτα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, που αποτελούν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, θα κάνουν τη νύχτα μέρα για να μη μείνει εργάτης που δεν θα μάθει για τις βρωμιές τους, να μη μείνει χώρος δουλειάς όπου δεν θα αποκαλυφθεί ο σάπιος και υπονομευτικός ρόλος που έχουν απέναντι στην εργατική τάξη.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες στον κλάδο των Τροφίμων και των Ποτών,
Η Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα στο Γάλα, στα Τρόφιμα και στα Ποτά έχουμε πάρει απόφαση κλαδικής απεργίας στις 29 Μαρτίου για την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Για εμάς είναι μεγάλης σημασίας ζήτημα, αφορά τον τρόπο που δουλεύουμε και ζούμε και αυτό γιατί εξασφαλίζει τη βάση αμοιβών και ωρών εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο, βάζει σοβαρά εμπόδια στην προσπάθεια της εργοδοσίας να αυξήσει την εκμετάλλευση, ανοίγει το δρόμο να καταργηθούν οι αισχρές σχέσεις εργασίας, να υπάρξουν μέτρα υγιεινής, ασφάλειας και προστασίας της ζωής των εργαζομένων.
Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας αυτός είναι σκληρός. Άλλωστε, η ύπαρξη των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας ήταν και παραμένει κάθε φορά αποτέλεσμα του συσχετισμού δύναμης υπέρ των εργαζομένων στην ολομέτωπη σύγκρουση με την εργοδοσία. Όμως, δεν έχουμε μόνο τον κάθε εργοδότη απέναντί μας αλλά το σύνολό τους, τον ίδιο τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλοι αυτοί από κοινού έχουν συγκροτήσει μέτωπο ενάντιά μας, χρησιμοποιούν όλους τους τρόπους ώστε να εμποδίσουν την οργανωμένη δράση και τον αγώνα μας για ένα καλύτερο μέλλον.
Και στον δικό μας κλάδο υπάρχουν ηγεσίες σωματείων που συνειδητά βάζουν εμπόδια στη μάχη για τις ΣΣΕ όπως στα σωματεία της ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ, της ΕΛΜΠΙΣΚΟ, της ΙΟΝ κ.λπ. γιατί τα έχουν βρει με την εργοδοσία. Η στάση τους είναι προδοτική και έτσι πρέπει να τους αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι.
Από την άλλη, οι συνεπείς δυνάμεις της Ομοσπονδίας και των ταξικών σωματείων έχουν πραγματοποιήσει το προηγούμενο διάστημα εκατοντάδες περιοδείες, εξορμήσεις και συζητήσεις στα εργοστάσια και τους τόπους δουλειάς, ώστε να φτάσει παντού το απεργιακό κάλεσμα για τις 29 Μάρτη, για να σπάσουν ο φόβος, η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία και η τρομοκρατία, για να γίνει δική μας υπόθεση, το δικό μας δίκιο. Ήρθε η ώρα να δείξουμε τη δύναμή μας, χωρίς εμάς δεν μπορεί να λειτουργήσει κανένα εργοστάσιο.
Καλούμε κάθε σωματείο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή να οργανώσει στο χώρο του τη μάχη της απεργίας, να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα ώστε να εξασφαλίσει την επιτυχία της.
Προχωράμε αποφασιστικά να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, κανένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία, να καταργηθούν οι Ενώσεις Προσώπων, απαιτούμε υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751, να καταργηθεί το αίσχος των 586 – 511 ευρώ, διεκδικούμε κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς, στα μεροκάματα και τα επιδόματα.
Όλοι και όλες στην απεργία του κλάδου στις 29 Μάρτη και στο απεργιακό συλλαλητήριο στις 5 μ.μ., στην Ομόνοια».
ω
id=»galleria-1″>
>1 / 23
