Στη μάχη για να δώσει η επιτυχία της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 28 Νοέμβρη, με τη μαζικότητά της και το περιεχόμενό της, απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας αλλά και στην υπονομευτική τακτική του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, ρίχνονται εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα.
«Ολοι στον απεργιακό αγώνα», με σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες – Οχι τα κέρδη των λίγων», ήταν η κατακλείδα της μαζικής σύσκεψης που έγινε το απόγευμα της Τετάρτης 7 Νοέμβρη στα γραφεία του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, με τη συμμετοχή Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Σωματείων που έχουν πάρει αποφάσεις για απεργιακή κινητοποίηση.
Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε για να συζητηθεί η οργάνωση της απεργίας, την οποία αναγκάστηκε να κηρύξει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για τις 28 Νοέμβρη, αφού είχαν ήδη παρθεί απεργιακές αποφάσεις από 27 δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις και 237 πρωτοβάθμια σωματεία.
Μαζί με την ανάγκη να μπουν ακόμα περισσότερες δυνάμεις στη μάχη, να αποκαλυφθεί πλατιά ο υπονομευτικός ρόλος του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, στη χτεσινή σύσκεψη τονίστηκε επίσης η ανάγκη να ενταθούν αντίστοιχα οι προσπάθειες για την επιτυχία της απεργίας των εργαζομένων στο Δημόσιο στις 14 Νοέμβρη.
Υπογραμμίστηκε επίσης ότι την ίδια μέρα, στις 14 Νοέμβρη, σε κλάδους όπου υπάρχουν προϋποθέσεις, όπως προκύπτει μέχρι τώρα για τις Κατασκευές, θα οργανωθούν κλαδικές απεργιακές κινητοποιήσεις, ως βήμα που θα συμβάλει στην επιτυχία και της πανελλαδικής απεργίας στις 28 Νοέμβρη.
Η σημερινή σύσκεψη οργανώθηκε με πρωτοβουλία των Ομοσπονδιών Οικοδόμων, Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών, Φαρμάκου – Καλλυντικού, Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος, Τύπου και Χάρτου και Λογιστών.
Την εισηγητική ομιλία έκανε ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ (διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την ομιλία). Ακολούθησαν τοποθετήσεις από Ομοσπονδίες και σωματεία.
Στις απολύσεις συμβασιούχων, στην επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των ολιγόμηνων κακοπληρωμένων προγραμμάτων στους δήμους αναφέρθηκε ο Γεράσιμος Τσελέντης, αντιπρόεδρος του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Κορυδαλλού. «Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για να μην ανοίγει τα μάτια», τόνισε και υπενθύμισε ότι το Συνδικάτο προχωρά την Πέμπτη 8 Νοέμβρη σε κινητοποίηση για το δικαίωμα όλων των εργαζομένων στη δουλειά.
Την εικόνα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε έναν κερδοφόρο κλάδο μετέφερε ο Γιάννης Σχοινάς, πρόεδρος του Συνδικάτου Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Αττικής. Αναφερόμενος στο ρόλο των εργοδοτικών – κυβερνητικών συνδικαλιστών, υπενθύμισε το ρόλο τους στην κλαδική απεργία, τον περασμένο Μάρτη, που χαρακτήριζαν «κομματική» την κινητοποίηση που είχε αιχμή το αίτημα για υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ. Στην κατεύθυνση της προετοιμασίας της απεργίας υπογράμμισε τη δουλειά που σχεδιάζει το Συνδικάτο σε μετανάστες εργάτες γης, αλλά και με παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς.
Για την πραγματοποίηση απεργίας στον κλάδο στις 14 Νοέμβρη κόντρα στις άσχημες συνθήκες δουλειάς και αμοιβής, μίλησε ο Δημήτρης Αλεξόπουλος, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία. Όπως εξήγησε, η επιτυχία της κλαδικής απεργίας μπορεί να γίνει βήμα κλιμάκωσης για την πανεργατική απεργία στις 28 Νοέμβρη.
Την απόφαση για απεργία στις 14 Νοέμβρη μετέφερε ο Δημήτρης Πετρόπουλος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μηχανικών του Δημοσίου (ΠΟΕΜΥΔΑΣ). (Δείτε εδώ το video).
Τη στοίχιση της πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου Αθήνας πίσω από τη ΓΣΕΕ στηλίτευσε ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της Εκτελεστικής του Επιτροπής με την ΔΑΣ. Δεν εξαρτώνται όλα από εμάς, αλλά εξαρτώνται πολλά από εμάς, είπε, υπενθυμίζοντας το πλατύ άνοιγμα και τη συζήτηση με την οποία προέκυψαν αποφάσεις Σωματείων για την πραγματοποίηση απεργίας, μέσα από μαζικές διαδικασίες στις οποίες στην Αττική πήραν μέρος 6.000 εργαζόμενοι. «Αυτή είναι μια πραγματική δουλειά από τα κάτω», τόνισε και σημείωσε πως δείχνει το δρόμο για τη συνέχεια. (Δείτε εδώ το video).
Για το δυναμικό «παρών» των συνταξιούχων στις απεργιακές κινητοποιήσεις διαβεβαίωσε ο Δήμος Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ. Υπενθύμισε ότι οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις βρίσκονται σε ρυθμούς προετοιμασίας μεγάλων περιφερειακών και μιας πανελλαδικής συγκέντρωσης. Σχολιάζοντας την προσπάθεια αποπροσανατολισμού των συνταξιούχων, σημείωσε πως αν όλοι όσοι σπεύδουν να καταθέσουν αιτήσεις έπαιρναν τη θέση τους στον αγώνα, δεν θα χρειαζόταν καμία αίτηση, αγωγή, μακρόχρονη και με αβέβαιο αποτέλεσμα δικαστική διαδικασία.
Απέναντί μας δεν έχουμε μόνο τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό, αλλά και την εργοδοσία, σημείωσε ο Τάσος Τσιαπλές, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας. Το Εργατικό Κέντρο έχει προγραμματίσει για την Πέμπτη 8 Νοέμβρη διευρυμένη συνεδρίαση, με θέμα την ουσιαστική προετοιμασία ώστε να μετρήσει περισσότερες δυνάμεις στο δρόμο στην επικείμενη απεργία. (Δείτε εδώ το video).
Την καθημερινή ακούραστη δουλειά που οδήγησε σήμερα σε μια γενική συνέλευση στην οποία πήραν μέρος 850 εργαζόμενοι στην Περιφέρεια Αττικής μετέφερε η Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρος της ΟΣΥΑΠΕ. Ξεκαθάρισε πως οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δεν μπορούν να μένουν με τα χέρια σταυρωμένα όταν βλέπουν τα παιδιά τους να δουλεύουν για 400 ευρώ και τους συναδέλφους τους που δουλεύουν με προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» να πολλαπλασιάζονται. Στηλίτευσε το υπονομευτικό παιχνίδι ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ το οποίο πρέπει να συναντήσει την πιο πλατιά καταδίκη από τους εργαζόμενους. (Δείτε εδώ το video).
Το μήνυμα της επιτυχίας της απεργίας πρέπει να φτάσει στους χώρους δουλειάς, σημείωσε ο Παναγιώτης Κατάρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου. Επισήμανε ότι η Ομοσπονδία δεν ξεκινά από το μηδέν αφού έχει ήδη διοργανώσει εβδομάδα δράσης για τις ΣΣΕ.
Στα «επιχειρήματα» με τα οποία οι δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού στον κλάδο αποθεώνουν τον «κοινωνικό διάλογο» ενώ ξορκίζουν, υπονομεύουν και συκοφαντούν τον αγώνα και τη σύγκρουση, αναφέρθηκε ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού, Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής. Επισήμανε την ανάγκη να ανοίγει γύρω απο αυτά η συζήτηση με τους εργαζόμενους.
Την άρνηση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να εγγράψει στη δύναμή της το Εργατικό Κέντρο Λαμίας, την ίδια στιγμή που έχει ανοίξει την αγκαλιά της στους συνδικαλιστές που διέλυσαν το προϋπάρχον δευτεροβάθμιο όργανο όταν αποκαλύφθηκε το φαγοπότι που είχαν στήσει με τα προγράμματα κατάρτισης υπενθύμισε ο Αλέξης Αλεξόπουλος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, στην παρέμβασή του.
Απεργία στις 28 Νοέμβρη προετοιμάζει και το Εργατικό Κέντρο Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου, όπως μετέφερε ο Γιώργος Μαμάκας, μέλος της διοίκησής του.
Με παρακαταθήκη τη δράση που έχει σχεδιάσει και υλοποιεί για τη διεκδίκηση Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης, το Συνδικάτο Φαρμάκου Αττικής προετοιμάζει την απεργία. τόνισε ο πρόεδρός του, Στάθης Σταθουλόπουλος.
Όλοι στη μάχη για την επιτυχία των απεργιών στις 14 και 28 Νοέμβρη
Στην εισηγητική ομιλία στη σύσκεψη ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, ανέφερε τα εξής:
«Συνάδελφοι,
Εκτιμήσαμε πως είναι ανάγκη να πραγματοποιήσουμε τη σημερινή μας σύσκεψη ώστε να συζητήσουμε ολοκληρωμένα το ζήτημα της ενιαίας απεργιακής απάντησης, που εδώ και πολύ καιρό έχουμε θέσει και προετοιμάζουμε με πολύ συγκεκριμένο σχέδιο και παρεμβάσεις. Καλέσαμε όλα τα Συνδικάτα, χωρίς αποκλεισμούς, τα οποία πήραν απόφαση για απεργία 14/11 και διαμορφώσαμε αυτό το μεγάλο μπλοκ απεργιακών αποφάσεων που ανάγκασε την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε μία συνεδρίαση «μνημείο εργατοπατερισμού». Την ανάγκασε να ρίξει και το τελευταίο φύλλο συκής, αν της είχε μείνει και τέτοιο.
Έχουμε ανταλλάξει ορισμένες σκέψεις με Ομοσπονδίες, Συνδικάτα, ώστε να υπάρχει πιο συνολική εικόνα για το πώς θα προχωρήσουμε.
Στο πώς θα προχωρήσουμε παίρνουμε υπόψη την απόφαση που πήρε, κάτω από τη δική μας πίεση, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για κήρυξη γενικής απεργίας στις 28 Νοέμβρη. Μια απόφαση που δεν υποδηλώνει προσπάθεια να οργανωθεί ενιαίο απεργιακό ρεύμα απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις που τη στηρίζουν, αλλά ακριβώς να υπονομεύσει αυτό που είναι ζητούμενο: Ενιαίο απεργιακό μέτωπο με πλαίσιο πάλης που θέτει μπροστά τις δικές μας ανάγκες.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, σε συνεννόηση με την εργοδοσία, τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση, ακριβώς, αυτό το ενιαίο απεργιακό μέτωπο θέλει να εμποδίσει να εκφραστεί. Την ίδια στόχευση είχε και όταν απέρριπτε την πρότασή μας στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της, την ίδια στόχευση έχει και τώρα, με την απόφαση που πήραν λίγες μέρες μετά τη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής στην Ολομέλεια της διοίκησης που υποχρεώθηκαν να αναπροσαρμόσουν το υπονομευτικό σχέδιο κηρύσσοντας γενική απεργία για τις 28 Νοέμβρη.
Το πώς ξεδίπλωσαν αυτό το σχεδιασμό τους, το πώς έστησαν το όλο σκηνικό είναι η ζωντανή απόδειξη της αγωνίας τους να βγάλουν εις πέρας την αποστολή τους. Παίζοντας το γνωστό παιχνίδι με τις ημερομηνίες που παραπέμπει σε «κωμωδία» και μάλιστα κακοπαιγμένη σε τέτοιο βαθμό που να διαμαρτύρονται και οι δικοί τους, όπως ο πρόεδρος του ΕΚΘ, που έλεγε την ώρα της συνεδρίασης «Όχι, ρε παιδιά, στις 28 Νοέμβρη και στις 5 Δεκέμβρη, πώς θα κάνουμε δύο απεργίες μαζί;».
Ο αρχικός τους σχεδιασμός (που ήταν μάλλον 5 Δεκέμβρη) στην πορεία αναπροσαρμόστηκε και έγινε ακόμα πιο στοχευμένος (28 Νοέμβρη) πάντα με στόχο να αδυνατίσει «το γενικό απεργιακό μέτωπο», να μπουν εμπόδια στη δική μας επαφή με όσο το δυνατόν περισσότερα Συνδικάτα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, με απλούς εργαζόμενους.
Τη βρώμικη δουλειά με τις ημερομηνίες ανέλαβε να διεκπεραιώσει ο Βασιλόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ, που στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής έλεγε ότι «οι απεργίες δεν χρειάζονται γιατί δεν έχουν συμμετοχή, ότι πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους», αυτά δηλαδή που λένε και οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ και μετά έθεσε το ζήτημα της απεργίας για 28 Νοέμβρη.
Με παραλλαγές εκτυλίχτηκε το παιχνίδι των ημερομηνιών και στο ΕΚΑ, που τελικά κήρυξε προχθές απεργία για 28 Νοέμβρη. Εδώ, ο ελιγμός ήταν να κηρυχτεί απεργία στις 14 και όχι στις 8 Νοέμβρη, που πρότειναν οι Ομοσπονδίες. Παρ’ όλα αυτά και έχοντας ως βασικό να διευρυνθεί το απεργιακό μέτωπο εμείς στηρίξαμε την πρόταση για απεργία στις 14 Νοέμβρη.
Ρόλο στην υπονόμευση του ενιαίου απεργιακού μετώπου έχει και η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ. Εδώ οι ημερομηνίες πάνε και έρχονται. Παρά τις τυπικές κοκορομαχίες που έχουν με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και οι δύο παίζουν μία χαρά το παιχνίδι της υπονόμευσης, μια χαρά έχουν το ίδιο πλαίσιο και γραμμή πάλης. Δεν έχει σημασία αν παίρνουν τη μια ή την άλλη απόφαση, αν επιλέγουν τη μια ή την άλλη ημερομηνία. Σημασία έχει ότι υπηρετούν την ίδια γραμμή πάλης και διασπούν την προσπάθεια να γενικευτεί το απεργιακό μέτωπο με διάφορους τρόπους.
Θέλουμε, επίσης, να σημειώσουμε πάνω σε όλα αυτά το πώς αντιμετωπίστηκε η απόφαση για απεργία 27 δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, 19 ΕΚ, 8 Ομοσπονδιών της δύναμης της ΓΣΕΕ, ανάμεσα σε αυτά των μεγαλύτερων, όπως ΕΚΑ, ΕΚΠ, αλλά και 237 πρωτοβάθμιων Συνδικάτων από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με την υπογραφή ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – Βασιλόπουλου, μέχρι τη τελευταία στιγμή, αλλά και τώρα συνεχίζουν το ίδιο βιολί. Εκδώσανε δελτίο Τύπου, χρυσαυγίτικης φρασεολογίας και περιεχομένου, που στρέφονται εναντίον συνδικαλιστικών οργανώσεων, λέγοντας ότι ακολουθούν κομματικό σχέδιο. Ο αντικομμουνισμός δεν έλειπε ούτε από το δελτίο Τύπου ούτε από τις συνεδριάσεις τόσο της Εκτελεστικής όσο και της Ολομέλειας. Όλα αυτά γιατί; Γιατί δεν θέλουν απεργία. Θέλουν να μπλοκάρουν τη δημιουργία διεκδικητικού κινήματος με το συγκροτημένο πλαίσιο για το οποίο παλεύουμε και θέλουμε τον αγώνα.
Εκ των πραγμάτων, ο ρόλος, η στάση, η τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ συμφέρει και την εργοδοσία και την κυβέρνηση που επιδιώκουν «σιγήν ιχθύος». Είναι στρατηγική η συμφωνία τους στην καθήλωση των μισθών, στη μείωση του μέσου μισθού. Είναι κρίσιμο για το κεφάλαιο να μη σηκωθεί κίνημα διεκδικητικό για αυξήσεις στους μισθούς. Είναι κρίσιμο να κατοχυρωθεί ο νόμος που καταργεί τις διαπραγματεύσεις για τον κατώτερο μισθό, να τον ορίζει η κυβέρνηση στα σημερινά επίπεδα, το πολύ με ένα 30ευρω πιο πάνω για προπαγάνδα και να συνεχίζει να λειτουργεί ως επιταχυντής της μείωσης του μέσου μισθού, όπως τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΓΣΕΕ μιλάει για απεργία γενικά για τον προϋπολογισμό και αναφέρει και κάτι για τις ΣΣΕ για τα μάτια του κόσμου. Τη γραμμή τη δίνει ο ΣΕΒ που συνεχώς, κάθε βδομάδα σχεδόν, επισημαίνει τον κίνδυνο η «δικαιολογημένη προεκλογική παροχολογία» να δημιουργήσει προσδοκίες για αυξήσεις στους μισθούς. Έτσι εναντιώνεται και στις «επεκτάσεις» λίγων κλαδικών συμβάσεων που έχουν γίνει και βάζει σε φρένο νέες.
Κυβέρνηση και εργοδοσία, που φροντίζουν όχι μόνο στα λόγια να καλούν σε ηρεμία, αλλά παίρνουν και μέτρα ενάντια στους αγώνες και τις απεργίες. Δε θέλουν να σηκώνει κεφάλι κανείς. Αν είναι δυνατόν να μην αγωνίζεται κανείς σε κανέναν εργασιακό χώρο και πολύ περισσότερο οι αγώνες στους κλάδους να μην τροφοδοτούν πανελλαδικούς, πανεργατικούς αγώνες και απεργίες. Παίρνουν μέτρα για να χτυπήσουν τους αγώνες. Επιστρατεύονται μηχανισμοί προπαγάνδας, λάσπης, αποπροσανατολισμού. Επιστρατεύονται μπράβοι να τρομοκρατήσουν, όπως στην «COSCO», αστυνομικές δυνάμεις και διευθυντές να απειλήσουν με εισαγγελείς για «να επέλθει η τάξη», όπως έγινε στο εργοτάξιο του γηπέδου της ΑΕΚ. Καλούνται οι δυνάμεις καταστολής από τους ίδιους τους εργατοπατέρες ενάντια σε αγωνιστές συνδικαλιστές, μηχανισμοί και δικαστήρια για να εξασφαλίσει ο κυβερνητικός, εργοδοτικός συνδικαλισμός τις καρέκλες του, για να μπορεί να μπλοκάρει από τα πάνω το όποιο απεργιακό ρεύμα διαμορφώνεται από τα κάτω. Ξεπέρασαν τα όρια.
Ακούστε για να φρίξετε το δελτίο Τύπου μετά τη συνάντηση που είχαν με την πολιτική ηγεσία της Αστυνομίας: «…Για τη Συνομοσπονδία, η αναγκαιότητα διασφάλισης της δημοκρατικής νομιμότητας είναι αυτονόητη και είναι υποχρέωση της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργείου…». Και συνεχίζει παρακάτω: «Η ΓΣΕΕ δεν υποκύπτει στους εκβιασμούς και τις προβοκάτσιες ότι δήθεν θέλει την «αστυνομοκρατία» μέσα στα συνδικάτα, αλλά και δεν θα αφήσει έρμαια τους δημοκράτες, εργαζόμενους σε πράξεις βίας και φίμωσης του εκλογικού τους δικαιώματος».
Δεν κρύβουν ότι κάλεσαν τα ΜΑΤ και το Συνδικαλιστικό της Ασφάλειας να εγγυηθεί τη νοθεία, καμαρώνουν κιόλας ότι θέλουν ξανά να φέρουν το χωροφύλακα στα Συνδικάτα.
Συνάδελφοι,
Όλη αυτή την κατάσταση, που είναι σύνθετη και δύσκολη, εμείς πρέπει να την αντιμετωπίσουμε και να την αξιοποιήσουμε από τη σκοπιά των συμφερόντων συνολικά των εργαζομένων. Κριτήριό μας δεν είναι οι ημερομηνίες, αλλά να φτιάξουμε προϋποθέσεις ώστε να εκφράζεται και να διευρύνεται ένα ενιαίο απεργιακό μέτωπο που φιλοδοξούμε και παλεύουμε σταθερά να συσπειρώνεται στη γραμμή πάλης, στο πλαίσιο αιτημάτων που προωθούμε μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στους αγώνες των εργαζομένων.
Για μας η «σταθερά» είναι η κινητοποίηση δυνάμεων, το δυνάμωμα του αγώνα και της προοπτικής, με σχέδιο πάλης, κλιμάκωση, ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων, να πάρουν τελικά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την υπόθεση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους, της ζωής τους στα δικά τους χέρια. Να μπορεί η εργατική τάξη μέσα από την πάλη της να κατακτά καλύτερες προϋποθέσεις, να αξιοποιεί δυνατότητες και να βγει νικήτρια στον πόλεμο με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τις δυνάμεις που το στηρίζουν.
Με βάση τα παραπάνω καταλήγουμε στην εξής πρόταση:
Να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις να εκφραστεί ενιαίο, μαζικό απεργιακό μέτωπο στις 28 Νοέμβρη στη γενική απεργία, κάτω από τις σημαίες, τα πανό, τα συνθήματα και τη γραμμή πάλης Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Συνδικάτων που συσπειρώνονται στο πλαίσιο πάλης για κατάργηση του νόμου Βρούτση – Αχτσιόγλου, που συσπειρώνονται στο σωστό σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες – όχι τα κέρδη των λίγων».
Διεκδικούμε:
Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου – Βρούτση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ για όλους.
Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές.
Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
Δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Κατώτερη σύνταξη 600 ευρώ, στο 80% του κατώτερου μισθού.
Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Να σταματήσουν όλες οι διώξεις!
Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
Απαιτούμε υποδομές εδώ και τώρα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής θωράκισης για να μην πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή, να μην καιγόμαστε το καλοκαίρι.
Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες.
Η προετοιμασία της γενικής απεργίας να συμβάλει ακόμη παραπέρα στην αποκάλυψη του ρόλου και της γραμμής του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η καλύτερη αποκάλυψη είναι η ίδια η επιτυχία της γενικής απεργίας και των απεργιακών συγκεντρώσεων των ταξικών δυνάμεων. Ξανακάνουμε κάλεσμα, στις 28 Νοέμβρη όλοι στην απεργία, ούτε ένας εργαζόμενος στις θλιβερές κουστωδίες των εργατοπατέρων. Να βλέπουν χιλιάδες στο δρόμο ούτε ένα να μη βρίσκουν να κρατήσει το ιλουστρασιόν πανοδάκι τους.
Από τη συζήτηση προκύπτει ότι υπάρχουν προϋποθέσεις σε ορισμένους κλάδους, όπως οι Οικοδόμοι, γενικότερα οι Κατασκευές, για πραγματοποίηση πανελλαδικής κλαδικής απεργίας στις 14 Νοέμβρη. Εκτιμάμε ότι μπορεί η κλαδική αυτή απεργιακή κινητοποίηση να βοηθήσει και να συμβάλει και στην επιτυχία της γενικής απεργίας στις 28 Νοέμβρη.
Καλούμε σε στήριξη και όποιον κλάδο, Σωματείο κρίνει ότι μπορεί να κάνει απεργία και στις 14 Νοέμβρη. Να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη, την έμπρακτη στήριξη και βοήθεια. Στο χώρο του Δημοσίου δουλεύουμε για την επιτυχία της πανυπαλληλικής απεργίας στις 14 Νοέμβρη. Η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, με μοιρασμένους ρόλους και συνεννόηση με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, όχι μόνο έχει ευθύνη για τη διάσπαση του ενιαίου απεργιακού μετώπου, αλλά, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν κάνει τίποτα απολύτως για την απεργία που έχει προκηρύξει.
Συνάδελφοι,
Εξυπηρετεί αυτός ο σχεδιασμός μας τους στόχους που έχουμε θέσει; Τους εξυπηρετεί. Όλοι στη μάχη για την επιτυχία των απεργιών στις 14/11 και 28/11.
Έχουμε καλύτερες προϋποθέσεις να φθάσουμε το μήνυμα της γενικής απεργίας, του πλαισίου πάλης και αιτημάτων σε περισσότερους εργασιακούς χώρους και κλάδους; Έχουμε καλύτερες προϋποθέσεις, να χτίσουμε ένα μεγάλο μέτωπο κόντρα σε κυβέρνηση – εργοδοσία, παρά τη βρώμικη προσπάθεια των ανθρώπων τους μέσα στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα.
Έχουμε όπλα στη φαρέτρα μας να ξεμπροστιάσουμε τον κυβερνητικό, εργοδοτικό συνδικαλισμό, τους κάθε λογής εργατοπατέρες ακόμη περισσότερο!
Αδυνατίζουμε τον υπονομευτικό ρόλο του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού να αποπροσανατολίζει, να προσπαθεί να περιχαρακώσει τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα που επηρεάζει προβοκάροντας τους αγώνες με διάφορες χρυσαυγίτικες ανοησίες που ξαναζεσταίνονται γιατί είναι στριμωγμένοι! Οι εργατοπατέρες, διαχρονικά, τα ίδια έλεγαν όταν στόχευαν στη διαίρεση των εργαζομένων, ανακάλυπταν «κομμουνιστικό δάχτυλο» για να κρύβουν τις αιτίες των προβλημάτων, να αθωώσουν την εργοδοσία.
Συνάδελφοι,
Χρειάζεται να ρίξουμε όλες τις δυνάμεις, να αξιοποιήσουμε δυνατότητες να φτάσει το μήνυμα και το πλαίσιο πάλης παντού.
Να συζητηθεί και να φωτιστεί ο σχεδιασμός μας στα ΔΣ των Συνδικάτων, των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων με ουσιαστικό τρόπο, εξηγώντας τους στόχους μας. Ούτε μια μέρα χαμένη. Με απόφαση και σχέδιο στους χώρους δουλειάς.
Να παρθούν πρωτοβουλίες στους κλάδους για την προετοιμασία και την επιτυχία της απεργίας στις 28 Νοέμβρη.
Να αποδείξουμε ότι το σχεδιασμό κυβέρνησης – εργοδοσίας – κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού να μη γίνει γενική απεργία, να μην κατέβουν χιλιάδες εργαζόμενοι στους δρόμους, θα τον τσαλακώσουμε στην πράξη. Και οι εργαζόμενοι θα απεργήσουν και οι συγκεντρώσεις των Συνδικάτων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων θα είναι μαζικές και οι εργατοπατέρες θα ξεβρακωθούν, μόνοι τους και ανυπόληπτοι, απαξιωμένοι στις γνωστές συναθροίσεις τους, μακριά από τις απεργιακές μας συγκεντρώσεις.
Η δικαιολογημένη οργή κάθε τίμιου συνδικαλιστή, ανεξάρτητα από τη μέχρι σήμερα επιλογή του, να γίνει δράση για να δυναμώσει ο αγώνας, να μαζικοποιηθούν τα Συνδικάτα για να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να απαλλαγούν οι οργανώσεις μας, οι οργανώσεις των εργατών από τις βδέλλες που όλα αυτά τα χρόνια βλέπουν τους εργαζόμενους να φτωχαίνουν και αυτοί καλοπληρώνονται για το βρώμικο ρόλο τους. Να απαλλαγούν τα Συνδικάτα από τον εργατοπατερισμό. Να απαλλαγούν από το θανάσιμο εναγκαλισμό με την εργοδοσία και το κράτος.
Έξω οι εργοδότες από τα Συνδικάτα.
Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών.
Όλοι στον απεργιακό αγώνα».
